กุญแจสำคัญของภารกิจตามหาพ่อให้น้องออมสินคือ ภรรยาของพ่อธวัชชัยครับ หากเธอเปิดใจรับ เราอาจได้พบเจอ “พ่อออมสิน”
ทันทีที่อีเต้ยเดินทางไปถึงบ้านของภรรยาพ่อธวัชชัย เราก็ได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง “พี่พร” แน่นอนว่า เธอคนนี้แหละ คือกุญแจที่เราตามหา! อีเต้ยค่อยๆ ถามทีละคำถาม จนสุดท้ายเอ่ยถามไปว่า “เคยรู้เรื่องลูกสาวของพ่อธวัชชัยไหม”
ปรากฏว่าเธอรู้ครับ อีเต้ยถึงกับโล่งใจ! พี่พรใช้ชีวิตกับพ่อธวัชชัยมา 10 กว่าปีแล้ว และเธอก็รู้เรื่องราวของ “น้องออมสิน”
พี่พรใจดี ช่วยติดต่อพ่อธวัชชัยให้เรา อีเต้ยจึงได้คุยกับพ่อ และเขายอมรับกับเราอย่างจริงใจว่ามีลูกชื่อ ออมสิน อีเต้ยไม่รอช้า ยกมือไหว้ขอบคุณพี่พร ก่อนจะรีบบึ่งรถไปหาพ่อที่ทำงาน อ.เมือง จ.ขอนแก่น
เมื่อไปถึงจุดหมาย เราให้พ่ออ่านเรียงความของออมสิน พร้อมกับเปิดภาพของลูกสาวให้ดู น้ำตาของพ่อก็ไหลออกมาด้วย “ความคิดถึง” เพราะเหตุผลจำเป็นเลยต้องจากมา ภาพจำของลูกสาวครั้งสุดท้ายก็ตอน ออมสินกำลังหัดเดินอยู่เลย
พ่อลูกเหมือนกันไม่มีผิด เมื่อให้พูดถึงความรู้สึก ก็มักจะมีน้ำตาตามมาเสมอ แต่ใจพ่อสู้มากครับ เพราะความอยากเจอลูก ยอมบินไปกรุงเทพฯ หลังเลิกงานทันที แม้จะไปแล้วต้องรีบบินกลับมาทำงานต่อก็ตาม
ระหว่างเดินทาง พ่อยังคงน้ำตาไหล คอยนึกถึงลูกและรู้สึกต่อลูกมากๆ อีเต้ยปลอบใจพ่อ ยังมีเวลาให้ปรับจูนใจกันและกันนะ เดี๋ยวจะได้เจอหน้าลูกแล้ว ^^
จากนั้นพ่อขออีเต้ยแวะซื้อตุ๊กตาไปฝากลูก เขายืนเลือกอยู่นานเลยครับ เพราะไม่รู้ว่าลูกชอบแบบไหน แต่ก็ตั้งใจเลือกมากที่สุด จนได้มาหนึ่งตัว ตุ๊กตาหมีสีน้ำตาล
นาทีที่ทั้งคู่ได้พบเจอกัน บทสรุปของภารกิจตามหาพ่อให้ออมสินจะเป็นยังไง? เป็นกำลังใจให้กันนะครับ
ออมสินพลัดพรากพ่อ 16 ปี EP.2