“จี้ฟาง” ช่างภาพคนเก่งของอีจัน ขอเล่า กลับไปกินอาหารฝีมือแม่มาลี เติมเต็มความคิดถึงบ้านได้ดีที่สุด

เรื่องเล่าจาก “จี้ฟาง” ช่างภาพมือฉมังของอีจัน
ต้องบอกก่อนเลยว่า หน้าที่ของฟาง ต้องเดินทางไปทำข่าวทุกจังหวัด ทั่วหัวระแหงตามหมายข่าว เหนือ ใต้ ออก ตก ไปมาหมดแล้ว เหลือเพียง ภูเก็ตที่เป็นบ้านเกิดของฟางเท่านั้นที่ยังไม่ได้ไปเยือนสักที แต่…เมื่อต้นเดือนสิงหาคม ฟางได้รับแจ้งหมายว่า “ไปทำข่าวที่ภูเก็ตนะ” จบประโยคนั้น… โอ้ ช่างเป็นหมายข่าวที่รู้สึกดีใจมากเพราะจะได้กลับไปบ้านเกิด!!!

ตอนนั้นฟางได้แต่นึกในใจ ไม่ได้กลับบ้านมาเกือบ 1 ปีแล้ว พอมีโอกาส ในสถานะเจ้าถิ่นเลยบอกทีมงานว่า จะให้ "คุณแม่มาลี" ทำกับข้าวบ้านๆ ต้อนรับทีมงานอีจันทุกคน คุณแม่มาลีไม่รอช้า จัดเมนูเด็ดไว้รอ มีทั้งน้ำชุปหยำกุ้งสด บอกเลยว่าเผ็ดสะใจมาก น้องไนซ์เผ็ดจนน้ำตาไหล ฮ่าๆๆๆ เมนูผักลวกเอาใจพี่จันสายคลีนกินผักเยอะ ๆเพื่อสุขภาพ ส่วนปลาหางเหลืองสดๆทอดกรอบๆ เมนูนี้กินกับน้ำชุปหยำบอกเลยฟินสุด ๆ

มาต่อที่เมนูหมูฮ้อง สุดเด็ด! มาภูเก็ตทั้งทีไม่กินถือว่าพลาดมาก แกงส้มหัวปลาเสี้ยม ใส่ผักโชน หรือ บอน อร่อยจนพี่จัน บอกว่า “เด็ดสุด แทะจนจะเหลือแต่กระดูก อร่อยเกลี้ยงเป็นแบบนี้นี้เอง” กินข้าวหมด ก็กินหัวปลาเล่นต่อเกือบหมดหม้อกันเลยทีเดียว อิอิ

ยัง ยังไม่หมดเท่านี้นะ แม่ยังทำปลาเจี๋ยนตะไคร้ด้วย เมนูนี้ก็ขึ้นชื่อ ทีมอีจันต้องได้ชิม แม่มาลีใช้ปลามงเอามาเจี๋ยนเพราะเนื้อมันจะหวานกินกับซอสตะไคร้สูตรคนภูเก็ตบอกเลยอร่อยมากกกกกกก แทบอยากห่อขึ้นเครื่องเอากลับมาให้คนในออฟฟิศได้ชิม!!!

ทีเด็ดที่พลาดไม่ได้ คือสะตอดองเปรี้ยวถูกใจนูนนี่สุด ๆ (แอบเสียวว่านูนนี่กินเยอะ ฮ่าๆๆ ระวังเพื่อนไม่กล้าเข้าห้องน้ำต่อนะ) ตบท้ายด้วย ผลไม้หวาน ๆ ส้มโอทับทิมสยามที่พี่จันส่งมาให้คุณแม่มาลี วันนี้ถึงเวลาแกะกินพอดี หวานเจี๊ยบ อีจันการันตี!!!

พอกินข้าวเสร็จแล้ว ฟางก็พาทีมอีจันไปเดินย่อย ที่ป่าตอง เมืองที่ขึ้นชื่อว่า #ไม่เคยหลับไหล แต่วันนี้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ มืดจนแทบจะไม่เห็นแสงข้างทาง จากผลกระทบโควิด-19 ปิดประเทศ ภูเก็ตปิดเกาะ นักท่องเที่ยวหาย ป่าตองกำลังตาย แม่มาลีบอก ไฟมืดลงๆทุกวัน ฟางเองเป็นคนป่าตองตั้งแต่เกิด ตั้งแต่จำความได้ ก็เห็นแต่เเสง สี เสียง มาตลอด แต่ภาพตรงหน้าที่เห็น ซอยสบายที่เราเคยขับผ่านบ่อย ๆ ตอนนี้มืดเหมือนเมืองร้าง เห็นแล้วน้ำตามันไหลออกมา มันเศร้าอย่างบอกไม่ถูก…

แม่เล่าว่า ตั้งแต่มี โควิด-19 เข้ามา ทุกอย่างก็แย่ลงเรื่อย ๆ ฝรั่งที่เคยเดินเต็มถนน ตอนนี้แทบจะนับคนได้เลย สถานบันเทิงต่าง ๆที่เคยเปิดเพลงเสียงดังปิดเงียบกริบ ซอยบางลาที่เคยครึกครื้น ร้านรวงก็ปิดตัวลงไปหลายร้าน โรงเเรมต่าง ๆ ก็เช่นกัน ที่จะมีเปิด ก็ขึ้นราคาที่ดูก็รู้ว่าขาดทุน แม่บอก แม้กระทั่งร้านสะดวกซื้อก็ปิดตัวถึง 11 สาขา เห็นแล้วสงสารคนป่าตอง แม้ที่บ้านจะไม่กระทบตรงๆ แต่ก็เหงาไม่น้อย

เล่ามาถึงท่อนสุดท้าย ถึงเวลาต้องลาแม่กลับมาทำงาน ใจหดหู่ บอกไม่ถูก คิดถึงแม่ คิดถึงป่าตอง อนาคตจะเป็นอย่างไรนะ ?

แม้ใจจะหายกับภาพที่ไม่คิดว่าจะได้เห็น แต่กับข้าวฝีมือแม่ที่อร่อยมากช่วยปลอบใจให้ผ่านวันที่ป่าตองวังเวงได้ดีเลย ป่าตองเปลี่ยน แต่กับข้าวแม่ยังอร่อยเหมือนเดิม

รอวันที่ป่าตองจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งนะ ชาวภูเก็ตสู้ๆ