
ถึงแม้การพบเจอคราวก่อนจะไม่สำเร็จ แต่อย่างน้อยพ่อลูกก็ได้คุยกัน...ถือว่าเป็นสัญญาณการเริ่มต้น (อีกครั้ง) ที่ดี
เป็นการพูดคุยกันที่ไม่มีความเขินอายในรอบ 11 ปี กลับกัน มีแต่ความคิดถึง พ่อพาดก็ยังคงเป็นพ่อที่ห่วงลูกสาวอยู่เสมอ น้ำเสียงอาจดูแข็งๆ แต่เมื่อลูกสาวเอ่ยปากว่า “ไหนพ่อบอกจะไม่ทิ้งหนู” น้ำเสียงแข็งๆ เก็บทรง อยู่ๆ ก็มีท่าทีอ่อนลง เรารู้เลยทันทีว่าพ่อคงอยากเจอลูกเช่นกัน แต่มันมีเหตุผลบางอย่างบังคับให้พ่อต้องตัดใจ...
“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พี่เต้ยจะอยู่ข้างๆ แอมนะ”
อีเต้ยพูดพร้อมอ้าแขนกอดแอม หวังว่าแอมจะรู้สึกดีขึ้นมาอีกหน่อย
การนัดพบเจออีกครั้ง ภาวนาได้เจอหน้ากันจริงๆ สักที ผู้เป็นพ่อคงจะไม่ผิดคำสัญญาที่ให้กับลูกสาวอีกแล้วแหละ
แกก็ได้ให้คำมั่นสัญญาไว้ ตั้งใจจะมาพบหน้าลูกให้ได้! อีเต้ยอีจันเชื่อใจพ่อพาด เพราะสายเลือดเดียวกันคงไม่อาจตัดขาดกันได้ง่ายๆ
เราจะได้เห็นพ่อลูกได้กอดกันไหมนะ...ปมในใจแอม ผู้พลัดพรากพ่อ 11 ปี จะถูกปลดล็อคหรือไม่
เป็นกำลังใจให้กับแอมและอีเต้ยอีจันกันด้วยนะทุกคน