“รอคอยวันที่ลุงได้ขายลอตเตอรี ใบละ 80 บาท”
นี่คือคำพูดจากลุงขายลอตเตอรี่ ที่ปั่นจักรยานผ่านหน้าบ้าน อีจัน
เรากวาดตามองเลขบนแผง
อีจัน : ลุงขายใบเท่าไหร่ ?
ลุงขายลอตเตอรี่ : ใบละ 100 บาทครับ
เราถามต่อ ด้วยภาษาชาวบ้าน ที่แอบเข้าใจลุง ถึงปัญหาที่ต้องขายลอตเตอรี่ใบละ 100 บาท
อีจัน : ลุงรับลอตเตอรี่มากี่บาท ?
ลุงเองก็คงเข้าใจที่เราถาม คำตอบของลุง เลยกลายเป็นประโยคสนทนาที่ตัดพ้อกลายๆ
ลุงขายลอตเตอรี่ :
มาถึงลุงก็ 93 บาทแล้ว ถามเพื่อนๆ บางคนรับมาช้าใกล้วันหวยออกก็ได้มาใบละ 95 บาทก็มี ไหนจะซื้อถุง ซื้อแม็กมาเย็บติดถาดอีก
โชคดีที่ลุงขายหมดทุกงวด คนที่ขายไม่หมด ก็ต้องเอาไปลุ้นรางวัลให้ตัวเองแทน ไม่ได้รางวัล ก็ขาดทุน
อีจัน : ลุงรู้ไหม กว่าจะมาถึงลุง ลุงเป็นมือที่เท่าไหร่ ?
ลุงขายลอตเตอรี่ : น่าจะมือที่ 3 หรือ 4 ได้ แล้วจะให้ขายยังไง 80 บาท
ลุงเอง ก็รอวันที่จะขายราคานี้ได้เหมือนกันนะ จะได้ไม่กลายเป็นปัญหา
คำสุดท้ายของลุง แทงอก ลุงมองตนเองคือ ปัญหา
แต่สำหรับ อีจัน จากที่ได้คุยกัน ลุงคือ ปลายเหตุของปัญหา ที่เชื่อว่าหลายคนมองเห็นว่า ต้นเหตุของปัญหาคืออะไร ?
คลิปแนะนำอีจัน
เสียงสะท้อน แม่ค้าลาดปลาเค้า #ไข่ขึ้นราคา