ใจแลกใจ ! พวงมาลัยที่แพงที่สุดในชีวิต กับ ใบปริญญา นี้ ผมยกให้ตา

เรื่องราวน่ารักๆ ของคุณตาและหลานชาย กับพวงมาลัยที่มีค่าที่สุดในชีวิตของเด็กหนุ่มคนหนึ่งในวันรับปริญญา
โดยเรื่องราวนี้ถูกเผยแพร่ผ่านเฟซบุ๊กชื่อ Arm Worawat Bua Kab ซึ่งเป็นเฟซบุ๊กส่วนตัวของน้องอาร์ม เด็กหนุ่มชาวร้อยเอ็ด คุณครูหมาดๆ เจ้าของเรื่องราวสุดน่ารัก ที่โพสต์ภาพคู่กับคุณตาที่อยู่ในชุดครุยของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน จ.มหาสารคาม พร้อมกับระบุข้อความว่า
"ของขวัญทุกชิ้นย่อมมีคุณค่าและมีความหมาย แต่ชิ้นนี้มันมีเรื่องเล่าที่พิเศษ เพราะมันเป็นพวงมาลัยที่ตาผมมอบให้ในวันรับปริญญา พวงมาลัยพวงนี้เป็นเงิน 300 บาท ซึ่งผมจะไม่ใช้และเก็บไว้บูชาตลอดชีวิต ตาของผมเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ไม่เคยร้องไห้ต่อความเสียใจ แต่ตาจะร้องไห้เมื่อตาดีใจเท่านั้น
ตอนแรกตาจะไม่มาวันรับปริญญาผม แต่ผมขอท่านจึงมา พวงมาลัยนี้แม่เล่าว่า ตาทำเองและแอบไปทำที่ทุ่งนาไม่มีใครทราบและไม่มีใครคิดว่าตาจะทำของแบบนี้ ตาใช้เข็มกับด้ายเย็บเงินเป็นพวงมาลัยมาให้หลานโดยใช้เงินเก็บที่ตัวเองมี ใช้เข็มและด้ายเย็บทุกใบ คงจะเป็นพวงมาลัยเงินเย็บด้ายพวงเดียวในวันนี้ 555 เย็บเสร็จตากลับทุ่งนามาบ้านบอกให้แม่รีดให้เพราะเงินยับกลัวไม่สวย
วันนี้ใส่ชุดครุยให้ตา ตาร้องไห้ต่อหน้าคนเยอะๆ ร้องแบบไม่อายคน เพราะ ดีใจ
แต่สิ่งที่พูดตาบอกว่า ไม่ได้ร้องน้ำตามันไหลเอง #พวงมาลัยที่แพงที่สุดในชีวิต #บันทึกความทรงจำ "

ล่าสุดวันนี้ (16 ธ.ค.63) อีจันได้ติดต่อไปหาน้องอาร์ม เพื่อสอบถามถึงเรื่องราวสุดประทับใจนี้
น้องอาร์มเล่าให้อีจันฟังว่า ช่วงก่อนที่จะมีงานรับปริญญา พ่อมาเล่าให้ตนฟังว่า คุณตาเบ้าวัย 71 ปี จะไม่มางานรับปริญญา เพราะ เป็นห่วงวัวที่บ้าน กลัวว่าจะไม่มีใครอยู่บ้าน ถ้าไปงานรับปริญญากันหมด ซึ่งตาเป็นคนไม่ชอบไปไหนอยู่แล้วเป็นเรื่องปกติ

ตนเลยกลับมาที่บ้าน เพื่อคุยกับตาอีกครั้ง บอกว่า ตาต้องไปนะ มันเป็นวันสำคัญของตน ตาเป็นคนส่งเสีย ใบปริญญานี้เป็นของตาด้วย ผมทำให้ตา ตาตอบกลับมาว่า จะไปทำไม ไปก็นั่งรอเฉยๆ มาถ่ายรูปที่บ้านก็ได้ โดยที่ยังไม่ได้ตกลงว่าจะไปหรือไม่ไป

แต่พอถึงวันงาน ตาก็มา พร้อมกับของขวัญชิ้นพิเศษ
วันนั้น (14 ธ.ค.63) เป็นวันรับปริญญา หลังจากที่ตนทำเรื่องระเบียบรับปริญญาอะไรเรียบร้อยแล้ว ก็ออกมาหาญาติๆ คุณตา ก็เอาพวงมาลัยแบงก์ 20 ที่คุณตาทำเอามาคล้องคอให้ ก่อนจะพูดเป็นภาษาอีสานว่า " ทำไม่เป็นนะ ไม่รู้ว่ารับปริญญาเขาให้อะไรกัน แต่เห็นเขามีพวงมาลัยเงิน ก็เลยทำมาให้ แต่ไม่รู้ว่าเขาทำยังไง คนแก่นะ ทำไม่เป็น "
หลังจากนั้น ตาก็น้ำตาซึม แต่ยังไม่ร้องไห้ ตนก็ตื้นตันใจ เพราะ ตนอยู่กับตามาตั้งแต่เล็กๆ สนิทกับตามาก ตนรู้ว่าตาเป็นคนนิสัยยังไง ตาเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูด ถึงแม้คุณตาจะนิ่งขรึม แต่ตนรับรู้ได้ว่าท่านเป็นห่วง ท่านไม่พูดกับตนโดยตรง แต่จะพูดกับครอบครัว ไม่เคยคิดเลยว่าตาจะทำอะไรแบบนี้ให้ ตาไม่เคยร้องไห้กับความเสียใจในชีวิต แต่ตาจะร้องไห้เฉพาะเรื่องที่ตาดีใจเท่านั้น เพราะ ตาเป็นคนที่เข้มแข็งมากถึงมากที่สุด
ก่อนที่แม่จะแอบมากระซิบว่า พวงมาลัยพวงนี้ไม่มีใครรู้มาก่อนว่าตาไปทำตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่มีใครบอกให้ทำ แต่ที่รู้ๆ คือ ตาแอบไปทำที่ทุ่งนา ไม่มีใครเห็นตาทำเลย ตาใช้ด้ายกับเข็มเย็บธนบัตรทุกใบ ตนนับดูแล้วเป็นเงิน 300 บาท นอกจากนี้ ตอนที่ตากลับมาที่บ้าน ก็เอาพวงมาลัยธนบัตรนี้ มาให้แม่รีดให้ โดยถามว่า " เงินมันรีดได้ไหม เงินมันยับ กลัวมันจะไม่สวย "

น้องอาร์มเล่าต่อว่า หลังจากที่ตนรับปริญญาเสร็จแล้ว ออกมาจากหอประชุม ตนก็เรียกคุณตา ที่ตนเคารพเหมือนพ่อให้มาถ่ายรูปด้วยกัน "พ่อ มาถ่ายรูปด้วยกัน เดี๋ยวจะใส่ชุดครุยให้" พอได้ยินคำนี้ ตาก็เริ่มร้องไห้แล้ว "ไม่เอา จะถ่ายเหรอ ไม่เห็นมีใครเขาทำเลย เดี๋ยวมันจะผิดนะ อายคนอื่นเขา ไม่เห็นมีใครเขาทำเลย" ตนเลยบอกคุณตาว่า "ไม่เป็นไร ตาเป็นคนส่งเรียน เก่งกว่าผมอีก ตาต้องได้ถือใบปริญญา" หลังจากนั้น ตาก็ร้องไห้ออกมาแบบไม่อายใครอีกต่อไป
เป็นภาพบรรยากาศที่ดีและซาบซึ้งมาก ญาติบัณฑิตหลายๆ คนที่เห็นคุณตาร้องไห้ ก็พูดกันว่า ตาคงจะดีใจมากที่ได้เห็นหลานรับปริญญา ตาเลยพูดออกมาว่า "ไม่ได้ร้องไห้ แต่น้ำตามันไหลเอง" โดยน้องอาร์มบอกว่า ตอนที่ตาพูดประโยคนี้ เสียงของตาก็ยังสะอึกสะอื้นอยู่เลย

แม้คุณตาน่ารักขนาดนี้ อีจันขอให้คุณตาสุขภาพแข็งแรงๆ และอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกๆ หลานๆ ไปนานๆ เลยนะคะ