“เราจะอยู่ไปเพื่ออะไร” เจ้าของคำถามนี้ คือ ปุ๊กกี้ หญิงสาววัย 25 ปี เธอเป็นผู้หญิงที่สู้ชีวิต ดิ้นรน และเอาตัวรอดด้วยตัวเองมาตั้งแต่เด็กๆ จำความได้ก็อยู่กับพ่อและย่า เธอจึงได้รับความอบอุ่นจากพวกท่านทั้งคู่มาตลอด แต่เมื่อถึงวันหนึ่ง ท่านทั้ง 2 ได้จากไป ปุ๊กกี้ก็เหลือตัวคนเดียว…ต้องทำงาน หาเลี้ยงตัวเองไปทุกๆ วัน งานไหนๆ ก็ไม่เกี่ยง
วันหนึ่งคำว่า “แม่” ก็ผุดขึ้นมากลางใจปุ๊กกี้ อยากเจอหน้าท่าน และจะไม่ถามเลยว่าทิ้งเธอไปทำไม แค่เพียงได้กอดและกราบสักครั้งหนึ่งก็ยังดี…
12 สิงหาคม คือวันที่เธอเองเจ็บปวดที่สุด มันเป็นทั้งวันแม่ และวันเกิด แต่ไม่มีผู้ให้กำเนิดอยู่เคียงข้างเธอเลย ดูเหมือนอย่างน้อยการตามหาแม่ในครั้งนี้ หากได้เจอ อาจทำให้เธอไม่ต้องเจ็บปวดอีกแล้วก็ได้ครับ เธอจึงฝากความหวังไว้ที่รายการอีเต้ยอีจัน วอนช่วยตามหาแม่ให้เธอที…
หลังจากที่เราได้รับรู้ถึงหัวใจที่โหยหาแม่ ทีมงานตัดสินใจลงพื้นที่ทันที เบาะแสที่มีคือ แม่ชื่อ “เยาวลักษณ์ คำทิพย์” ชื่อเล่น “อ้อย” อายุประมาณ 50 ปี เราเช็กเบื้องต้น พบว่ามีการเปลี่ยนนามสกุลจาก คำทิพย์ เป็น “มะลานันท์” ชื่อโผล่อยู่ ม.5 ต.อ้อมกอ อ.บ้านดุง จ.อุดรธานี ปลายทางนี้จะมีข่าวดีรอเราอยู่หรือไม่? ไปหาคำตอบกันครับ
อีเต้ยอีจัน มุ่งหน้าไปยังบ้านผู้ใหญ่บ้าน หมู่ 5 เขาอาจรู้จักและมีข้อมูลลูกบ้านแต่ละหลัง เมื่อเดินทางมาถึงก็พบกับภรรยาผู้ใหญ่บ้าน เราเลยเล่าที่มาที่ไปในการมาเยือนที่นี่ให้เธอฟังครับ เมื่อบอกข้อมูลเกี่ยวกับแม่ปุ๊กกี้ไป ก็มีการเอ่ยถึงคนชื่อ “หลอด” ภรรยาผู้ใหญ่บ้านบอกว่า เธอเป็นคนจังหวัดอื่น แต่มามีสามีอยู่ที่นี่ครับ
แต่ข้อมูลที่เราได้มาจากปุ๊กกี้คือ แม่ของเธอชื่อเล่นว่า “อ้อย” บุคคลที่ภรรยาผู้ใหญ่บ้านพูดถึงจะใช่คนที่เราตามหาไหมหนอ?
ภรรยาผู้ใหญ่บ้านตัดสินใจต่อสายหา แม่จุมบาน ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ 5 ของตำบลอ้อมกอ เธอมีศักดิ์เป็นญาติทางฝ่ายสามีของ คนชื่อ หลอด ข้อมูลปัจจุบันคือ ทั้งแม่หลอด และสามีไปทำงานต่างจังหวัด บ้านที่อยู่นี่มีเพียงลูกชายของพวกเขาอยู่ครับ แม่จุมบานเลยช่วยโทรไปหาลูกชายพวกเขา เพื่อขอเบอร์ของ เยาวลักษณ์ มะลานันท์
เมื่อได้เบอร์มา แม่จุมบานก็ตั้งใจกดเบอร์ตามตัวเลขที่อีเต้ย บอก แต่ทันทีที่โทรไปปลายสายก็บอกว่า ไม่ได้ชื่อ หลอด ครับ เมื่อเราเช็กเบอร์กันอีกที ปรากฏว่า โทรผิดเบอร์! งานนี้ใครกดผิด ใครบอกเบอร์ผิดละทีนี้ ><
เอาใหม่จ้ะ ดูเบอร์อีกรอบแล้วกดโทรไป แต่สรุปว่าปลายทางติดต่อไม่ได้ โอ๊ย อีเต้ยอีจัน โดนฟ้าแกล้งกันหรือเปล่าเนี่ย?
แม่จุมบาน บอกให้เราลองโทรติดต่อเรื่อยๆ ดูอีกที ทีมงานจึงขอบคุณทุกคนที่ช่วยเหลือเรา จากนั้นก็ขึ้นรถกลับครับ ขณะนั้นเอง ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านก็ติดต่อมาหาเรา บอกว่าดูเหมือนเบอร์แม่หลอด จะติดต่อได้แล้ว ให้ลองโทรหาอีกที ทีมงานจึงรีบกดโทรไป!
ฟ้าเริ่มเปิดทาง เบอร์โทรแห่งความหวัง ปลายสายจะมีคำตอบแบบไหน เพราะ ณ ตอนนี้เราก็ยังยืนยันไม่ได้ว่า เธอจะเป็นแม่ปุ๊กกี้ จริงๆ หรือไม่? ต้องรอลุ้นคำตอบจากเธอครับ
เรารอสายสักพัก ปลายสายก็รับ อีเต้ยอีจัน ค่อยๆ เล่าให้เธอฟังว่า มีลูกสาวมาตามหา ชื่อปุ๊กกี้ แม่หลอดก็ตอบทันทีว่าเคยมีลูกสาวชื่อนี้จริงๆ คิดถึงลูกเสมอ แต่ไม่มีเงินไปหาลูกเลย
แม่ก็คิดถึง ลูกก็คิดถึง อีเต้ยอีจันก็ขออาสาเป็นคนกลางที่จะพาทั้งคู่ให้มาเจอกันเองครับ ^^
ปุ๊กกี้ นั่งรถมาไกลจาก จ.ภูเก็ต เพื่อมาหาอีเต้ยอีจัน และนั่งรถตู้ไปพร้อมกับทีมงานครับ จุดนัดหมายคือบ้านพี่สาวแม่ ที่ จ.ลพบุรี ระหว่างทาง ปุ๊กกี้ ก็เห็นได้ว่าเธอมีอาการประหม่า ตื่นเต้นมากๆ เลยครับ
และแล้วก็ถึงวินาทีที่แม่-ลูกได้พบเจอกัน แม่หลอด และปุ๊กกี้ โผเข้ากอดกันทั้งน้ำตา
กอดแรกจากแม่…ตอนนี้เธอคงรู้แล้วว่าความอบอุ่นของแม่เป็นยังไง
หน้าตาของแม่…ตอนนี้ก็ได้เห็นชัดแล้วๆ แถมปุ๊กกี้ ก็ได้กราบแม่ เหมือนที่คนอื่นได้กราบในงานวันแม่แล้วครับ ^^
เธอบอกกับเราว่า “ตลอด 25 ปีที่พลัดพราก ตอนนี้เหมือนถูกปลดล็อกหมดเลยค่ะ จากนี้หนูอาจมาหาแม่บ่อยขึ้น และทำวันข้างหน้าให้ดีที่สุด”
จากนี้ทุกวันที่ 12 สิงหาคม อีเต้ยอีจัน หวังว่า ปุ๊กกี้จะไม่เจ็บปวดแล้วนะครับ พี่เต้ยดีใจกับหนูด้วยนะ
หลังจากที่ทั้งคู่ได้พบเจอกัน เราปล่อยให้แม่ลูกได้นั่งคุยสารทุกข์สุกดิบกัน พร้อมกินข้าวด้วยกันมื้อแรก ภาพที่เราเห็น ดูเหมือนว่าทั้งแม่หลอด และปุ๊กกี้ จะเชื่อมใจกันได้ไวมาก เพราะพวกเธอนั่งคุยเรื่องราวมากมายด้วยกัน เป็นภาพที่มองแล้ว อบอุ่นหัวใจจริงๆ ครับ ยินดีด้วยนะครับ ^^
ปุ๊กกี้ ตามหาแม่ พลัดพราก 25 ปี EP.1
ปุ๊กกี้ ตามหาแม่ พลัดพราก 25 ปี EP.2
ปุ๊กกี้ ตามหาแม่ พลัดพราก 25 ปี EP.3 (ตอนจบ)