เด็กหญิง วัย 12 ปี ยอมเก็บงำเรื่องทราม ที่ทำร้ายจิตใจ ทำร้ายชีวิตเธอ ตั้งแต่วัย 5 ขวบ เพราะเป็นห่วงความรู้สึกของคนในครอบครัว
เรื่องนี้ ร้องเรียนมายัง มูลนิธิปวีณาหงสกุลเพื่อเด็กและสตรี เมื่อต้นเดือนตุลาคม 2566
พ่อแม่ ชาวจ.สุรินทร์ เดินทางไกล มาหา คุณปวีณา เพื่อขอความช่วยเหลือ ให้ลูกสาวตัวเล็กๆของพวกเขา
เขาไม่ได้อยู่กับ ลูก เพราะต้องไปรับจ้างทำงานหาเงินอยู่ต่างจังหวัด เพื่อเอาเงินมาเลี้ยงดู ส่งเสียลูกเรียน
จึงจำเป็น ต้องฝากหลานสาว เลี้ยงลูก
ซึ่ง หลานสาว และ ลูกสาว ดูแลกัน รักกันดีมาโดยตลอด พ่อกับแม่ จึงวางใจ
แต่คนนอก ที่เข้ามาเป็นเขย กลับก่อเหตุย่ำยีลูกสาว
หลังพ่อแม่รู้เรื่องแสนบีบใจ รีบพาลูกสาวไปแจ้งความที่ สภ.เมืองที จ.สุรินทร์ ทางตำรวจก็ประสานส่งเด็กไปตรวจร่างกาย
แต่... ผู้ก่อเหตุ ปฏิเสธ อ้างโดนเด็กใส่ร้าย
พ่อแม่หวั่นใจ จึงร้องขอความช่วยเหลือมายัง มูลนิธิปวีณา ให้ช่วยติดตามคดี
เพื่อเอาผิด ชายผู้ก่อเหตุให้ถึงที่สุด แม้เรียกคืนสิ่งที่ถูกพรากไปให้ลูกสาวคืนไม่ได้แล้ว
แต่จะยืนหยัด เรียกร้องศักดิ์ศรีให้ลูกสาวจนถึงที่สุด
ทันทีที่ มูลนิธิปวีณา รับเรื่องร้องเรียนจากพ่อแม่ ก็ประสานไปยัง พ.ต.อ.ชิษณุพงศ์ เถียรกิตติพงศ์ ผกก. สภ.เมืองที จ.สุรินทร์ เพื่อติดตามคดี
จนกระทั่งวันที่ 9 ตุลาคม 66
ตำรวจรวบรวมพยานหลักฐานครบ ยื่นขอศาลออกหมายจับ พี่เขย ผู้ก่อเหตุ
และเข้าจับกุมพี่เขยที่บ้านพัก พร้อมแจ้งข้อหา
ส่งดำเนินคดีตามกฎหมาย
ความตั้งใจของ พ่อแม่ เป็นผลแล้วค่ะ
ผู้ก่อเหตุ รับกรรมในสิ่งที่ทำไว้
อีจัน ขอเป็นกำลังใจให้ น้องวัย 12 นะคะ หนูไม่ใช่เหยื่ออีกต่อไป แต่หนูคือนักสู้ เพื่อศักดิ์ศรีของตัวเอง
และเป็นกำลังใจให้พ่อแม่ด้วยนะคะ ชื่นชมที่สู้เพื่อลูก แม้ใครจะมองเป็นเรื่องน่าอายก็ตาม
