จังหวะนี้คงไม่มีใครไม่รู้จัก “อ.เอก ฝ่ามือพลังจิต”
ที่มีกระแสร้อนแรงเหลือเกิน ทั้งท้าทาย กระทรวงสาธารณสุข ,หมอชลน่าน ,ทนายรณรงค์ แก้วเพ็ชร์ และล่าสุด กระทรวงสาธารณสุขจังหวัดบุรีรัมย์ ชี้ว่า อ.เอก มีความผิด พ.ร.บ.วิชาชีพเวชกรรม
แล้ว “อ.เอก ฝ่ามือพลังจิต” เป็นใคร อีจันจะเราให้ฟัง
อ.เอก ฝ่ามือพลังจิต มีชื่อจริงว่า นายกีรติ สมคิด หนุ่มใหญ่อายุ 53 ปี ภูมิลำเนาเป็นคนอุบลราชธานี ในวัยเด็กนายเอก เกเร ชอบโดดเรียนเหมือนกับเด็กๆ ทั่วไป แต่การโดดเรียนไม่ได้โดดไปเล่นเกม ไปมั่วสุมกับเพื่อน แต่นายเอกโดดเรียนไปนอนวัด
นายเอก เล่าว่า “ตัวเองโดดเรียนไปวัดเพื่อที่จะไปบีบไปนวดครูบาอาจารย์ เรียนรู้คาถาอาคม ฝึกตนปฏิบัติธรรม เพราะตัวเองหัวไม่ดีรู้เรื่องวิชาการไม่ได้ แต่พอมาอยู่วัดก็มีความสุขกับการได้ปรนนิบัติครูบาอาจารย์”
กระทั่งเข้าอายุ 13 ปี นายเอก ได้บวชเรียนและได้อยู่กับ "หลวงปู่คำคะนิง จุลมณี" ที่วัดถ้ำคูหาสวรรค์ อ.โขงเจียม จ.อุบลราชธานี และมีโอกาสได้บีบได้นวดท่านในระยะเวลาสั้นๆ
หลังจากนั้น ก็ใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วๆ ไป พอเข้าอายุ 20 บริบูรณ์ ก็ถึงเวลาลูกชายได้บวชทดแทน พ่อ-แม่ นายเอก อุปสมบทที่วัดสวนสวรรค์ อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี
นายเอก เล่าว่า “ตัวเองโชคดี เพราะวัดที่บวชเป็นวัดกรรมฐาน ครูบาอาจารย์พากรรมฐาน พาปฏิบัติ จนรู้สึกว่าเป็นวัดที่ดีที่สุดเท่าที่เคยสัมผัสมา พอบวชได้พรรษาก็ลาสิกขาออกมาใช้ชีวิต”
จนวันหนึ่งก็มีโอกาสได้ไปกราบ “หลวงปู่พรหมมา เขมจาโร” บนสวนหินผานางคอย จ.อุบลราชธานี ก่อนลากลับก็ได้ไปนั่งคุยกับหลวงปู่ ว่า “หลวงปู่ถ้าลูกมีวาสนา ขอมาปรนนิบัติขอมาดูแลหลวงปู่นะครับ” และคำตอบของหลวงปู่ตอบกลับคือ “เออ ก็มาสิ” พอสิ้นคำจากหลวงปู่ นายเอก ก็รู้สึกเปลี่ยนไป
พอ 2 เดือนผ่านไป วันนั้นเป็นวันที่ 13 เมษายน นายเอก รู้สึกเบื่อหน่าย จึงเดินทางขึ้นไปสวนหินผานางคอยอีกครั้ง เพื่อไปหา “หลวงปู่พรหมมา เขมจาโร” ขอให้ท่านบวชฤาษีให้ และวันนั้นคือจุดเริ่มต้นการเป็นฤาษีของนายเอก
หลังจากนั้น ฤาษีเอก ก็ถือครองฤาษีติดตามหลวงปู่ บำเพ็ญตน เรียนรู้คาถาอาคม จนได้วิชามามากมาย จึงกราบลาหลวงปู่มาบำเพ็ญเพียรต่อในโลกของมนุษย์ ไปเป็นเซลล์ขายของ เป็น รปภ. จนได้เรียนรู้ความจริง ดัดแปลงวิชาความรู้ไปพัฒนาธุรกิจของครอบครัวจนมีชื่อเสียงไปทั่วจังหวัดอุบลราชธานี
แต่ด้วยความประมาท พร้อมกับวิบากกรรมที่ต้องเผชิญ นายเอก อวดร่ำอวดรวย ลั่นวาจา “ชาตินี้เราไม่จนแล้ว” ก็ทำให้ทุกอย่างหักเห กลายเป็นบทเรียนอย่างรุนแรง ครูบาอาจารย์ เทพ เทวดา ลงทัณฑ์ ภายในปีเดียว
จากร่ำรวยกลายชิบหาย คนใกล้ตัวหักหลัง เงินทองทรัพย์สินที่หามา ถูกสูบสูญหายไปหมด
ต้องมาอาศัยน้องสาวกิน ตั้งจิตไม่ได้ สิ่งที่ปฏิบัติมาลบล้างเลือนหายไปหมด หาเงินได้ ก็กิน ก็เที่ยว
แต่เพราะดวงชะตาหรือกรรมลิขิต ฤาษีเอก มีโอกาสได้ทำบุญ ได้พูดคุยกับครูบาอาจารย์ จนคำนึงระลึกขึ้นได้ว่า “ทำไมเราต้องมาอยู่กับความทุกข์ มันเป็นอดีต มันย้อนไม่ได้แล้ว ทำไมเราไม่เปลี่ยนตัวเองใหม่“
นายเอก เล่าว่า “ผมก็เลยอธิษฐานจิตเลยว่า จากนี้ไปจะขอเดินเส้นทางนี้เต็ม 100 มามุ่งการปฏิบัติ การฝึกจิตขึ้นมาใหม่ หลังจากนั้นทุกอย่างที่เราเคยได้มา สมัยที่เราเป็นฤาษีแรกๆ กลับมาหาเราหมด วิชาอาคมลอยมาเอง ทั้งๆ ที่ทิ้งวิชาไปจนจำไม่ได้แล้ว“
ฤาษีเอก กลับมามีฤทธิ์ อีกครั้ง มีโอกาสได้ไปต่างประเทศ สร้างชื่อเสียงจากวิชาที่ร่ำเรียน จนไปเจอกับหญิงชาวจีนคนหนึ่ง มีโรคประหลาด กลางคืนนอนไม่ได้ นอนผวา เพราะในอดีตเคยถูกข่มขืนเกือบจะถูกฆ่า หญิงชาวจีนคนนั้นขอให้ฤาษีเอกช่วย ในใจฤาษีก็ไม่มั่นใจนักว่าจะช่วยได้ จึงนั่งสมาธิพิจารณา แล้วจิตนั้นก็บอกให้ช่วย ด้วยการลูบ ด้วยการดึงจิต
ผลปรากฏว่าหญิงชาวจีนคนนั้น หายจากโรคประหลาด จากนั้น ฤาษีเอก ก็รู้ด้วยจิตของตัวเองว่า “ฉันรักษาคนได้”
ฤาษีเอก กลับมาบ้านเกิดครุ่นคิดทำยังไงถึงจะได้ฝึกการรักษาด้วยพลังจิต จึงไปรักษาน้องสาว ที่มีอาการปวดหัวไมเกรนมาตลอดหลายปี ปรากฏว่าน้องสาวอาการดีขึ้น หลังจากนั้น ฤาษีเอก ก็ออกรักษาชาวบ้านไปทั่วทุกคนทุกแห่งจนกลายเป็น “อ.เอก ฝ่ามือพลังจิต”
ถึงตอนนี้ สิ่งที่ อ.เอก เล่าให้ฟังมันไม่สามารถพิสูจน์ได้จากคำพูด อีจันจึงขอพิสูจน์ด้วยการให้ อ.เอก รักษาทีมงาน ที่ป่วยอาการสมองอักเสบ จนทำให้ร่างกายซีกซ้าย ทั้งแขนและขา อ่อนแรงมากกว่า 4 ปี และผลที่เกิดขึ้นทีมงานคนนั้นอาการดีขึ้น แต่ก็ไม่ได้หายขาด
นอกจากนี้ อ.เอก ยังบอกอีกว่า สามารถรักษาผ่านวิดีโอคอลได้ ทีมงานอีจันก็ไม่รอช้า รีบติดต่อไปหาทีมงานที่ป่วยด้วยการวิดีโอคอล รายแรกทำการรักษาได้ประมาณ 3 นาที แต่ไม่เป็นผล เราจึงให้โอกาส อ.เอก อีกครั้ง ผลปรากฏว่าคนไข้รายที่ 2 อาการดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ
มาถึงตอนนี้ทีมงานอีจัน ขอพูดตรงๆ มันคือความเชื่อส่วนบุคคล แต่ละคนเชื่อมากเชื่อน้อยไม่เท่ากันหลายๆ อย่างมันก็ยังพิสูจน์ไม่ได้
อีจันขอให้ทุกคนโปรดใช้วิจารณญาณรับชม คิดไตร่ตรอง วิเคราะห์และแยกแยะ ด้วยนะครับ
