ปันน้ำใจ ด้วย เสบียงกำลังใจ ช่วยผู้ด้อยโอกาสในพื้นที่ห่างไกล

น้ำใจจาก ซีพี ออลล์ ส่งถึงผู้ด้อยโอกาสในพื้นที่ห่างไกล ทุ่งใหญ่นเรศวร

ซีพี ออลล์ ร่วมส่งเสบียงชุดใหญ่ ช่วยผู้ด้อยโอกาส ในพื้นที่ห่างไกล ตอนนี้ กำลังใจชุดใหญ่ ถึงมือ พี่น้องชาวกะเกรี่ยง แห่งทุ่งใหญ่นเรศวรแล้ว

พี่จัน พี่แต้ว เบลล่า น้ำฝน เราเดินทางออกจาก กทม. มุ่งหน้าเข้าทุ่งใหญ่เมื่อวันที่ 4 ธ.ค. 66 เพื่อไปสัมผัสวิถีชีวิตชุมชนกะเกรี่ยงในพื้นที่ห่างไกล และยังหอบน้ำใจไปเต็มคันรถ

เสบียง ข้าวของเครื่องใช้ชุดใหญ่ จากทีม ซีพี ออลล์ มีทั้งข้าวสาร อาหารแห้ง และของอุปโภค มาให้อีจันเป็นสะพานบุญร้อยกว่าถุงเลยค่ะ

นอกจากทีมอีจันแล้ว ยังมีทีมของพี่ภานุ พี่ประสิทธิ์ คุณพ่อฤทัย ไปด้วย เพราะเป็นทีมที่ชำนาญเส้นทางในการเข้าพื้นที่ทุ่งใหญ่ ค่ะ

เส้นทางในป่าทุ่งใหญ่ ขอบอกเลยว่า ทรหดไม่ใช่เล่นๆ เลยนะ มีทั้งเนินลาดชัน ดินลื่นแบบมันปู ทางหิน ทางห้วย แถมระหว่างการเดินทาง ฝนก็ตกมาเป็นอุปสรรคอีก >..<

เขาว่ากันว่า ทุ่งใหญ่ เป็นดินแดนลึกสุดใจ
ก่อนไปก็ได้แต่คิด จะลึกสักแค่ไหนกันเชียว
แต่พอเอาเข้าจริง โอ้ ลึกมาก ลึกจริงๆ แถมไม่ง่าย ถ้าไม่ชำนาญทาง ไม่ใช่คนพื้นที่ขับ บอกเลยว่า หิน!!!
ที่สำคัญ รถที่ใช้ขับเข้าไปต้องเป็น รถกระบะโฟวิล เท่านั้น ไม่งั้นมีจอดกลางทาง แถมรถจะพังเอา เพราะทางเขาอย่างโหดเลยค่ะ

จุดมุ่งหมายแรก เราเข้าไปที่หน่วยพิทักษ์ป่าตะเคียนทอง เพื่อมอบอาหารแห้ง เป็นกำลังใจให้ผู้พิทักษ์ป่า รวมถึงพักกินข้าวกลางวันกันที่นี่เติมพลังก่อนเดินทางต่อ

หลังจากเสร็จที่ หน่วยพิทักษ์ป่าตะเคียนทอง เราออกเดินทางต่อไปที่ โรงเรียนบ้านกองม่องทะ สาขาบ้านสาละวะ

พอไปถึง น้องๆ เต้นโชว์ด้วย น่ารักมากๆ น้องๆ เขาจะไปแข่งขันด้วยนะ (ขอให้คว้ารางวัลมาให้ได้นะคะ)

หลังจากดูการแสดงของเด็กๆ เสร็จแล้ว ถึงเวลามอบความสุข เด็กน้อยต่อแถวกันมารับนม ขนม ที่พี่จันเป็นตัวแทนมอบความอิ่ม ความอร่อย และความสุขให้กับเด็กๆ ค่ะ พอได้นม ขนมปุ๊บ เจ้าเด็กก็เจาะกล่องกินกันเลย น่าเอ็นดูจริงๆ

ถ่ายรูปเป็นความทรงจำเสร็จแล้ว
เดินทางต่อได้!!!

ใช้เวลานานพอสมควร เดินทางถึง ที่พักสงฆ์ทิไล่ป้า ก็มืดแล้ว เรานอนพักกันก่อน แล้วพรุ่งนี้เช้าจะเดินตามพระอาจารย์อุ้ย (พระอภิรักษ์ อภิวโร) ไปบิณฑบาตค่ะ ซึ่งพระอาจารย์อุ้ย ท่านเป็นพระวัดป่านักพัฒนา อยู่ที่พักสงฆ์แค่คนเดียวค่ะ แม้ท่านจะอยู่คนเดียว แต่ท่านก็เป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวกะเหรี่ยงค่ะ

เกือบๆ 7 โมง เราเดินตามพระอาจารย์อุ้ย บิณฑบาต ตามบ้านของชาวกะเหรี่ยง เราได้สัมผัสธรรมชาติ วิถีชีวิตของพวกเขา ชาวกะเหรี่ยงที่นี่เป็นกะเหรี่ยงโป ตื่นแต่เช้า เพื่อรอใส่บาตร แต่ละบ้านมีลูกเด็กเล็กแดงตัวน้อยเต็มไปหมด น่ารักน่าเอ็นดูที่สุด

เด็กๆ ที่นี่ พอใส่บาตรเสร็จเขาก็จะเดินตามพระบิณฑบาตไปด้วย เป็นภาพที่น่ารักมากๆ และยังทำให้เห็นว่า ชาวกะเหรี่ยงเขาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาอีกด้วย

พอเสร็จจากช่วงใส่บาตร ถึงเวลามอบความสุขแล้วค่ะ เราเอาเสบียงบุญมาแจกเด็กน้อย กับชาวบ้านด้วย พวกเขามารอกันเต็มลานที่พักสงฆ์เลย เราให้ทุกบ้าน ให้ทุกคน เด็กๆ แฮปปี้ มาก ชาวบ้านที่มาก็แฮปปี้ พอเห็นแบบนี้ เราก็สุขใจไปด้วย

เด็กๆ ที่นี่เห็นกล้องเป็นไม่ได้ แอคท่ากันสุดฤทธิ์ สดในกันตามวัย น่ารักน่าชัง พอได้ของปุ๊บก็โชว์ปั๊บเลย เป็นภาพที่เราประทับใจมากๆ เลยนะ ความสุขไร้เดียงสาที่บริสุทธิ์

นอกจากแจกของชาวบ้าน กับเด็กน้อยแล้ว
ยังมีสังฆทาน ที่เตรียมมาถวายพระอาจารย์ด้วยค่ะ
จันขอเป็นสะพานบุญ ต่อบุญให้กับลูกเพจนะ ^_^

ขอขอบคุณการสนับสนุนเสบียงให้พี่น้องพื้นที่ห่างไกล ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในกิจกรรม “ซีพี ออลล์ ทำดีตามคำสอนพ่อ” ประจำปี 2566

ของทั้งหมดนี้ถึงมือผู้ด้อยโอกาส ผู้อยู่ในพื้นที่ห่างไกลแล้วนะคะ

อีจัน ขอขอบคุณผู้ใจดี ที่ช่วยสนับสนุนกำลังใจในครั้งนี้ด้วยนะคะ