เมื่อโชคชะตาเหมือนเล่นตลก ครึ่งชีวิตของเด็กน้อยไร้เดียงสา คือการต่อสู้กับความเจ็บปวด แต่เขาไม่เคยปริบากบ่นสักครั้ง
เรื่องราวที่สะเทือนใจโซเชียลและใจจันเป็นอย่างมาก คือเรื่องราวอันขมขืนกล่ำกลืนทุกข์ของเด็กน้อยวัยเพียง 5 ขวบ ที่ต่อสู้กับมะเร็งต่อมหมวกไต ระยะสุดท้าย
โรคร้ายไม่เคยปราณีใคร แต่ในใจจะภาวนาและร้องขอเท่าไหร่ก็ตาม จันติดต่อไปหาแม่น้องบอส หญิงสาวผู้มีความเจ็บปวดไม่แพ้ไม่กว่าลูกเลย
อ่านข่าว น้องบอส 5 ขวบ สู้มะเร็งระยะสุดท้าย
แม่แอน เล่าให้จันฟังด้วยเสียงสั่นเครือ ทำให้จันรับรู้ถึงความเจ็บปวดและเหนื่อยล้า ย้อนไปเมื่อ 2 ปี ก่อนวันที่ทุกข์เริ่มถาโถมเข้ามาในครอบครัว วันที่เลวร้ายวันนั้น น้องบอสวัยเพียง 3 ขวบ เด็กน้อยบอกกับแม่ว่าปวดขาและปวดแขน ตอนนั้นแม่แอนคิดลูกชายคงเป็นไข้ตามประสาเด็ก แต่เหมือนฟ้าฟาดลงกลางอก เมื่อหมอบอกว่า ลูกน้อยของเขาวัยแค่ 3 ขวบ เป็นมะเร็งต่อมหมวกไตระยะสุดท้าย ได้ยินคำว่าระยะสุดท้าย ในใจเธอจินตนาการไปต่างๆ นาๆ หรือมะเร็งร้ายกำลังจะพรากลูกเธอไป
ภาพจากอีจัน
แต่ด้วยความหวังและหัวใจที่สู้ เธอขอทำทุกวิถีทางให้ลูกเธอหาย และอยู่ใช้ชีวิตที่มีความสุขกับเธอไปได้นานที่สุด หมอได้รักษาน้องบอสตามอาการ ด้วยการให้กินยาและการให้คีโม 2 ปีที่น้องบอสต่อสู้กับมะเร็งร้าย น้องได้รับคีโมกว่า 10 ครั้ง และกินยาเป็นประจำ จนวันหนึ่งคุณหมอบอกข่าวดีว่า เชื้อมะเร็งมันหลับไปแล้ว มันไม่ได้หายขาดหรือหมดไป แต่แค่ตอนนี้มันหลับไป มันไม่แพร่ออกไปให้เด็กน้อยต้องต่อสู้อีกแล้ว ในใจคนเป็นแม่เธอใจชื้นที่ลูกไม่ต้องให้คีโมและทรมานร่างกายอีกต่อไปแล้ว
ภาพจากอีจัน
แต่สุขนั้นก็อยู่ได้ไม่ได้ เมื่อเชื้อมะเร็งกลับมาอีกครั้ง ใจคนเป็นแม่แทบสลาย ถ้าเจ็บแทนลูกได้ก็อยากเจ็บแทน ที่เศร้าไปกว่านั้น คุณหมอบอกว่าน้องบอสจะอยู่ได้อีก 3 เดือน นับตั้งแต่วันที่หมอพูดเวลาล่วงเลยมา 2 เดือนเศษแล้ว ความหวังที่ริบรี่ สวนทางกับความจริงที่แสนเจ็บปวด นั้นหมายความว่า น้องจะมีเวลาอยู่อีก 1 เดือน ถ้านั้นคือความจริง มันช่างโหดร้ายเหลือเกิน แม่แอนเปิดใจกับจันอีกว่า 2 ปีที่ผ่านมา น้องบอสไม่เคยรู้ว่าเขาป่วยเป็นโรคอะไร แม่บอกน้องแค่ว่าว่าน้องป่วยน้องต้องกินยา น้องต้องรักษา เด็กน้อยไม่เคยงอแงหรือแสดงความเจ็บปวดออกมาสักครั้ง ตลอดระยะเวลา 2 ปีที่เขาต้องสู้
ภาพจากอีจัน
หลังจากที่ทีมกู้ภัยฯ ที่ช่วยเหลือครอบครัวน้องบอส ได้เผยแพร่เรื่องราวของน้องออกไป มีผู้ใจบุญส่งน้ำใจหลังไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย เพียงไม่กี่ชั่วโมง แม่แอนก็ขอให้ปิดรับบริจาค ด้วยเหตุผลสุดเจ็บปวดที่ว่า “เงินที่เขาบริจาคมาเพียงพอพอแล้วค่ะ ไม่ต้องการแล้ว เงินทองมากมายแค่ไหน ก็ไม่จำเป็น เพราะแม่ไม่รู้ว่าลูกแม่จะต้องรักษาอีกนานแค่ไหนสิ่งเดียวที่ต้องการตอนนี้คือลูก” ตอนนี้น้ำใจทั้งเงินและสิ่งของส่งไปให้กับน้องบอสไม่หยุด แม่แอนฝากขอบคุณทุกๆ คนที่ส่งน้ำใจมาให้ และต่อจากนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จะขอสู้เพื่อลูกให้ถึงที่สุด จันขอเป็นกำลังใจให้น้องบอสและแม่แอนนะคะ มรสุมนี้จะต้องอ่อนกำลังลง เพราะหัวใจที่สู้ของทั้งคู่