เว็บไซต์ มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า (Wildlife Friends Foundation) เผยภาพเปรียบเทียบของ ช้าง ที่มีการนำไปบรรทุกนักท่องเที่ยวหรือนำไปแบกหาม แสดงให้เห็นว่ากระดูกสันหลังของช้างเหล่านั้นผิดรูปอย่างเห็นได้ชัดเจน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอุตสาหกรรมความบันเทิงด้านสัตว์ป่า
มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า เล่าเรื่องราวของช้างตัวนี้ว่า ช้างชื่อ ไผ่ หลิน เป็นช้างใช้งานมากว่า 25 ปี ในอุตสาหกรรมการเดินป่าของประเทศไทย ไผ่ หลิน ถูกบังคับให้นักท่องเที่ยวขี่สูงสุด 6 คนต่อครั้ง ตอนนี้มันอาศัยอยู่ที่มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า (WFFT) ซึ่งเป็นเขตรักษาพันธุ์ช้างแห่งแรกของประเทศไทยที่ปราศจากการล่ามโซ่ มันสามารถเดินเตร่ได้อย่างอิสระและมีส่วนร่วมในพฤติกรรมตามธรรมชาติของมัน
จะเห็นได้ว่ากระดูกสันหลังของ ไผ่ หลิน ที่ควรจะโค้งมนและยกขึ้นตามธรรมชาตินั้นยุบลงและจมลงไปจากความหนักอึ้งของงานที่ผ่านมา ความผิดปกติทางร่างกายเหล่านี้พบได้ทั่วไปในช้างที่ใช้งานให้นักท่องเที่ยวขี่ และสามารถพบเห็นได้ในช้างช่วยเหลือหลายตัวที่ตอนนี้อาศัยอยู่อย่างมีความสุขที่มูลนิธิศุภนิมิตฯ
“เราได้เผยแพร่ภาพถ่ายของ ไผ่ หลิน ที่ยอดเยี่ยมของเราและเพื่อนๆ ของเธอ เพื่อช่วยสร้างความตระหนักว่ายักษ์ใหญ่ผู้อ่อนโยนเหล่านี้ ต้องทนทุกข์ทรมานอย่างไรในฐานะส่วนหนึ่งของอุตสาหกรรมการถูกนำไปขี่” มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า ระบุ
มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า ยังบอกอีกว่า ช้างที่ใช้ในการเดินป่ามักจะใช้เวลาทั้งวันแบกน้ำหนักของควาญช้าง (คนบังคับ) กลุ่มนักท่องเที่ยว และฮาวดาห์ (ที่นั่ง) ที่หนักอึ้ง แรงกดบนร่างกายอย่างต่อเนื่องนี้อาจทำให้เนื้อเยื่อและกระดูกบนหลังเสื่อมลง ทำให้กระดูกสันหลังเสียหายอย่างถาวร แผ่นหลังของ ไผ่ หลิน ยังคงมีรอยแผลเป็นจากการกดจุดแบบเดิมๆ
“แม้ว่าช้างจะขึ้นชื่อเรื่องพละกำลังและขนาดของมัน แต่หลังของพวกมันไม่ได้ออกแบบมาให้รับน้ำหนักโดยธรรมชาติ เนื่องจากกระดูกสันหลังของพวกมันยืดสูงขึ้น ทอม เทย์เลอร์ ผู้อำนวยการโครงการของ WFFT อธิบายการกดทับกระดูกสันหลังอย่างต่อเนื่องจากนักท่องเที่ยวอาจส่งผลให้ร่างกายเสียหายถาวร ซึ่งเห็นได้จากไผ่ หลิน ผู้อ่อนโยนของเรา” มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า ระบุ
สุดท้ายนี้ มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า บอกว่า ตอนนี้ ไผ่ หลิน เป็นที่รู้จักในฐานะคุณย่าของเขตรักษาพันธุ์ช้างของเรา เราช่วยชีวิตไผ่ หลิน ซึ่งปัจจุบันอายุประมาณ 71 ปี เมื่อย้อนกลับไปในปี 2550
ช้างที่ได้รับการช่วยเหลือส่วนใหญ่ที่ WFFT ประสบกับการถูกทารุณกรรมมานานหลายปี แม้ว่าเราจะไม่มีวันเข้าใจความเจ็บปวดที่สัตว์เหล่านี้เคยประสบในอดีต แต่อย่างน้อยตอนนี้พวกมันก็สามารถใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างสงบสุขในศูนย์พักพิงของเรา เราหวังว่าภาพถ่ายเหล่านี้จะกระตุ้นให้นักท่องเที่ยวทำการค้นคว้าและสนับสนุนเขตรักษาพันธุ์ช้างที่มีจริยธรรมและยั่งยืนเท่านั้น ในขณะที่หลีกเลี่ยงสถานที่ให้บริการขี่ช้างหรือการกระทำที่แสวงหาผลประโยชน์อื่นๆ
คลิปแนะนำอีจัน
ขอเพียงเถ้ากระดูก กลับบ้าน ผีน้อยไทยดับถูกนายจ้างทิ้งศพบนเขา