ติดโควิดว่าเศร้าแล้ว แต่การไม่มีเตียงรักษาเป็นเรื่องที่เศร้ากว่าไม่มีใครอยากรอ ไม่มีใครอยากตาย พวกเขารอไม่ได้
บางคนเลือกรักษาตามอาการที่บ้าน บางคนก็รอ
เมื่อกรุงเทพฯ ไม่มีเตียง พวกเขาก็ต้องหาทางรอดทางอื่น คือการกลับไปรักษาที่บ้านเกิด แต่บางคนไม่ได้โชคดี รอเเล้วรอเล่ารอจนตายคาบ้าน
เราไม่อยากเห็นใครหรือคนไหนที่ต้องเป็นแบบนี้อีก ความเจ็บปวดเเละความเป็นความตาย รอไม่ได้ อีจันจะขอทำทุกทางเพื่อจะช่วยพวกเขา เเละออกซิเจนถือเป็นสิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้
วันนี้เราโชคดี รายการเรื่องเล่าเช้านี้ สนับสนุนเครื่องผลิตออกซิเจนเพื่อผู้ป่วยโควิดจำนวน 5 เครื่อง หลังจากได้รับ อีจันรีบประสานเคสที่ต้องการเครื่องออกซิเจนเร่งด่วน
วันนี้มีคนต้องการเครื่องออกซิเจนจากเรา 2 เคส เคสเเรกอยู่ย่านสุขสวัสดิ์ ลูกสาวร้องขอออกซิเจนให้ย่าที่อาการไม่ค่อยดี อายุ 71 ปี โรงพยาบาลบอกว่าจะมารับ เเต่ก็รอ ระหว่างรออาหารย่าก็แย่ เครื่องออกซิเจนเจนเครื่องนี้ คงจำเป็นที่สุด
อีกเคสอยู่ย่านบางแค เคสนี้หลานสาวขอเครื่องผลิตออกซเจนให้คุณยาย ป่วยติดเตียง อายุ 85 ปี ยังรอเตียงรักษา หลานสาวหมดหนทาง ร้องขอเครื่องออกซิเจนจากอีจัน ตอนนี้ร่างกายยายเริ่มไม่ไหว เครื่องออกซิเจน คงเป็นอีกสิ่งจำเป็น ที่ช่วยพยุงอาการทุกชีวิตที่วิกฤตจากโควิด ให้ผ่านไปได้
เคสนี้ในบ้านมี 8 คน คิดโควิดไปเเล้ว 6 คน ติดเตียง
2 เตียงเเล้วคน
เหลือเเค่ 1 คนที่ไม่คิดเชื้อ เธอสู้ทุกทาง เพื่อไม่ให้ติดเชื้อ เพื่อยืนเป็นเสาหลักดูเเลคนในบ้าน ใส่ PPE เพื่อไปป้อนข้าว ดูเเลผู้ป่วยติดเตียง เพราะเธอติดอีกคนไม่ได้
ซ้ำคุณยายวัย 85 ปี ที่ติดเตียง ค่าออกซิเจนในร่างกายไม่ค่อยดีนัก คุณออมพยายามติดต่อเพื่อหาซื้อเครื่องผลิตออกซิเจน เเต่ไม่มีเเละหาซื้อยากมาก
วันนี้เหมือนฟ้าโปรด เมื่อเรื่องเล่าเช้านี้นำออกซิเจนมาให้กับอีจัน 5 เครื่อง อีจันรีบประสานหาเคสพร้อมมาส่งให้กับเคสด้วยตัวเอง
คุณออม คนเดียวในบ้านที่ไม่ติดโควิด ออกมารอรับเครื่องออกซิเจน เเละฟังจันอธิบายการใช้ให้ฟัง คุณออมยกมือขอบคุณทีมงาน เราดีใจเเละชื้นหัวใจที่สุด
เพราะลมหายใจ ไม่มีคำว่ารอ เราทิ้งพวกเขาไม่ได้
ขอบคุณสังคมอีจัน
ขอบคุณรายการเรื่องเล่าเช้านี้
ขอบคุณผู้สนับสนุนทุกๆคน ที่ไม่ทิ้งกัน ในยามวิกฤตแบบนี้