ภารกิจแห่งความหวังที่ “ไร้เสียง” เชื่อไหมครับว่า นี่เป็นเคสแรกของอีเต้ยที่เราได้เจอกับเจ้าของเรื่องราวที่เขาไม่สามารถอธิบายความรู้สึกและเรื่องราวต่างๆ มาเป็นคำพูดได้ครับ
“พี่ใบ้” พลัดพรากพ่อ 40 ปี แฟนของเขาเป็นคนส่งเรื่องมาให้เพจอีเต้ยอีจันครับ เราจึงมีโอกาสได้เข้าไปเจอกับพี่ใบ้
ตั้งแต่วินาทีแรกที่เขาได้เห็นหน้าอีเต้ย อยู่ๆ ก็โผเข้ากอดพร้อมร้องไห้ออกมา ราวกับว่า…เขารอเจออีเต้ยอีจันด้วยความหวังที่อยากจะเจอพ่อจริงๆ
เราปลอบเขาก่อนที่จะพามานั่งคุยกัน แม้วันนี้พี่ใบ้ไม่อาจสื่อสารกับเราได้ด้วยคำพูด แต่ก็ยังมี “พี่ประทีป” แฟนของเขาเองที่พอจะสื่อสารด้วยภาษามือและภาษากายแทนได้ ช่วยเล่าให้อีเต้ยฟังแทนครับ
เธอบอกว่า ตอนพี่ใบ้เด็กๆ อายุประมาณ 1-2 ขวบ พ่อกับแม่ต่างฝ่ายต่างแย่งกันเลี้ยงดูลูกชายคนนี้ ก่อนจะทะเลาะจนพ่อแยกทางไป หลังจากนั้นมา ญาติๆ ก็เล่าให้ฟังว่า ครั้งหนึ่งพ่อเคยกลับมาหา แต่พ่อเข้าใจผิดคิดว่าลูกชายโดนไฟช๊อตเสียชีวิตไปแล้ว จึงไม่ได้เจอกันอีกเลยครับ นี่เป็นเพียงคำบอกเล่า ไม่รู้ว่าจริงๆ แล้ว พ่อจะคิดว่าลูกคนนี้ยังมีชีวิตอยู่ไหม?
อีเต้ยเองก็อยากจะหาคำตอบนี้เหมือนกันครับ
ภารกิจครั้งนี้แม้จะไม่มีเสียงที่พูดว่า “คิดถึงพ่อ” แต่เราก็สัมผัสได้จากแววตาและท่าทางของพี่ใบ้ ว่าเขาโหยหาและคิดถึงพ่อมากแค่ไหน เราให้แฟนของเขาถามพี่ใบ้ว่า “ถ้าเจอพ่ออยากจะทำอะไร”
จากนั้นพี่ใบ้ก็ค่อยๆ ยกมือมาทาบอก พี่ประทีปบอกว่า “เขาอยากกอดพ่อ” เห็นอย่างนั้นแล้ว อดสงสารพี่ใบ้ไม่ได้จริงๆ ครับ นาทีพบเจอก็อาจจะแสดงความคิดถึงได้แค่ภาษากาย แต่เราเชื่อว่า พ่ออาจจะสัมผัสความคิดถึงของลูกชายก็ได้ เหมือนอย่างที่เราสัมผัสได้ ^^
เอาล่ะครับ ปลายทางของภารกิจตามหาพ่อให้พี่ใบ้ ไม่รู้ว่าจะเจอไหม? จะเป็นยังไง มาลุ้นเอาใจช่วยไปด้วยกันนะครับ