เมื่อหลักฐานลายลักษณ์อักษรไม่สามารถไปต่อได้ ภารกิจการตามหาพ่อแม่ให้พี่น้อย ก็ยังคงเดินหน้าต่อ!
โจทย์ต่อไปถามหาเบาะแสกับคนเก่าแก่! พี่น้อยบอกว่า เธอยังมีญาติอยู่คนหนึ่งชื่อ “ลุงเขา” แกเป็นลูกติดของพ่อบุญธรรมพี่น้อย ในอดีตเขาเคยทำยาง อยู่ร้านยางของแม่ทองอิน ไม่แน่ว่า พี่เขาอาจจะเคยเจอแม่ของพี่น้อย?
โอ้! อีกหนึ่งความหวังของเราก็อยู่ที่ลุงเขานี่แหละครับ
อีเต้ยอีจันกับพี่น้อยพากันไปหาลุงเขา เห็นเธอบอกลุงเขาเป็นคนขับรถอยู่โรงเรียนอนุบาลเชียงใหม่ เมื่อเราไปถึงก็ได้เจอกับลุงเขา พี่น้อยก็ชวนคุยย้อนความหลังในอดีตเกี่ยวกับแม่ที่แท้จริงของเธอ
ลุงเขาเล่าให้เราฟังเป็นฉากๆ เลยครับ เขาบอกว่าเคยเจอแม่พี่น้อย และยังจำเหตุการณ์วันนั้นได้ดี เขาเห็นภาพตอนที่แม่พี่น้อยน้ำคร่ำแตกกลางบ้าน! ใกล้จะคลอดพี่น้อยออกมาแล้ว ซึ่งบ้านนั้นเป็นบ้านหลังแรกเลยก่อนที่จะย้ายมาอยู่ร้านยาง พอมีคนเห็นว่าแม่พี่น้อยน้ำคร่ำแตกก็พาไปส่งโรงพยาบาลเพื่อไปคลอดที่นั่น อยู่ได้ประมาณ 1 อาทิตย์ก็กลับมาที่บ้าน เขายังจำได้ว่าเคยอุ้มพี่น้อยตอนเด็กๆ แต่เขาก็ไม่รู้ว่าหลังจากนั้นแม่แท้ๆ พี่น้อยหายไปไหน เพราะเขาทะเลาะกับแม่ทองอินและหนีออกจากบ้านไปช่วงหนึ่ง
เขาบอกว่าแม่ของพี่น้อยชื่อ “ภา” มีรูปร่างหน้าตาคล้ายพี่แวว แต่ลุงเขาเองก็ไม่มั่นใจนัก ท้ายที่สุดลุงเขาก็ให้คำตอบเราไม่ได้ 100 %
งานยากเลยครับ แม้แต่ลุงเขาเองก็ไม่รู้ว่าแม่พี่น้อยเป็นไปอยู่ที่ไหน?
แต่ก็ยังมี “พี่แวว” พี่น้องที่นับถือของพี่น้อย ไม่ใช่ญาติ เธอเล่าว่า มีผู้หญิงอยู่คนหนึ่งชื่อ “พี่พร” แม่ของพี่แววเคยพาพี่พรไปฝากทำงานเป็นลูกจ้างที่บ้านแม่ทองอิน และเธอก็ชอบมาปรึกษาสารทุกข์สุขดิบกับพ่อพี่แวว ซึ่งหลังจากพ่อพี่แววเสียไปแล้ว พี่พรก็หายไปเลย
เท่าที่พี่แววจำได้ก็รู้สึกว่า พี่พร รูปร่างหน้าตาคล้ายพี่น้อยเลยครับ เธอก็เลยคิดว่า พี่พรที่รู้จักอาจเป็นแม่ของพี่น้อยก็ได้
ยังไงก็ตาม เหตุการณ์ทุกอย่างมันผ่านมานานกว่า 52 ปีแล้ว ก็ยากที่จะมีภาพจำที่แม่นยำครับ ตอนนี้ดูเหมือนว่าทุกคนจะเคยเห็นคนที่ชื่อ พร หรือ ภา กันหมด แต่ก็ยืนยันไม่ได้ว่าคนที่พวกเขาเคยเห็นจะใช่แม่พี่น้อยจริงๆ ไหม? ลุ้นคำตอบกันต่อนะครับ