
สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา จันมีโอกาสเดินทางไปอำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี โดยมีสะพานมอญ สะพานไม้ที่ยาวเป็นอันดับ 2 ของโลก เป็นจุดหมาย
ก่อนออกเดินทาง จันตื่นเต้นสุดๆ ครับ ตั้งใจเก็บกระเป๋า เตรียมกล้องพร้อมขึ้นรถ ใช้เวลาเดินทางไม่นานนัก เพียง 4 ชั่วโมงกว่า จากกรุงเทพฯ มาถึงที่พักราว บ่ายสามโมงเย็นนิดๆ รีบเก็บสัมภาระเข้าห้องพัก เตรียมพร้อมขึ้นเรือนำเที่ยวของชาวบ้าน เพื่อไปชมความงามของวัดกลางน้ำสักครั้ง หลังจากได้ยินเสียงร่ำลือมานาน
หลังจากนั่งเรือลอดสะพานมอญได้สักพัก ก็ถึงวัดศรีสุวรรณ ที่ตั้งตระหง่าน รอต้อนรับอยู่กลางน้ำ วันนี้โชคดี น้ำลดจนเห็นประตูโบสถ์ด้วยครับ
ถัดมาอีกนิด คือ วัดสมเด็จ วัดไทยบนเนินเขา แต่ต้องอดทนเดินขึ้นบันไดที่ความชันกว่า 60 ขั้น ซึ่งก็ไม่ทำให้ผิดหวัง แม้ตัววัดจะทรุดโทรมตามกาลเวลา แต่ยังคงสวยงาม
และวัดสุดท้าย วัดวังก์วิเวการาม ซึ่งเป็นวัดมอญ ที่หลวงพ่ออุตตมะสร้างขึ้น ก่อนจะถูกน้ำท่วมจมหายไป จึงต้องย้ายขึ้นไปสร้างวัดใหม่บนฝั่ง วัดนี้สามารถเดินชมได้ทั่วทั้งบริเวณ ไม่ว่าจะเป็นโบสถ์ หอระฆัง และอาคารภายให้วัด
นอกจากล่องเรือชมวัดต่างๆ แล้ว ช่วงกลางคืน จันมีโอกาส ได้ทดลองถ่ายดาวสวยๆ โดยมีวัดวังก์วิเวการาม เป็นฉากหลัง เนื่องจากท้องฟ้าค่อนข้างมืด มองเห็นดาวบนฟ้าได้อย่างชัดเจน แม้จะมืด แต่ไม่เหงา เพราะมีเพื่อนรวมทริปจำนวนมาก ที่ออกมาเก็บภาพดาวเหมือนกัน
ผ่านไปแล้ว 1 คืน แต่ไฮไลค์สำคัญ คือ ช่วงเช้า ที่นักท่องเที่ยวรอคอย ที่จะได้ใส่ชุดพื้นเมืองแบบฉบับชาวมอญ ส่วนจันนั้น เลือกสวมใส่โสร่งแบบชาวมอญ แต่งครึ่งท่อนเบาๆ พอ ออกมารอตักบาตร ทำบุญ พร้อมเก็บภาพบรรยากาศสวยๆ กับวัฒนธรรมของพี่น้องชาวมอญในพื้นที่
และถึงแม้จันจะเที่ยวอย่างสบายอกสบายใจ จันก็ไม่ลืมปฏิบัติตามมาตรการป้องกันโควิด-19 นะครับ ยังคงระมัดระวัง ใส่หน้ากากป้องกันตนเองและผู้อื่น ที่เห็นภาพสวยๆ จันเองใส่หน้ากากตลอดเวลานะครับ ถอดออกเฉพาะเวลาถ่ายรูปคนเดียวเท่านั้น
ซึ่งขณะนี้ แม้หลายสถานที่จะเริ่มเปิดต้อนรับนักท่องเที่ยวกันแล้ว เพื่อนก็ยังต้องอยู่ภายใต้มาตรการป้องกันนะครับ การ์ดอย่าตก จะได้เที่ยวกันต่อไป อีกหลายๆ สถานที่
หากมีเวลาว่างช่วงสุดสัปดาห์ หรือวันหยุดอื่นๆ เพื่อนๆ ลองออกเดินทางไปสัมผัสวัฒนธรรมของชาวมอญกันครับ รับรองจะต้องหลงมนต์เหมือนจันอย่างแน่นอน