เรื่องราวของครูบนดอย หลายคนอาจจะเคยได้ยินเรื่องราวมาหลายต่อหลายครั้ง ทุกครั้งก็เกิดความสงสารทุกที เพราะชีวิตครูบนดอย ไม่ได้ง่ายเลย !
เช่น เรื่องราวของครู กศน. ทั้ง 3 คนนี้ หลายคนต่างออกมาให้กำลังใจ ครูทั้ง 3 คนทำหน้าที่ครูนิเทศก์กลุ่มบ้านก่อบอทะ ต.แม่สอง อ.ท่าสองยาง จ.ตาก ซึ่งมีศูนย์การเรียนรู้ที่ต้องรับผิดชอบ รับผิดชอบดูแลจำนวน 6 ศศช.
-ศศช.ก่อบอทะ
-ศศช.บลาทะ
-ศศช.คุทะ
-ศศช.แหมะคี
-ศศช.บลาเด
-ศศช.ยะกะเตอะโค๊ะ
ซึ่งระยะทางที่ครูต้องไป คือ 90 กิโลเมตร และทุกครั้งครูสาว กศน ทั้งหมด จำเป็นต้องเดินทางด้วยจักรยานยนต์คู่ใจ เพราะประหยัดน้ำมัน ใช้โซ่เหล็กพันล้อเท่านั้น ถึงขึ้นดอยไหว การเดินทางก็พบอุปสรรค คือ ต้องฝ่าดงขี้โคลนขี้เลนในปลายหน้าฝนอย่างทุกลักทุเล ขับขึ้นสู่ยอดดอยที่สูงเทียมฟ้าของกลุ่มเทือกเขาเปเปอร์ ไปทางทิศตะวันออก
น.ส.ภัทรภร นิตย์กมล ครูผู้ช่วย เล่าว่า ภารกิจ คือ จะต้องนำข้อสอบไปส่งให้ศูนย์การเรียนรู้ทั้ง 6 แห่ง ให้ทันในวันจันทร์เพราะนักเรียนจะต้องสอบปลายภาคแล้ว การเดินทางของครู ต้องผ่าดงขี้โคลนที่กำลังจะใกล้แห้งไป ซึ่งมันเลวร้ายยิ่งกว่าขี้โคลน ตอนที่ฝนตกใหม่ๆ เพราะมันจะเหนียวข้น และเกาะติดยางรถไม่ออก จะทำให้จักยานยนต์ที่ขับขี่ลื่นล้มตลอดทาง แต่ทุกครั้งที่จะเดินทางจะใช้วิธี ขับขี่ตามร่องขี้โคลน โดยมีครูอีก 1 คนที่ซ้อนท้ายรถจะต้องลงมาเดิน คอยพยุงมอเตอร์ไซค์ ตรงด้านหลังไม่ให้รถล้ม
“ลำบากก็ต้องทนเพราะมันเป็นอาชีพ” ครูบอก
ให้กำลังใจครู ครูเก่งมากๆ
ขอบคุณที่ทำเพื่อเด็กนักเรียนขนาดนี้