ป่าให้ชีวิต คำนิยามนี้ จันเจอมากับตัวเอง ที่ ป่าชุมชนต้นตาล ตำบล จาเบาะ อำเภอ ยี่งอ จังหวัด นราธิวาส ที่นี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยว ที่ทำให้เราได้สัมผัสคำว่าป่า ตั้งแต่ก้าวแรก
ป่าชุมชนนี้ อยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติ ป่าบูงอ โดยทาง กรมป่าไม้ ได้มอบให้ ชาวบ้าน ชุมชนต้นตาล เป็นผู้ดูแลอย่างเต็มตัว ทำไม กรมป่าไม้ ถึงกล้าให้ชาวบ้านดูแลป่า ? คำถาม จาก อีจัน
“เพราะเราช่วยกันดูแลจริงๆ”
ตอนที่เราสำรวจป่า เพื่อทำเป็นป่าชุมชน ชาวบ้านที่เคยตัดไม้ในป่านี้นั่นแหละ คือคนที่กลับใจ มานำทางสำรวจ และช่วยกันบำรุงรักษาป่าไว้ เพื่อให้ชุมชนอุดมสมบูรณ์
แบมะซี มะเกซง ประธานเครือข่ายป่าชุมชนจังหวัดนราธิวาส เล่าให้เราฟัง ป่านี้ เริ่มน่าสนใจที่มาของมัน คือการทำลาย
“ เมื่อก่อนป่านี้ ไม่มีใครสนใจเลย จนหมู่บ้านเริ่มขาดน้ำ แบ เลยชวนเด็กๆ วัยรุ่นในชุมชน มาช่วยกันฟื้นฟูป่า น้อมนำศาสตร์พระราชา โครงการป่ารักน้ำ มาใช้ และช่วยกันทำฝายชะลอน้ำ ตามแนวทางพระราชดำริของในหลวง ร.9 ชาวบ้านช่วยกันขุด เอาไม้ไผ่ เอาหิน ที่หาได้ในพื้นที่มาใช้ ลองผิดลองถูก กันมาหลายปี จนในที่สุด ก็สำเร็จ และชุมชนได้มี ธนาคารน้ำใต้ดิน เพื่อกักเก็บน้ำในฤดูฝนและชะลอเก็บน้ำในฤดูแล้ง ให้มีน้ำใช้ได้ตลอดปี และพัฒนาเป็นแหล่งเรียนรู้ของคนในชุมชน เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ธรรมชาติ”
ยิ่งเดินเข้าป่าชุมชนลึก ก็ยิ่งได้เจอความอัศจรรย์ความสวยของธรรมชาติ ที่สะดุดตาคือ เฟิร์นป่า ที่เปลี่ยนสีตามดิน และ อุณภูมิของอากาศที่แต่ละใบได้รับ ทำให้เราได้เห็นความอัศจรรย์ใน 1 ต้น สีแต่ละกิ่ง แต่ละใบ ก็จะต่างกันไป
และในป่าแห่งนี้ ยังมีของป่าทรงคุณค่าอย่าง “เห็ดถ้วย” อีจัน ไม่เคยกิน แต่เคยได้ยิน ว่าอร่อยเด็ดดวงพวงมาลัยมาก
ถ้วยใหญ่ ถ้วยเล็กคละไปตามกิ่งไม้ล้มที่พาดทางเดิน “ไม้ล้มยังมีคุณค่า ให้เห็ดได้เกิดและเติบโต” คำนี้ แบมะซี บอก
แบมะซี ให้เรา เก็บเห็ดถ้วยกินได้เลย ป่าชุมชน อนุญาตให้ชาวบ้าน เก็บผักเก็บหญ้า ไปประกอบอาหาร หรือสร้างอาชีพได้ แต่เก็บอย่างรักษานะ
ถึงเราจะอยากลองชิมเห็ดถ้วย แต่รูปร่างมันน่ารัก เกินจะเด็ดกิน ขอเห็นมันอยู่บนกิ่งไม้ ก็พอแล้ว
เดินเพลินๆ ตามเส้นทางศึกษาธรรมชาติ แปปๆก็ 4 กิโล ถึงจุดพักชมวิว 1
จุดนี้ จะมี กะห์ (พี่สาว) ในชุมชนต้นตาล มาช่วยกันตั้งซุ้ม เปิดเป็นจุดพักเหนื่อย
เจอซุ้มแรก ก็แปลกตา
กะห์ เรียกว่า ขนมบาตาบูโระ เป็นขนมพิ้นบ้าน ห่อด้วยแป้ง ใส่ข้างในมีส่วนประกอบหลักคือ มะละกอ รสชาติหวานๆ หอม เพิ่มพลังดีเชียวละ
ซุ้ม 2 ทีเด็ด มีชาอะโด่ ร้อนๆ รอให้เราจิบ
ขอเกริ่นสรรพคุณคร่าวๆ ช่วยเสริมกำลังวังชาให้คุณผู้ชาย ไม่รู้ล้ม! ส่วนผู้หญิง กินแล้วหลับสบาย บอกแค่นี้!
ซุ้มนี้ ทำเราทึ่ง ซุ้มงานฝีมือของ กะห์ ชุมชนบ้านต้นตาล
กระเป๋า ย่านลิเภา 1 ใบ ราคา หลักแสน! แต่ 1 ใบ ใช้เวลาถัก 1 ปี เพราะ ต้องใช้ ความสุดยอดของการประณีต ที่นำ ย่านลิเภา เป็นพืชไม้เลื้อยตระกูลเฟิร์น 1 ก้านเล็กๆ ต้องใช้นิ้วมือกรีดแบ่งออกเป็น 3 เส้นเล็ก ที่สำคัญห้ามหัก!
เห็นแค่กระเป๋าสานลิเภา ในรูปก็พอจะสัมผัสถึงสุดยอดความประณีต แล้ว ถ้ามีเงินเหลือ ราคาเป็นแสน ก็ยอมยกให้ คนสานค่ะ
พักพอหายเหนื่อยแล้ว ไปยืนชมวิวมุมสูงของนราธิวาส รับลมเย็นๆ สูดอากาศสดชื่นจากธรรมชาติให้เต็มปอด ในช่วงสถานการณ์โควิด-19 นี้ ทางชุมชน เปิดให้เข้าท่องเที่ยวถึงเพียง จุดชมวิว 1 ก่อนค่ะ
แบมะซี บอกว่า ถ้าสถานการณ์ดีขึ้น ก็จะเปิดเส้นทางให้เดินชมวิวไปยันชั้นบนสุด ผ่านสะพาน เชื่อม พหุวัฒนธรรม ที่ระหว่างเส้นทางป่าชุมชน จะได้เห็น พระพุทธทักษิณมิ่งมงคล วัดเขากง พระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่สุดในภาคใต้ เห็นชุมชนชาวมุสลิม ผ่าน 3 อำเภอคือ บาเจาะ เมือง ระแงะ และที่นี่ก็จะมีนกเงือก จากเทือกเขาบูโด บินมาหาอาหารกินในป่าชุมชน ด้วย นั้นเป็นการตอกย้ำชัดเจนว่า ป่าชุมชน บ้านต้นตาล เป็นป่าที่สมบูรณ์อย่างมาก
ใครสนใจอยากมาเที่ยวชมธรรมชาติ ที่ป่าชุมชนบ้านต้นตาล ตำบลจอเบาะ อำเภอยี่งอ จังหวัดนราธิวาส
อีจันแนะนำให้ ติดต่อมาล่วงหน้านะคะ ชาวบ้านจะได้จัดเตรียมซุ้มพักเหนื่อย ที่จุดชมวิว 1 ไว้ให้ ต้องติดต่อชุมชนล่วงหน้าก่อนเข้ามานะ ชาวบ้านจะได้เตรียมวัตถุดิบ และขนขึ้นป่าชุมชน
ติตต่อได้ที่ 081-0946-797 แบมะซี ประธานเครือข่ายป่าชุมชนจังหวัดนราธิวาส
หรือติดต่อไปที่ เฟซบุ๊ก ป่าชุนชน บ้านต้นตาล
ที่นี่ อีจันการันตี วิวสวย ของกินอร่อย ชาวบ้านน่ารักมากๆ ค่ะ ลองมาดื่มด่ำธรรมชาติ ผ่านวัฒนธรรมชุมชนกันค่ะ
คลิปอีจันแนะนำ
อีจันพักร้อน ใครไม่เป๊ะ แต่…เกาะหลีเป๊ะ