สัมผัสทุกข์เเละเรื่องราวดีๆ คนในหมู่บ้านรวมทุนลงเเรง เนรมิตรสุขให้คนยากไร้

ทุกข์มีอยู่ทุกที่ กระจัดกระจายไปตามห้วงชีวิตคน ทุกข์น้อยทุกข์มาก ทุกเพราะอะไร ต่างกันไปตามวาระกรรม จันยังเชื่อในประโยคนี้

หลังจันได้มาที่ จ.สุรินทร์ นอกจากจะได้มาสัมผัสทุกข์ของควาญช้างเเละช้างที่ตกงาน ช้างทุกข์เพราะขาดอาหาร ควาญทุกข์เพราะขาดรายได้ เเละจันก็ได้มีโอกาสรับรู้ความทุกข์ของอีกหนึ่งครอบครัวจากการสนทนาเพียงไม่กี่คำกับปลัดสาว หรือนางศรัณยพัชร์ แสงจันทร์ ปลัดอำเภอ (เจ้าพนักงานปกครอง) ชำนาญการ อ.ท่าตูม จ.สุรินทร์ เชิญชวนอีจันร่วมบุญ สร้างบ้านให้คนยากไร้ ไม่กี่นาทีในงานบุฟเฟต์ช้างที่สังสมอีจันจัดให้

ทันทีที่ได้ทราบทุกข์เเละเรื่องดีๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้น ปลัดพาอีจันลงพื้นที่ รู้ชีวิตของนางเยยเเละครอบครัว 5 ชีวิต ในครอบครัว แม่เยยอายุ 50 อาชีพรับจ้างทั่วไป สามีตายที่เป็นพ่อของลูกๆ เสียชีวิต เเละเธอได้ใช้ชีวิตอยู่กับมีสามีใหม่คือนายจัน ที่ช่วยกันทำมาหากิน เเม่เยยเธอมีลูกกับสามีคนเเรก 4 คน โชคร้ายที่ลูกชายแรกคนตาย เขาเลือกจบชีวิตเพราะผิดหวังในรัก เเละจำนนต่อโชคชะตาตัวเอง ที่ไม่มีเงินไปสู่ขอคนรัก

ส่วนลูกสาวคนที่ 2 เธอชื่อ พรนิภา อายุ 23 ปี เหมือนฟ้าเเกล้งเเล้วเเกล้งอีก ลูกสาวเธอพิการ มือเเละนิ้วใช้งานไม่ได้ ภาระทั้งหมดของบ้านจึงตกอยู่ที่ ชูชาติลูกชายคนที่ 3 อายุ 20 ทำงานรับจ้างขายเฟอนิเจอร์ อยู่ที่โคราช ทุกข์ยังไม่มีเพียงเเค่นี้ลูกสาวคนสุดท้อง จินตรา อายุ 17 ปี เธอร่าเริงเกินวัย หรือเธอค่อนข้างบกพร่องทางสติปัญญา มีลูกมาเเต่ยากที่จะพึ่งพา ทุกข์จึงถาโถมมายังผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวคือเเม่ ที่ต้องดู บ้านไม่มีไฟฟ้า ขาดน้ำประปา 2 สาวต้องเข็นรถไปตักน้ำที่วัดกว่า 2 กม. เพื่อนำน้ำมาใช้ในครอบครัว หลังคาบ้านเป็นรูพรุนฝนตกมาไม่ต้องพูดถึง 4 ชีวิตจะอยู่กันยังไง หลายนาทีที่จันได้พูดคุยกับนางเยย จันไม่เห็นเขายิ้มเลย อาจเป็นเพราะทั้งชีวิตนี้มันทุกข์เหลือเกิน เเต่ต่อไปนี้อดทนนะ ชีวิตที่ทุกข์ระทมจะได้ทุเลาเเล้ว

เพราะสุขกำลังจะเกิด ปลัดสาวเล่าให้จันฟังว่า ผู้ว่าราชการจังหวัดสุรินทร์ มีโครงการสร้างบ้านให้ผู้ยากไร้ซึ่งเป็นโครงการที่ดีมากๆ โครงการนี้ไม่ใช้เงินหลวงเเละเงินรัฐบาล เเต่ใช้เงินบริจาคเเละสิ่งของจากชาวบ้านเเละชมรมกำนันผู้ใหญ่บ้าน ทั้งจังหวัด ร่วมถึงผู้ใจบุญที่อยากร่วมด้วย

โดยการคัดเลือกนี้จะคัดเลือกผู้ยากไร้จากการตัดสินใจจากประชาคมหรือชาวบ้านว่า คัดเลือกคนที่ลำบากจริงและต้องการความช่วยเหลือ แต่มีข้อจำกัดเพียงว่าครอบครัวที่จะได้รับการช่วยเหลือนั้น จะต้องไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขและมีการช่วยเหลือสังคมมาโดยตลอดและหนึ่งในนั้นคือครอบครัวของนางเยย ที่ชาวบ้านยินดีช่วย

วันนี้เป็นการลงเสาเอกที่บ้านของนางเยย มีชาวบ้านและช่างในหมู่บ้านมาร่วมกันอย่างขมักเขม้น หอบข้าวหม้อแกงหม้อ หอบแรงลงมาช่วยกันอย่างแข็งขัน บางคนมีหน้าต่าง,กระเบื้องที่ยังใช้งานได้ก็นำมาบริจาค หรือบางคนมีกำลังก็บริจาคเป็นเงิน ซึ่งปลัดบอกว่าโครงการนี้ได้ริเริ่มทำมานานแล้วและเป็นสิ่งที่จะทำอย่างต่อเนื่องต่อไปซึ่งจานชื่นใจมากๆ เพราะเป็นโครงการที่ดี

ก่อนหน้านี้ที่ทางลุงอู๊ดมูลนิธิเพชรเกษม หัวหน้าทีมสร้างบ้านหนองไผ่ บริจาคช่วยไปแล้วจำนวน 10,000 บาท แล้ววันนี้พี่จันผู้บริหาร เพจของเรายังช่วยไประยะเบื้องต้นก่อนจำนวน 5,000 บาท และจะหาทางช่วยในระยะอย่างแน่นอน ซึ่งอาจจะเป็นเครื่องอุปโภคบริโภคหรือเครื่องใช้ที่จำเป็นที่ครอบครัวนี้ยังขาดแคลน วันนี้จันได้เห็นทุกข์ เเละได้เห็นรอยยิ้มของครอบครัวนางเยยไปพร้อมๆ กัน จันเชื่อว่าน้ำใจมีให้กันอย่างไม่สิ้นสุดจริงๆ ปลื้มปริ่มในใจ