โควิดระลอก2 ซัดแผลเก่า พนักงาน ร้านอาหารพ้อ กลัวตกงานอีกรอบ

แผลเก่ายังไม่หายดี ทุกข์มาจ่อหน้าประตูชีวิตอีกแล้ว
รอบแรกว่าหนักแล้ว รอบนี้สาหัสกว่าหลายเท่า?
หลายวันก่อน จันไปทำงานเเถวท่าเรือประตูน้ำ มีโอกาสเเวะทานข้าวร้านอาหารอีสานใกล้ๆท่าเรือ กวาดสายตามองไปรอบๆร้าน
บรรยากาศร้านเงียบฉี่ ลูกค้าทั้งร้านมีเเค่จันโต๊ะเดียว อาหารรสชาติใช้ได้ เเถมมีโปรโมชั่นเพียบ

หลังทานข้าวเสร็จจันมีโอกาสได้พูดคุยกับพี่ๆพนักงาน ถามคำถามที่เรารู้ว่าคำตอบจะเป็นเเบบไหน เป็นยังไงบ้างคะพี่ๆ ขายดีไหม? พี่ๆพนักงาน ส่ายหัวอมยิ้มแข็งๆทื้อๆ ยิ้มที่กล้ำกลืนทุกข์ "ช่วงนี้ขายไม่ดีเลย ลูกค้าก็ไม่กล้ามากิน ปกติจะขายได้ช่วงเที่ยงช่วงเย็น ตอนนี้เเค่มีลูกค้าเดินเข้ามาก็ดีใจเเล้ว เจ้านายก็ปรับโปรชั่นมารับลูกค้า ประบเเล้วปรับอีก ลูกค้าก็ยังน้อย ร้านเพิ่งเปิดได้ 3 เดือน หลังโควิดรอบเเรกซา โควิด รอบที่เเล้ว พี่ก็ตกงาน เพิ่งได้งานใหม่มา 3 เดือน มาเจอโควิดรอบนี้อีก” เสียงพี่จิ๋ว พนักงานร้านพรั่งพรูกับจัน

จันยิ่งคำถามต่อ แล้วถ้าสถานการณ์แบบนี้มันจะอยู่อีกเรายาวๆเลยละคะ เรามีแผนสำรองไหมว่าจะรับมือยังไง
คำตอบที่บีบความรู้สึกจัน
“ไม่มีเลยค่ะ หลังจากตกงานรอบที่แล้ว เงินเก็บก็เอามาใช้เกือบหมดแล้ว
ไม่อยากคิดอะไรเลย ว่าถ้ายังเป็นอย่างนี้ต่อไป จะทำยังไง เพราะคิดเเล้วมันทุกข์จริงๆ แต่ตอนนี้เจ้านายสู้ ลูกน้องอย่างเราก็ต้องสู้ เราต้องเดินต่อ ต้องกินต้องใช้ทุกวัน แต่รายได้แทบไม่มี ยังดีที่ตอนนี้มีงาน ถ้าอนาคตตกงานอีกรอบ ก็ไม่ไหวแล้ว ใจภาวนาให้มันดีขึ้น เเม้วิกฤตมันจ่อชีวิตอยู่ก็ตาม "

เเค่คิดมันก็ทุกข์เหลือเกิน รายจ่ายจ่อเข้ามาทุกวัน เเต่ถ้าไม่มีรายรับ จะเอาเเรงที่ไหนไปสู้ จะเอาเเรงที่ไหนไปยืนไหว ตอนนี้ได้เเค่ภาวนา เเละขอพรในหัวใจ อย่าซ้ำทุกข์กันมากกว่านี้เลย ไม่ติดโควิด เเต่ชีวิตเปลี่ยน น้ำตาคนทุกข์ วิกฤติโควิดซัด! อีจันเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะคะ เชื่อว่าตอนนี้ ไม่ว่าจะสาขาอาชีพไหน ก็ได้รับผลกระทบไม่ต่างกัน จันเชื่อว่าว่าสักวันฟ้าจะสดใสกว่านี้ เราจะผ่านมันไปด้วยกันนะคะ