นครพนม ชาวบ้านและชาวประมง ริมฝั่งแม่น้ำโขงดีใจ ฝนมาออกจับปลาได้ หลังแล้งนานหลายเดือน หวั่นวิกฤตน้ำโขงผันผวน ทำปลาใกล้สูญพันธุ์ หากินยาก ต้องเปลี่ยนอาชีพ
วันนี้ (7 มิ.ย. 64) ที่ ตลาดปลาน้ำโขง จังหวัดนครพนม เริ่มมีพ่อค้าแม่ขายรวมถึงลูกค้ามาเดินตลาดกันคุกคัก เนื่องจากช่วงนี้ฝนเริ่มตกอย่างต่อเนื่องทำให้ระดับ แม่น้ำโขง เพิ่มขึ้นเล็กน้อย ประมาณวันละ 10 -20 เซนติเมตร ล่าสุดอยู่ที่ระดับประมาณ 3 เมตร ห่างจากจุดล้นตลิ่งประมาณ 9 เมตร
ส่งผลดีต่อชาวบ้านที่ประกอบอาชีพหาปลา ทั้งเป็นอาชีพหลักและอาชีพเสริมที่ออกหาปลาใน แม่น้ำโขง รวมถึงลุ่มน้ำสงคราม มีรายได้มากขึ้น หลังจากที่ประสบปัญหาภัยแล้งมานานหลายเดือน น้ำน้อยจึงจับปลายากขึ้น แต่หลังจากระดับน้ำโขงเพิ่มขึ้น บวกกกกับมีฝนตกลงมา ทำให้ชาวบ้านมีรายได้จากอาชีพประมงจับปลาขาย สร้างรายได้เสริมช่วงตกงานอย่างช่วงที่โควิดระบาดขนาดนี้ ส่วนใหญ่ในช่วงนี้จะสามารถจับปลาน้ำโขงได้ เช่น ปลาบึก ปลาเนื้ออ่อน ปลาปาก ปลาค้าว ปลานาง ปลากรด ปลาโจก ปลากลาย ปลาอีตุ๊ และปลาเทโพน้ำจืด ซึ่งมีราคาดีราคาประมาณกิโลกรัมละ 150 -300 บาท สร้างรายได้ให้กับชาวบ้านนักหาปลา วันละ 1,000 – 2,000 บาทเลยทีเดียว ทำให้ในช่วงนี้ตามตลาดสดต่างๆ รวมถึงตลาดปลาน้ำโขงแห่งนี้กลับมาคึกคักอีกครั้ง
ทั้งนี้ นายสมคิด บุตรวรรณ์ อายุ 50 ปี ชาวบ้านที่ยึดอาชีพประมงจับปลาน้ำโขงขาย เปิดเผยว่าช่วงนี้เริ่มจับปลาน้ำโขงได้มากขึ้น ส่วนใหญ่จะได้มากช่วงกลางคืน แม้ปริมาณจำนวนปลาในแม่น้ำโขงเริ่มพอมีให้ได้จับบ้าง แต่เมื่อเทียบกับหลาย ๆ ปีที่ผ่านมาพบว่า จำนวนปลาในน้ำโขงปีนี้เริ่มลดจำนวนลง วิธีการหาปลาของชาวประมงเริ่มยากขึ้น เนื่องจากระดับน้ำในแม่น้ำโขงมีความผันผวนไม่เหมือนแต่ก่อน ทำให้วิถีชีวิตของคนริมน้ำโขงและวิถีชีวิตธรรมชาติของปลาในแม่น้ำเปลี่ยนไป ปกติช่วงนี้น้ำจะขึ้นสูงแล้ว จะอยู่ระดับ 4-5 แต่นี่ยังอยู่ระดับ 2-3 เมตร ผลกระทบจากเขื่อนจีน ทำให้น้ำโขงนิ่งไม่มีการเคลื่อนไหว พูดง่าย ๆ คือมันไม่ใช่น้ำธรรมชาติ ปลาลดลงตามฤดู ปลาไม่มาตามน้ำ ซึ่งปกติช่วงนี้จะเป็นปลาหนัง ปลาเนื้ออ่อน แต่ช่วงนี้เรายังจับได้มากคือ ปลาเกร็ด ปลาอีตุ ตามปกติปลาพวกนี้จะหมดแล้ว น้ำขึ้นมาปลาจำพวกนี้จะหนีเข้าตามห้วย ลำน้ำสาขา เพื่อวางไข่ขยายพันธุ์
ความผิดธรรมชาติของน้ำโขงถูกกระทำอย่างต่อเนื่องมานานหลายปี ทั้งจากการดูดทรายกลางน้ำโขง ส่งผลให้พื้นดินมีการทรุดตัว การก่อสร้างสิ่งกีดขวางกลางน้ำโขงขนาดใหญ่ ล้วนแล้วมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของแม่น้ำสายสำคัญแห่งนี้ ข้อมูลส่วนหนึ่งจากชาวประมงที่อาศัยอยู่กับน้ำโขงกลับมองว่า ระดับน้ำที่ขึ้นหรือลงไม่ได้เกิดจากปรากฏการณ์ของธรรมชาติแน่นอน ซึ่งจะส่งผลต่อการดำเนินชีวิตของคนในพื้นที่ บางรายเคยยึดอาชีพหาปลามาทั้งชีวิต กลับต้องหยุดอาชีพเดิมมุ่งหน้าไปต่างถิ่นสู่การทำอาชีพอื่น เนื่องจากปริมาณปลาที่เคยจับได้มีจำนวนลดลง ทำให้รายได้ไม่เพียงพอที่จะจุนเจือครอบครัว ยิ่งมาเจอโรคโควิดระบาดยิ่งกระทบหนัก ทุกวันนี้อาชีพหาปลาเป็นแค่อาชีพที่พอประทังอยู่ได้ ไม่ได้มากมายอย่างเคย
