อีเต้ยอีจันตามหา “พ่อคำสี” เจอแล้ว เขาเผย คิดจะไปตามหาลูกชายเหมือนกัน!

ภารกิจการตามหา “พ่อพี่ใบ้” แค่เริ่มก็ทำเอา อีเต้ยอีจัน หลงแล้วจ้า!

เราบินตรงมาลงที่ จ.ขอนแก่น ก่อนจะมุ่งหน้าสู่ จ.กาฬสินธุ์ เพื่อตามหาพ่อให้ พี่ใบ้ กันครับ

เบาะแสที่มีในมือคือ พ่อชื่อ “คำสี ภูพิพัฒน์” และที่อยู่คือ บ้านหนองกุงเผือก ต.ลำหนองแสน อ.หนองกุงศรี จ.กาฬสินธุ์ เป็นคำบอกเล่าจากชาวบ้านและญาติๆ แต่ก็ไม่รู้นะครับว่า ปัจจุบันท่านยังอยู่แถวนั้นหรือไม่? เป็นหน้าที่ของ อีเต้ยอีจัน ที่จะต้องไปตามหานี่แหละครับ

เบื้องต้นเช็กข้อมูลแล้ว ชื่อของ พ่อคำสี โผล่อยู่ หมู่ 5 ต.ลำหนองแสน อ.หนองกุงศรี จ.กาฬสินธุ์  เราไม่รอช้า ปักหมุดไปที่ อบต.ลำหนองแสน เพื่อถามทางไปยัง หมู่ 5

เราขับรถกันไปเรื่อยๆ ตามเส้นทาง จนถึงจุดหมายตามหมุดที่ปักมา แต่ถนนเส้นทางกลับโล่ง มีแต่บ้านคน ไม่มีป้ายบอกว่า อบต.หนองลำแสน อยู่ตรงไหน…

อ้าว! อีเต้ยอีจัน อยู่ที่ไหนกันแน่เนี่ย?

สุดท้ายต้องวกรถกลับ ขับไปถามกับชาวบ้านแทนครับ ก่อนจะหลงกันไปมากกว่านี้ ^^

ชาวบ้านแถวนั้นบอก อบต.ลำหนองแสน ย้ายไปอยู่ที่เดียวกับ อบต.โคกเครือ อ๋อ ถึงว่ามีในแผนที่ แต่หาไม่เจอ!

เราลองเอ่ย ถามหา บ้านผู้ใหญ่บ้าน หมู่ 5 พวกเขาจึงชี้เป้าให้เราไปตามเส้นทางที่บอก ควานหาจนมาถึงบ้านผู้ใหญ่สักทีนะครับ แต่ผู้ใหญ่บ้าน หมู่ 5 ไม่อยู่ อีเต้ย ได้เจอกับชาวบ้านใกล้เรือนเคียงแทน

ถามหาคนชื่อ “คำสี ภูพิพัฒน์” ในตอนแรกเหมือนเขาจะไม่คุ้นชื่อครับ เราเองก็ลุ้น ภาวนาขอให้เขาคุ้นสักนิดก็ยังดี ท้ายที่สุด ก็มีคุณป้าบ้านตรงข้าม ตะโกนบอกว่า “ตาหมาย ผัวยายเพชร”

คำสี ภูพิพัฒน์ คือ ตาหมาย ?

เอาล่ะ ปลายทางไม่รู้ว่าจะใช่ไหม แต่ขอให้ใช่แล้วกัน พวกเขาชี้ทางให้เราไปบ้านของ ตาหมาย บ้านอยู่แถวร้านกาแฟ เราคลำหากันจนเจอบ้านหลังหนึ่ง ที่บ้านข้างๆ เขาชี้มา ว่านี่คือบ้านของ ยายเพชร

ทีมงานอีเต้ยอีจันลงจากรถ ก่อนจะทักทายผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในบ้าน “พี่เมย์” ลูกสาวอีกคนหนึ่งของ พ่อคำสี

เราเล่าที่มาที่ไปของการมาเยือนที่นี่ให้เธอฟังครับ คำตอบที่ได้ยินจากปากเธอ ทำเอาอีเต้ยคาดไม่ถึงเหมือนกัน

“พ่อเคยเล่าให้ฟังว่ามีลูกชายคนหนึ่ง ไม่ได้เจอกันนานแล้ว คุยกันไว้อยู่ว่าจะไปตามหา”

ถ้าพี่ใบ้มาได้ยินคงจะดีใจน่าดูเลยนะครับ แต่ตอนนี้ พ่อหมายไม่อยู่บ้าน ออกไปทำธุระ พี่เมย์จึงยกหูโทรหาให้ ไม่นานพ่อแกก็กลับมาครับ

“พ่อคำสี ภูพิพัตน์ใช่ไหม”

“ใช่”

“เคยไปมีลูกชายไว้ที่ไหนไหม”

“มีอยู่”

บทสนทนาแรกของอีเต้ยอีจัน และ พ่อหมาย ทำเอาคนที่อยู่ตรงนั้นยิ้มตามๆ กันครับ ปลายทางคือ ข่าวดี

“คิดถึงลูก ผมว่าจะไปตามหาอยู่ แต่ไม่มีโอกาสได้ไปสักที” พ่อหมายพูดกับเราครับ ก่อนจะเล่าให้ฟังว่า ตอนเล็กๆ ก็เคยเลี้ยงลูกชายที่บ้านนี้ จากนั้นฝั่งแม่ก็มาเอาไปดูแลต่อที่ จ.มหาสารคาม ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่ได้พบกันอีกเลย ด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง ก็ยังไม่ได้ไปตามหา

ส่วนเรื่องที่ญาติๆ เล่าไว้ว่า พ่อหมาย คงคิดว่าพี่ใบ้ เสียชีวิตไปแล้ว เรื่องนั้นเขาเองก็บอกว่า รู้ว่าลูกยังมีชีวิตอยู่นะ สงสัยเรื่องมันผ่านมานแล้ว ข้อมูลปากต่อปากอาจจะคลาดเคลื่อนได้ครับ ตอนนี้แค่รู้ว่าทั้งพ่อและลูกก็ยังมีชีวิตอยู่ ก็สบายใจแล้ว ^^

เรื่องสำคัญอีกอย่างที่พ่อบอกว่าไม่รู้คือ พี่ใบ้ พูดไม่ได้ พ่อหมายแกบอกว่าไม่รู้เรื่องนี้เลย แต่หลังจากที่ได้รู้จากเราแล้ว เขาก็ไม่คิดปฏิเสธ และพร้อมเจอลูกชายคนนี้มากๆ ด้วยความคิดถึงครับ

จากนี้รอคอยนาทีพบเจอหน้าลูกชายอย่างเดียว รอชมฉากพ่อลูกกอดกันนะครับ อีเต้ยตื่นเต้นจะแย่แล้วว