เด็กหญิงวัย 11 ปี ชาวกะเหรี่ยง ฝัน อยากมีของขวัญให้แม่สักครั้งในชีวิต ใน วันแม่ บรรจงลายมือเขียนจดหมายน้อย วอนครูส่งถึงมือทหาร
วันนี้ (10 ส.ค. 65) สำหรับใครหลายคน อาจเป็นเพียงวันธรรมดาทั่วไป แต่มันเป็นวันที่แสนพิเศษและมีความสุขอย่างเหลือล้น ของเด็กน้อยชาวกะเหรี่ยง วัย 11 ขวบคนนี้ เด็กหญิงชนาพร จอมแดนนา หรือน้องมีกา นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบ้านห้วยโป่ง หมู่ที่ 10 ตำบลแม่ตื่น อำเภอแม่ระมาด จังหวัดตาก
เธอเป็นเพียงเด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่มีความฝันว่า อยากมีของขวัญให้แม่ ในวันแม่เหมือนคนอื่นบ้างสักครั้งในชีวิต
แต่เพราะฐานะทางบ้านที่ค่อนข้างยากจน ไม่มีเงินจะซื้ออะไรให้ เธอจึงเขียน จดหมายน้อย ขอความช่วยเหลือจาก ทหารหน่วยเฉพาะกิจ กรมทหารพรานที่ 35 ฐานปฏิบัติการบ้านเลอตอ และนำไปให้ ครูวิโรจน์ เนื่องอินต๊ะ ซึ่งเป็นครูประจำชั้นของเธอ ขอให้ครูนำจดหมายน้อยนี้ส่งให้ถึงมือพี่ๆทหาร
โดยเนื้อความในจดหมายมีใจความว่า
“สวัสดีคะพี่ทหารพราน หนูชื่อเด็กหญิงชนาพร จอมแดนนา นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบ้านห้วยโป่ง หนูเคยได้ยินพี่ๆ ทหารพรานเคยบอกว่าถ้ามีเรื่องเดือดร้อน หรือต้องการความช่วยเหลือให้แจ้งกับหน่วยทหารพราน หรือแจ้งผ่านทางออนไลน์ของหน่วยก็ได้ แต่หนูไม่มีโทรศัพท์เลยเขียนข้อความแล้วฝากให้คุณครูช่วยส่งต่อให้คะ คือว่า หนูเคยเห็นพี่ทหารพรานเอาผ้าห่มมาแจกให้ชาวบ้านหลายครั้งแต่บ้านหนูยังไม่เคยได้รับเลย หนูอยากได้เพื่อเป็นของขวัญวันแม่ ถ้าพี่ทหารพรานมีผ้าห่ม หรือมุ้งหนูขอบ้างนะคะ ขอบพระคุณค่ะ“
หลังครูได้รับจดหมายและรู้ถึงจุดประสงค์ที่เด็กหญิงต้องการ ครูก็รีบส่งข้อความจดหมายส่งต่อไปให้ทหารพรานฐานปฏิบัติการบ้านเลอตอทันที
และทันทีที่ จดหมายน้อยของเด็กหญิง ถึงมือทหารพราน จึงได้แจ้งไปยัง พันเอกจักรพงษ์ เทพพันธุ์ ผู้บังคับหน่วยเฉพาะกิจกรมทหารพรานที่ 35 หลังพันเอกจักรพงษ์ทราบเรื่องก็รีบสั่งการให้กำลังพล ชุดปฏิบัติการช่วยเหลือประชาชน รีบดำเนินการจัดหาสิ่งของตามที่เด็กหญิงได้ร้องขอ ทั้ง มุ้งกันยุง ผ้าห่มและเสื้อผ้ากันหนาวอย่างดีจากกองทัพบก อุปกรณ์การเรียนและยารักษาโรค ดอกมะลิพร้อมพระฉายาลักษณ์ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง และรีบออกเดินทางไปสานความฝันของเด็กหญิงโดยทันที
ไม่ทันข้ามวัน ทหารพราน ฉก.35 และ ทีมแพทย์ทหารพราน เดินทางมาถึงที่โรงเรียนบ้านห้วยโป่ง เด็กหญิงเห็นพี่ๆ ทหารมา เธอดีใจมาก รีบวิ่งไปหาครูประจำชั้น และเดินนำพี่ๆทหารพรานออกเดินเท้าข้ามลำห้วย ข้ามโคลนระยะทางกว่า 3 กิโลเมตร เรียกว่า กว่าจะถึงบ้านของเด็กหญิง ต้องเดินผ่านเส้นทางที่ทุรกันดารพอควรเลย
วินาทีที่เด็กหญิงและพี่ๆทหารพรานมาถึงหน้าบ้าน พ่อแม่ของเด็กหญิงตกใจมาก ว่าทหารมาทำอะไรที่บ้านของเธอ
พี่ๆ ทหารพรานจึงได้เข้าไปแนะนำตัว และเล่าถึงสาเหตุการเดินทางมาที่บ้านตนในครั้งนี้ จนมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้เป็นแม่
เบื้องต้น ทีมแพทย์สนามได้ตรวจสุขภาพให้กับพ่อแม่ของเด็กหญิง จากนั้น…เด็กหญิงได้นำ ดอกมะลิ มาก้มกราบลงบนเท้าแม่ น้ำตาแห่งความสุขมันไหลออกมาทั้งครอบครัว
ด้านเด็กหญิง บอกว่า ตนรู้สึกดีใจมาก ที่จดหมายน้อยเพียงแผ่นเล็กๆ ได้ส่งถึงพี่ทหารพราน จนแม่ของตนได้มีผ้าห่มผืนใหม่และมุ้งใหม่ใช้แทนผืนเก่า และตนได้ดอกมะลิมากราบแม่ในวันแม่ ตามความฝันของคนดอยที่บ้านไกลต้องนอนพักที่โรงเรียนประจำ เด็กหญิงสัญญาว่าจะตั้งใจเรียนและเป็นคนดีของประเทศไทยต่อไป
ส่วนครูประจำชั้นก็บอกว่า รู้สึกดีใจและขอขอบคุณพันเอก จักรพงษ์ เทพพันธุ์ ผู้บังคับหน่วยเฉพาะกิจกรมทหารพรานที่ 35 และทีมทหารพรานบ้านเลอตอทุกนาย ที่เห็นความมุ่งมั่นของความฝันในจดหมายของเด็กหญิง จนความฝันกลายเป็นความจริง และตนจะอบรมดูแลลูกศิษย์ทุกคนให้เป็นคนดีของชาติต่อไป
คลิปอีจันแนะนำ
ไม่อยากอยู่บนโลกต่อแล้ว เจ้าของผับเมาท์เทนบี