อีเต้ยหัวเราะลั่น! เมื่อเห็นฉากพ่อลูกพบเจอกัน สไตล์ “พ่อประสิทธิ์”

“พี่อ้อม” ผู้หญิงคนนี้กำลังจะแต่งงานครับ แต่ความฝันของเธออีกอย่างหนึ่งในงานแต่งคือ อยากเห็นพ่ออยู่ในพิธีด้วย แต่เธอกลับพลัดพรากมาแล้วกว่า 16 ปี

เธอส่งเรื่องราวความพลัดพรากมาจาก จ.ปราจีนบุรี พ่อกับเธอมาแยกจากกันก็ตอนที่กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย

ย้อนกลับไปตอนนั้นเธอยังติดต่อและไปมาหาพ่ออยู่ถึงช่วงมัธยมปลาย อยู่ๆ แม่ก็เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ พ่อจึงไม่สามารถติดต่อได้ และเขาก็ไม่ได้มาหาอีกเลย ทั้งๆ ที่เขาก็รู้ว่าบ้านเธออยู่ที่ไหน

เพราะเหตุผลอะไรกัน? อีเต้ยจึงตัดสินใจตามหาพ่อให้พี่อ้อม เพื่อค้นหาความจริง

“พ่อประสิทธิ์ กลิ่นขจร” อายุ 68 ปี เคยขับรถสิบล้อให้ปั๊มน้ำมันเอสโซ่ จ.ระยอง รู้ที่อยู่ล่าสุดแค่ว่าอยู่ ต.มาบตาพุด อ.มาบตาพุด จ.ระยอง แต่ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหน

อีกหนึ่งเบาะแสคือ ฉายา “ตาสิทธิ์ขี้เมา” ชอบอยู่แถววัดมาบตาพุด อีเต้ยจึงตัดสินใจไปแกะรอยจากจุดนี้ก่อน!

เมื่อไปถึงวัด เราถามชาวบ้านแถวนั้นไม่มีใครรู้จักเลย สุดท้ายมาเจอป้าแม่ค้ากับลุงดำ (คนเก่าแก่วัดมาบตาพุด) ให้เขาดูรูปถ่ายตาสิทธิ์สมัยหนุ่มๆ ทั้งคู่พูดเหมือนกันว่า “เคยเห็นอยู่แถวนี้แหละ” แต่ไม่รู้บ้านจริงๆ ว่าอยู่ไหน

ุดท้ายอีเต้ยอีจันถูกแนะนำให้ไปถามข้อมูลที่ฃัดเจนกับเทศบาลเมืองระยอง จนได้เบาะแสที่ชัดเจน! เพราะเมื่อปีที่แล้วเขาเพิ่งมาทำบัตร หลังได้ข้อมูลที่อยู่มา เราก็รีบขับรถไปตามหาทันทีครับ

จนได้มาเจอกับ “แม่สุนีย์” ภรรยาของพ่อประสิทธิ์ เธอบอกว่าพ่อประสิทธิ์ยังอยู่ที่บ้านนี้ และเธอก็เคยเจอพี่อ้อมสมัยเด็กๆ ด้วย อีเต้ยโล่งใจเลยครับงานนี้ ^^

แม่สุนีย์ นำทางเราไปหาพ่อประสิทธิ์ ยกมือไหว้ทักทายกันเล่าที่มาที่ไปในการมาเยือนในครั้งนี้ ตอนนี้เขาก็มีอายุพอสมควรแล้วครับ เขายังจำพี่อ้อมได้ แถมยังจำชื่อจริงได้ด้วย!

แต่เขาไม่ได้พูดคำว่าคิดถึงออกมา ได้แต่บอกว่าชีวิตก็เรื่อยๆ นิ่มๆ สบายๆ ไม่ใช่ไม่ไม่อยากเจอ ไม่อยากไปหาลูกสาว เพียงแค่ไม่มีรถเดินทางไปเท่านั้นเอง ถึงแม้จะไม่มีคำพูดซึ้งๆ ออกมาจากปากพ่อ แต่เขาก็ยังจำลูกสาวคนนี้ได้

วันต่อมาอีเต้ยเดินทางเอาคลิปคำตอบพ่อประสิทธิ์ไปให้พี่อ้อมตัดสินใจเองเลยครับว่า เธอยังอยากไปหาพ่อหรือไม่?

แต่คำตอบจากพี่อ้อมทำเอาอีเต้ยคิดไม่ถึง และเข้าใจเลยครับว่าทำไมพ่อถึงมีท่าทางแบบนั้น เป็นเพราะเขาเป็นคนกวนๆ มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว สไตล์นี้แหละ พี่อ้อมบอก ><

โอเคในเมื่อทุกฝ่ายโอเค พี่อ้อมก็ตัดสินใจเดินทางไปหาพ่อที่บ้านทันทีเลยครับ มุ่งหน้า ปราจันบุรี-ระยอง ระหว่างทางเธอนั่งกุมมือตลอด เพราะสั่น ตื่นเต้นที่จะได้เจอพ่ออีกครั้งในรอบ 16 ปี

เมื่อเดินทางไปถึงนาทีพบเจอเป็นไปตามสไตล์พ่อประสิทธิ์เลยครับ ง่ายๆ สบายๆ คุยกันเฮฮาตามประสาพ่อลูก

ไม่หวานซึ้งเหมือนใคร แต่อีเต้ยเชื่อว่าพี่อ้อมมีความสุขแน่ๆ เพราะพ่อปล่อยมุกมาหลายตับมากจ้า ^^

“ยิ้มหวานๆ ทำยังไงพ่อ” ทีมงานอีเต้ยถาม พ่อตอบ “เดี๋ยวไปเอาน้ำตาลแป๊บ”

ฮาลั่นบ้านเลย คุณพ่อ! ทุกคนต่างชอบใจ

ส่วนงานแต่งพี่อ้อม ด้วยความที่พ่อมีโรคประจำตัวจึงอาจจะไม่สะดวกไป แต่พี่อ้อมเอ่ยปากว่าจะมาถ่ายรูปกับพ่อแน่นอน!

ปิดฉากความพลัดพรากด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มครับ ^^