ชื่นชม “แม่ตึ่ง” ครูจิตอาสาสอนเด็กยากจนฟรี

ในยามวิกฤติที่กระทบไม่ทุกหย่อมหญ้า ทุกข์ไปทั่วไม่ว่าใครอาชีพไหน ทุกคนทำอะไรไม่ได้ ได้แต่รอเวลาที่วิกฤตินี้จะผ่านไป แต่ในยามทุกข์ก็ยังมีน้ำใจที่หลังไหลมาทุเลาทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นการหยิบยื่นเงินทอง อาหารหรือเครื่องใช้ และยังมีอีกหนึ่งสิ่งที่จันชื่นชมในวันนี้คือ การอุทิศความรู้และกำลังของตัวเองเพื่อผู้อื่นโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน อย่างเช่นครูแม่ตึ่ง ครูจิตอาสาคนนี้

วันนี้ 11 ก.ย. 2563 ทีมข่าวอีจันรายงานว่า ที่เพิงพักกลางบ้านโนนเค็ง ตำบลคำขวาง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี ซึ่งเป็นสถานที่เรียนพิเศษของเด็กนักเรียนชายหญิงในของบ้านโนนเค็งและหมู่บ้านข้างเคียง กว่า 20 คน แบบไม่เสียค่าใช้จ่าย โดยมีครูผู้ดูแลและสอนเด็กคือ นางสุทฐิมาพัฒน์ ปะถะมา หรือ “ แม่ตึ่ง ” หญิงวัย 54 ปี จบการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 แต่มากด้วยความรู้ ความสามารถ และประสบการณ์ในการสอนลูกของตนเองจนเป็น หมอเอ๊กซ์เทริ์น (Extern) ในโรงพยาบาลประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง

แม่ตึ่ง เล่าว่าจุดเริ่มต้นมาจากการที่เพื่อนบ้านได้เห็นว่าตนเองสอนลูกได้ดี เพราะลูกได้เป็นหมอเอ๊กซ์เทริ์น (Extern) อย่างที่ตั้งใจ ในโรงพยาบาลประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง จึงอยากให้สอนให้ลูกของเพื่อนบ้านบ้างเพราะบางรายลูกเรียนไม่ทัน บางรายเป็นเด็กพิเศษ ตนจึงอยากที่จะรับสอนเพราะมั่นใจว่าสามารถสอนได้ จนลูกของเพื่อนบ้านที่มาเรียนรู้สึกว่าดีเด็กมีการพัฒนาขึ้นเรียนดีขึ้นจึงมีการบอกปากต่อปาก ทำให้จำนวนเพิ่มขึ้นสูงสุดถึง 30 คน

นอกจากกลุ่มที่เรียนอ่อนแล้ว ยังมีกลุ่มที่ผู้ปกครองต้องทำงานกลับบ้านค่ำครอบครัวแยกทางกัน ไม่มีผู้ปกครอง ครอบครัวล่อแหลม ไม่มีเงินแต่อยากเรียนตนก็ให้มาเรียนฟรีไม่คิดค่าใช้จ่าย เพราะตนต้องการให้เด็กเรียนดีขึ้นเท่าเทียมกับนักเรียนที่ไปเรียนพิเศษราค่าแพงๆ แต่การสอนเด็กแต่ละคนจะแตกต่างกันออกไปเพราะเด็กแต่ละคนสมาธิ พฤติกรรมไม่เหมือนกันต้องดูและปรับสอนกันเป็นรายบุคคล

แม่ตึ่งยังบอกอีกว่า ยังเล่าอีกว่า ตนเองจบแค่มัธยมศึกษาปีที่ 3 แต่เป็นคนความจำดี ได้มีโอกาสเรียนกับอาจารย์ดีระดับประเทศ การสอนของตนเองสามารถสอนได้ทุกระดับ วิชาที่สอนก็เกือบครบทุกวิชาเช่น สังคม, วิทยาศาสตร์ ภาษาไทย, อังกฤษ, คณิตศาสตร์ สิ่งไหนที่ที่ไม่รู้ศึกษาเพิ่มเติมจากอินเตอร์เน็ต ดูจากหนังที่เป็นซาวด์แทรค ภาษาก็จะซึมซับไปในตัว ในส่วนของสมุดหนังสือ อุปกรณ์การเรียนของเด็ก ในรายที่พอมีก็นำเอามาเอง แต่ในบางรายที่ไม่มีตนก็จะใช้เงินส่วนตัวซื้อมาไว้ให้

ปัญหาของการสอนคือ เรื่องของเวลาในการทำงานเพื่อหาเงินมาใช้จ่ายในครอบครัว เนื่องจากครอบครัวมีโรงงานทำอิฐบล็อก ขนาดเล็กๆ ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาทำงานได้เต็มที่ เพราะต้องรีบกลับมาทำงานบ้านและรอรับเด็กหลังจากเลิกเรียน ณ.ตอนนี้กับสิ่งที่ตนเองทำตนเองก็มีความภูมิใจที่กว่า 10 ปี ที่ทำมาเด็กในชุมชนได้มีการพัฒนาขึ้นหลายคนแต่ตนเองยังไม่มีความภูมิใจสุดในตอนนี้ ยังไม่มี ยังไม่สามารถทำได้ดั่งใจ

ด้านเด็กหญิงนิสา ทองจิตร (น้องชมพู่) อายุ 13 ปี เปิดเผยว่าตนเองเรียนกับ แม่ตึ่งมาตั้งแต่ชั้น ป.5ปัจจุบันอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ในเขตอำเภอวารินชำราบ เนื่องจากพ่อเสียชีวิต ส่วนแม่ไปมีครอบครัวใหม่แม่ตึ่งเห็นใจจึงได้ให้มาเรียนพิเศษด้วยทำให้ผลการเรียนของตนดีขึ้น จากการที่ไม่สามารถอ่านเขียนได้ โดยเพราะภาษาอังกฤษตอนนี้สามารถอ่านเขียนได้ดีขึ้นสิ่งหนึ่งที่ตนเรียนกับแม่ตึ่งจนถึงปัจจุบันคือ แม่ตึ่งใจดีสอนเข้าใจมีดุบ้างเป็นบางครั้งแต่ตนก็รักและขอขอบคุณแม่ตึ่งที่สอนหนังสือ
จันขอชื่นชมแม่ตึ่งมากๆค่ะ ที่รักและเอ็นดูอนาคตของชาติอย่างน้องๆ และขอยกแม่ตึ่งเป็นตัวอย่างที่ดี ที่ควรเอาแบบอย่าง เอาใจจันไปเลย