บันทึกบีบหัวใจ จากคุณพ่อถึงการต่อสู้ของลูกสาวที่สิ้นสุดลง

บัญทึกของคุณพ่อที่บรรยายเรื่องราวของสูกสาว เด็กหญิงใจสู้ ผ่านเฟสบุ๊กส่วนตัวชื่อ Theerasak Khantheethov คุณพ่อน้องเอด้าได้โพสต์ข้อความไว้ว่า น้องเอด้าเป็นโรคมะเร็งกล้ามเนื้อลาย(เป็นที่อุ้งเชิงกราน)ตรวจเจอ 30 พ.ค.65 น้องผ่าตัดใหญ่เอาก้อนเนื้อในช่องท้องออก ก้อนเนื้อ10cm ให้ยาเคมีบำบัดทุกๆ 21 วัน ให้เคมีบำบัดมาแล้ว 12 รอบ 

และรับการฉายแสงมาแล้ว 20 แสงทุกๆครั้งต้องวางยานอนหลับทุกครั้ง หลังให้เคมีบำบัดต้องฉีดยากระตุ้นเม็ดเลือดขาวทุก วันเป็นเวลา 14 วัน ซึ่งบางสัปดาห์ตัวน้องเองต้องมียาเคมีบำบัดตัวนึงกลับไปฉีดที่ รพ.ใกล้บ้านสัปดาห์ละครั้ง ต้องกินยาทุกวัน ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ต้อง MRI, CT-SCAN, BONE SCAN ตลอด 
คุณพ่อบรรยายต่อว่า ตัวน้องเอด้าต้องเจอกับอาการข้างเคียงของยาเคมีบำบัด แต่น้องเอด้า ก็ผ่านมันมาได้ 

ครั้งนี้ให้เคมีบำบัดเป็นครั้งที่ 12 จากทั้งหมด 14 ครั้ง เหลืออีก 2 ครั้งก็จะจบการรักษา พ่อแม่แพลนจะพาเที่ยวทะเลภูเขาสวนสัตว์ทุกอย่างพังลง เพราะโรคกลับมาอีกครั้ง ตรวจเจอล่าสุดก้อนเนื้อขึ้นที่เดิมขนาด 6-7cm วันที่ 21พ.ค.66 แต่ครั้งนี้ผ่าตัดไม่ได้เนื่องจากก้อนเนื้อติดเส้นเลือดใหญ่จึงต้องพึ่งยาเคมีบำเพื่อลดขนาดก้อนเนื้อถึงจะผ่าตัดได้

น้องเอด้าได้ยาเคมีบำบัดสูตรใหม่ คุณพ่อได้บรรยายเพิ่มเติมว่ายาสูตรนี้ต้องให้ยาเคมีบำบัด5วันติดต่อกันคือเท่ากับ1ครั้ง เมื่อน้อง เอด้าได้รับยาเคมีบำบัดสูตรใหม่ไป 1 ครั้ง แต่ก้อนเนื้อก็ยังใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งความหมายคือยาไม่ตอบสนองกับโรค 

คุณหมอแจ้งกับคุณพ่อคุณแม่ว่าน้องเอด้าสุดทางรักษาแล้ว ทางพ่อกับแม่เลยขอคุณหมอให้ยาเคมีบำบัดอีกซักครั้ง เผื่อโรคจะตอบสนองต่อยา 

ครอบครัวยังหวังปฎิหาริย์ แต่สุดท้ายก้อนเนื้อก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และน้องเอด้าก็เริ่มไม่ไหวเนื่องจากก้อนเนื้อที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และไปกดทับอวัยวะในร่างกาย ทำให้อวัยวะในร่างกายก็ค่อยหยุดการทำงานไป และน้องเอด้าก็ได้จากไปในวันที่ 14 พ.ค.66 เวลา 05:40 น. 

และคำทิ้งท้ายสุดบีบหัวใจว่า  “การต่อสู้ของเอด้าได้สิ้นสุดลงแล้ว” 

และนี่เป็นที่มาของคลิปสุดบีบหัวใจ จากประโยคที่คุณแม่ว่า “หนูไปอยู่บนดาว รอแม่ก่อนได้ไหม รอไม่นาน อยู่แบบนี้มันเจ็บท้อง เดี๋ยว พ่อแม่กับยายก็ตามไป”