จะทำยังไง? เมื่อพ่อแม่ที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เกิด ดันไม่ใช่พ่อแม่ที่แท้จริง…แต่เป็นพ่อแม่บุญธรรม!
“พี่น้อย” อัมพวัน ไชยศร อายุ 52 ปี และเธอก็พลัดพรากพ่อแม่มาตลอด 52 ปีครับ ตัวเธอเองนั้นอยู่กับพ่อแม่บุญธรรมมาตั้งแต่เกิด คือ “แม่ทองอิน” และ “พ่อเจริญ” พี่น้อยบอกว่า พวกท่านส่งเสียเลี้ยงดูพี่น้อยมาอย่างดี เธอเลยรักท่านทั้งสองมาก และก็เข้าใจว่าพวกเขาเป็นพ่อแม่จริงๆ
แต่ความจริงบางอย่างก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้น
เมื่อช่วงหนึ่งในวัยเด็ก พี่น้อยบังเอิญไปเห็นชื่อพ่อแม่ ที่ถูกระบุไว้ในใบสูติบัตรของตัวเอง
“นางนิภาพร” และ “นายสิงห์คำ” เธอเริ่มสงสัย…ว่าทำไมชื่อพ่อแม่ที่ระบุไว้ไม่ตรงกับชื่อที่เรียก? แต่ก็ไม่กล้าถามออกไป เพราะกลัวพวกเขาจะเสียใจ ความอยากรู้นี้ก็ถูกเก็บไว้ในใจลึกๆ
จนช่วงมัธยมปลาย หลังพ่อเจริญเสียชีวิตไปแล้ว แม่ทองอินก็พาพี่น้อยไปขึ้นศาลเพื่อรับรองให้พี่น้อยเป็นบุตรบุญธรรมอย่างถูกต้องตามกฎหมาย วันนั้นเธอถึงได้รู้ว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ แต่ก็ไม่ได้โกรธอะไร เพราะตัวเธอเองถูกดูแลด้วยความเอาใจใส่จริงๆ และก็รักท่านทั้งสองมาก
แน่นอนว่า…เมื่อรู้ว่าตัวเองยังมีพ่อแม่ที่แท้จริงอยู่ แล้วพวกเขาเป็นใครกัน? นั่นเป็นคำถามที่พี่น้อยก็อยากได้คำตอบเหมือนกันครับ
เธอได้ฟังคำบอกเล่าจากคนใกล้ชิด พวกเขาบอกว่า ในอดีตแม่ทองอินกับพ่อเจริญเปิดร้านยางอยู่แถวๆ ค่ายกาวิละ ต.วัดเกต อ.เมือง จ.เชียงใหม่ แล้วแม่แท้ๆ ของพี่น้อยได้มาเป็นสาวใช้อยู่ที่ร้าน ส่วนพ่อแท้ๆ ของพี่น้อย เขามาเป็นทหารเกณฑ์อยู่ค่ายกาวิละ พี่น้อยเลยคิดว่าทั้งคู่อาจได้บังเอิญเจอและปิ๊งกัน จนได้มีลูกด้วยกัน ก็คือเธอเอง หลังจากนั้นพ่อแม่พี่น้อยก็หายไป แม่ทองอินและพ่อเจริญเลยรับเลี้ยงดูต่อ
แต่เรื่องราวมันก็ผ่านมาตั้ง 52 ปี นานมากเลยนะครับ พี่น้อยเองก็ไม่รู้ว่าเรื่องราวจริงๆ แล้วมันเป็นยังไง? คนที่ตอบได้ อาจต้องไปถามคนเก่าคนแก่ แต่พวกเขาจะรู้มากน้อยแค่ไหน…นี่สิคือปัญหา
ท้ายที่สุดแล้ว ทิศทางการตามหาพ่อแม่ให้พี่น้อยจะเป็นยังไง รอติดตามกันนะครับ ^^