หัวอกแม่ค้าหน้าเซเว่นในวันประกาศเคอร์ฟิว

วันก่อนจันลั่นทุ่งสวมวิญญาณแม่ค้าพ่อค้าไปเปิดท้ายขายข้าวสาร ขายไข่ ราคาทุน ! โครงการรถอีจันพุ่งพวง เพื่อช่วยเหลือคนหาเช้ากินค่ำได้ซื้อของราคาถูก เราขายหมดก่อน 6 โมงเย็นเกือบทุกวันมีเงินทุนกลับคืนมาได้ไปซื้อของใหม่มาขายวนอยู่แบบนี้เพื่อช่วยเหลือกันไปเป็นกำลังใจเล็กๆให้กันผ่านวิกฤตนี้ไปได้…

จันลั่นทุ่งเราขายข้าวสารใกล้หมดแล้ว จึงถอดหมวกการเป็นพ่อค้าแล้วทำหน้าที่ของสื่อมวลชน ในวันที่มีประกาศเคอร์ฟิวเป็นวันที่ 2 ไปพูดคุยกับแม่ค้าก๋วยเตี๋ยวหน้าร้านเซเว่นปากซอยร่มเกล้า 31 เขตลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร บรรยากาศร้านดูเงียบๆเหมือนกับร้านอื่นๆไม่ต่างกัน ถาม : แม่ค้าก๋วยเตี๋ยวเมื่อคืนประกาศเคอร์ฟิวเป็นวันแรกกลับบ้านทันไหมครับ ค้าขายเป็นไงบ้าง ! แม่ค้าก๋วยเตี๋ยว : เมื่อคืนป้า..รีบเก็บร้านตั้งแต่ 2 ทุ่ม กลัวเข้าบ้านไม่ทันคนก็เริ่มหายไปตั้งแต่หัวค่ำแล้ว ป้าขายอยู่หน้าร้านเซเว่นมาหลายปี เมื่อก่อนคนเยอะทุกขายลูกค้าก๋วยเตี๋ยวต้องยืนรอ แต่พอประกาศเคอร์ฟิวก็ยิ่งแย่ไปใหญ่ห้ามนั่งกินที่ร้านก็ทำให้ยอดขายตกมากพอแล้ว ! ก๋วยเตี๋ยวมันต้องนั่งกินที่ร้านทำเสร็จใหม่ๆถึงจะอร่อย ถาม : แล้วป้า… ปรับตัวยังไงครับตอนนี้ขายไม่ดี

แม่ค้าก๋วยเตี๋ยว : ตอนนี้ก็ต้องซื้อของน้อยลงเพราะขายไม่ดี ต้องประหยัดมากขึ้นไปอีกเพราะไม่รู้จะเป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ลองมองเข้าไปในร้านเซเว่นสิเขาก็แย่เหมือนเราต้องปิด 4 ทุ่ง เปิดตี 5 ขนาดเซเว่นยังแย่แล้ว เราแค่แม่ค้าก๋วยเตี๋ยวหน้าเซเว่นจะอยู่ไหวไหมถ้ายังเป็นแบบนี้

จันลั่นทุ่งไปเป็นพ่อค้าแม่ค้าไม่กี่วันแต่ก็พอจะเข้าใจคนทำอาชีพค้าขาย พ่อค้าแม่เค้าเงินที่ได้มาต้องเอาไปหมุนเวียนซื้อของใหม่มาขายทุกวัน หักต้นทุน ค่าเช่า ค่าน้ำ ค่าไฟ เหลือไม่เท่าไหร่จึงเข้าใจความรู้สึกของคนค้าขายในวันที่ยังมองไม่เห็นแสงสว่างปลายอุโมงค์