เรายังโชคดี ที่วันนี้อยากกินของอร่อย ยังได้กิน แต่บางคนแม้แต่จะคิด ยังไม่มีสิทธิ์เลย
นี่คือเรื่องจริงที่แสนเศร้า หลังจากจันได้สัมผัสกับเรื่องราว ของคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เขียนเรื่องราวที่แสนรันทดของเธอ เพื่อมาขอนมกับโครงการแม่นมอีจัน เรื่องราวของเธอ ทำให้จันตัดสินใจ ติดต่อเธอไปทันที
เสียงปลายสายที่สั่นเครือเล่าทุกข์ที่สุมในอกออกมา อย่างไม่อาย
“หนูเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวแยกทางกับแฟนตอนโควิดรอบแรกตอนนั้นน้องได้ 2 เดือนกว่า แฟนอ้างว่าจะไปหางานทำเพราะงานเก่าที่ทำถูกนายจ้างโกงค่าแรงไม่จ่าย ตอนนั้นหนูเริ่มหางานรับจ้างทำความสะอาดบ้านตามเพจพัทยาจนมีเป็นงานประจำ ทำอาทิตย์ละ 2 วัน ได้เงินมาอาทิตย์ละ 800บาท ยังพอได้ค่านมค่าข้าวลูกบ้าง แต่ก็ไม่นาน
พอโควิดรอบ2 มาอีก นายจ้างก้อแย่ไม่มีคนมาเช่าจึงต้องขายบ้านกลับต่างจังหวัด หนูเลยตกงานจนถึงตอนนี้ จะ 3เดือนแล้ว ก่อนหน้านี้หนูมีทุนบ้าง เลยสั่งสาหร่ายกรอบเป็นแพ็คมาขาย พอขายได้ แต่ตอนนี้ไม่มีทุนจึงตัดสินใจโทหาทางร้านเปิดใจคุยกับเขา จนเค้าช่วยเหลือให้มาขายก่อนโดยกำไรน้อยกว่าปกติคือแพ็คละ 5 บาท
ทุกวันนี้บางครั้งน้องต้องกินนมข้นและข้าวเปล่ากับซอส เพราะต้องเอาเงินที่ขายของได้ไปจ่ายค่าเช่าห้อง
เธอไม่ขออะไรมากมาย ขอแค่ตอนนี้ลูกมีข้าวมีนมกิน เพราะเธอไม่อยากพาลูก ไปนอนข้างทาง เธอรู้มันแย่แค่ไหน เธอจำใจให้ลูกกินข้าวกับซอสทั้งที่ใจคนเป็นแม่ก็ทุกข์ที่สุด บางทีก็ตามตาไหล
จันฟังแล้วก็อยู่เฉยไม่ได้ รอก่อนนะคะ แล้วจันจะไปหา