หาดจอมเทียน ชลบุรีเศร้า ไร้คนเที่ยว เเม้วันที่ประกาศผ่อนปรน

ผ่อนปรน เเต่ทุกไม่ผ่อนคลาย! หาดจอมเทียน ชลบุรีเศร้า ไร้คนเที่ยว เเม้วันที่ประกาศผ่อนปรน

โควิด-19 ยืดเวลาเจ็บออกมา ทำหลายคนแทบทนไม่ไหวเเล้ว

1 ก.พ. 5 จังหวัดในเขตพื้นที่สีเเดง ลดระดับเป็นพื้นที่ สีส้ม ผ่อนปรนเเละอนุญาตให้เปิดบางกิจการเเละสามารถให้คนเดินทางข้ามจังหวัดได้เเล้ว

จังหวัดชลบุรี ก็เป็นหนึ่งในจังหวัดที่ถูกผ่อนปรน เเละมีหลายกิจการที่กลับมาเปิดปกติตามเดิม เเละอีกลายกิจการที่เปิดอยู่ตลอดอยู่เเล้ว อย่างเช่นเจ้าของร้านเล่าเตียงผ้าใบ ที่หาดจอมเทียน

วันนี้ 2 ก.พ.2564 จันได้เดินทางมาทำงานที่ จ.ชลบุรีหลังมีการผ่อนปรน เเละเราก็ได้มาสำรวจบรรยากาศที่หาดจอมเทียน หาดยอดฮิตที่นักท่องเที่ยวทั้งไทยเเละต่างชาติ ต่างเเวะมาพักผ่อน เเต่วันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป หลังโควิดระลอก 2 เล่นงานเข้าแบบจังๆ

บรรยากาศเงียบสงัด หน้าหาดแทบไม่มีคนเล่นน้ำ โรงเเรมเลียบหาด เปิดไม่กี่ที่ เเม้จะมีมาตรการผ่อนแรนให้เปิดเเล้วก็ตาม เพราะเหตุผลสุดเจ็บช้ำ เปิดกับไม่เปิดก็มีค่าไม่ต่างกัน เพราะยังไง คนก็ไม่เข้ามาเที่ยวอยู่ดี ปิดเเบบนี้เซฟเงินค่าน้ำไฟ รอคนเที่ยวมาเยอะเเน่นอนกว่านี้ค่อยว่ากันใหม่ นี่เป็นความคิดของเข้าของกิจการโรงเเรม

เเต่ต่างจาก เจ้าของเตียงผ้าใบให้เช่า ที่มานั่งจับกลุ่มคุยสาระทุกข์สุกดิบกันตามปะสา เพื่อรอลูกค้า เเต่ว่าวันนี้จะยังไม่มีลูกค้าเข้ามาก็ตาม

จันตรงดิ่งเข้าไปถาม ป้าคะเป็นยังไงบ้างวันนี้?

คำตอบที่เราต่างรู้กันดี เเละมันก็เป็นเช่นนั้น

“เงียบมาก เงียบแบบไม่เคยเงียบมาก่อน บางวันไม่มีคนมานั่งเเม้เเต่คนเดียว บางวันมีอยู่ 2 คน ก็ได้คนละ 50 บาท เพราะขายอาหารก็ไม่ได้ ก่อนหน้านี้ยังอาศัยขายอาหารให้เขาด้วยก็ได้มาบ้าง เเต่ตอนนี้เขาไม่ให้นั่งกินในเตียง มาตั้งเตียงตั้งเเต่ 6 โมงเช้า จนถึง 6 โมงเย็น ได้เงิน 50-100 บาท บางวันเเย่หน่อยก็เหนื่อยฟรี ไม่ได้เลย”

จันจึงถามกลับไปด้วยความสงสัย เขาผ่อนปรนมา 2 วันเเล้ว ก็ยังเหมือนเดิมหรอคะ ?

“เขาก็เเย่เราเข้าใจ ลูกค้าบางคนก็มานั่งคลายเครียด เพราะเขาไม่มีเงินมานั่งกินนั่งดื่มเหมือนเเต่ตอนเเล้ว ก็ต้องทนมาเปิดทุกวันแบบนี้เเหละ เพราะเขาไม่ได้สั่งห้าม ก็มานั่งเสี่ยงเอา วันไหนไม่มีคนก็กลับบ้านมือเปล่าเเค่นั้น”

เจ้าของเตียงผ้าใบยังบอกจันอีกว่า ถ้าถึงทางตันจริงๆก็คงต้องกลับบ้าน เเต่ถ้ากลับบ้านก็ไม่รู้จะทำอะไร ที่ทำได้ตอนนี้คือ หวังว่าจะมีลูกค้าบ้าง ไว้พอเป็นค่าข้าวค่ากินวันต่อวัน

ตอนนี้ไม่ว่าจะใครก็คงสะอื้นเเละระทมในหัวใจ แบบนี้ไม่ต่างกัน ไม่มีใครรู้ว่าโควิดจะอยู่กับเราอีกนานเเค่ไหน เเต่ตอนนี้บางคนเเทบไม่มีเเรงจะสู้เเล้ว ในภาวนาให้วิกฤติผ่านไปเร็ววัน แม้ความจริงจะตรงกันข้ามเเค่ไหนก็ตาม