และเเล้วเราก็ทำจนสำเร็จ เราได้น้ำพริกเผาหอมๆ อร่อยๆ 300 กระปุก เพื่อบรรจุกล่องกำลังใจให้ลูกเพจเเล้ว เราดีใจมาก เเละหวังว่าลูกเพจจะถูกใจเเละทานจนหมดนะคะ เพราะเราตั้งใจสุดๆ
วันนี้จันจึงขอเล่าความสุขปนความทรหด ให้ลูกเพจฟังหน่อย ว่ากว่าจะมาเป็นน้ำพริก 1 กระปุก ในกล่องกำลังใจ จันตั้งใจเเค่ไหน?
เริ่มเลยนะคะ ทำไมอีจันถึงต้องมาทำน้ำพริกเอง ซื้อเขาไม่ง่ายกว่าหรอ?
กล่องกำลังใจที่เราส่งให้ลูกเพจมากกว่า 1,000 กล่อง มีอาหารเเห้ง เเละของใช้ในชีวิตประจำวันหลายอย่าง ที่เราเลือกเเล้วว่าจำเป็นต่อการดำรงชีวิต เเต่มีอีกหนึ่งอย่างที่แม่ทัพของเราอย่างพี่จัน ขอว่าต้องมีคือน้ำพริก เพราะน้ำพริก 1 กระปุก สามารถกินได้นาน มีข้าวเเค่ 1 จาน คลุกน้ำพริก 1 ช้อน ก็อิ่มได้อีก 1 มือ 1 กระปุกจิ๋วๆ เผลอๆ มันต่ออิ่มได้อีกหลายวัน
แน่นอนว่าเราตระเวนหาที่ซื้อน้ำพริก เเต่ตอนนี้มีน้อยมากๆ เราโพสต์หาคนใจดีขอน้ำพริกที่สามารถกินได้ยาวๆ เก็บได้นานๆ ก็มีคนส่งมาให้เราบ้าง เเต่ก็ยังต้องการอีกจำนวนมาก เเละเเล้วก็มาถึงจุดที่พี่จัน บอกกับทีมว่า ถ้าเราทำเองล่ะ ได้ไหม?
ทุกคนมองหน้ากันเเล้วตอบไปว่า “ก็ได้ค่ะพี่ ก็ไม่ยากอะไร”
เเละนั้นคือจุดเริ่มต้นของ น้ำพริกเผา 300 กระปุก พอคุยกันเสร็จ เราแบ่งทีมซื้อ ทีมทำ เเละที่สำคัญทีมปรุง?
เราไม่มีใครเคยทำน้ำพริกมากมายขนาดนี้ ทำมากสุดเเค่ทำกินกันในออฟฟิศ ถ้วยใหญ่ๆ เราคำนวนวัตถุดิบไม่ถูก เราเคว้งสักพัก โทรหาคนที่มีประสบการณ์ เเม่ใครญาติใครทำน้ำพริกขาย โทรตอนนั้น ถามตอนนั้น จนได้ข้อสรุปจากที่บ้านของ บก.คนเก่งของเรา ที่จะอาสามาเป็นหัวเรือให้ เเละเเม่ๆ ก็คำนวนสูตรมาให้เรา 300 กระปุกเป้าหมาย เราตกใจมาก เพราะต้องใช้พริกถึง 60 กก.
ทีมซื้อของเราตื่นตั้งเเต่ 7 โมงเช้า ตรงดิ่งไปที่ตลาดยิ่งเจริญสะพานใหม่ เราลุยหาร้านที่จะซื้อวัตถุดิบทำน้ำพริก 2 ชม. เศษ เราก็ได้วัตถุดิบครบถ้วน เห็นวัตถุดิบเเล้ว เราแอบคิดในใจ งานใหญ่เหมือนกันนะ จะทำได้หรือเปล่าเนี่ย? เเต่มาถึงขั้นนี้ เราไม่ถอยเเน่นอน
พอมาถึงออฟฟิศ เราขนของลงเเละบึ่งรถไปต่อเพื่อยืมอุปกรณ์ใหญ่จากวัดเเละหมู่บ้านใกล้ออฟฟิศ เพราะเราไม่มีอุปกรณ์สำหรับทำอุตสาหกรรมใหญ่ขนาดนี้ หม้อเราก็เล็ก เตาเเก๊สเราก็ไม่พอเเน่นอน เราเตรียมอุปกรณ์ครบ บางอย่างต้องถอยใหม่หมด เราก็ทำ เพราะเราสู้ อยากเห็นหน้าตาของความสำเร็จเเล้ว
10.00 น. ทีมแม่ๆ หัวเรือเดินทางมาถึง หอบกะะทะใบบัวใหญ่ หอบอุปกรณ์กวนน้ำพริกมาครบ เครื่องปั่นเเทบขนมาทั้งหมู่บ้าน เราซึ้งใจสุดๆ จากนั้นแม่ๆก็จัดคนปอกหอมเเดงรอ ล้างพริกล้างกระเทียม เพื่อเตรียมลงทอด ขั้นตอนนี้ต้องใช้กำลังคนจำนวนมาก เพราะเราไม่มีเครื่องจักร ขนมาทั้งกันออฟฟิศ เพื่อนอีจันจากหลายที่มาหมด ทุกคนลงเเรงลงใจจนเสร็จ น้ำหูน้ำตาเล็ด จากหอมเเดง จากพริกที่เผ็ดร้อน คนล้างพริกของเราถึงกับวิ่งมาหาเกลือในครัวเพราะร้อนมือจนจะร้อง เเต่เขาก็ล้างจนเสร็จไม่ถอย เราใช้เวลาเตรียมวัตถุดิบ ดูอีกที่ก็ 15.00 น.เเล้ว
พอเราดูเวลาเรารู้ว่าไม่น่าจะทันการณ์ เราก็ทยอยแบ่งทีมหั่น ทีมเจียว ขั้นตอนนี้ต้องใช้เวลาที่สุด เพราะหอมเเดงสุดยากมากๆ ต้องใจเย็นๆ ไฟเเรงไปก็ไหม้ อ่อนไปก็อมน้ำมัน หอมเเดง ,พริก,กะเทียม เราเจียวจนหมดน้ำมันไป 3 ลัง เเขนนี่ล้ากันไป เพราะเราหยุดคนไม่ได้ หยุดปุ๊บไหม้ปั๊บเเน่ๆ พอทอดทุกอย่างเสร็จ เราก็ทยอยนำวัตถุดิบมาปั่นผสม เพื่อเตรียมไปเคี่ยวเเละปรุงรส ขั้นตอนนี้ก็ยากสุดๆ เครื่องปั่นเรามีอันเล็กๆ เพราะเราไม่มีเครื่องบดใหญ่ เเต่เราก็ไม่ท้อ ใช้คติเยอะเเทนใหญ่ ทำกัน 4 เครื่อง ค่อยๆปั่นค่อยๆผสม ร้อนเเสบไปตามๆ กัน
เเละในที่สุดน้ำพริกกระทะเเรกของเราก็ลงผัด เราปรุงรสกลางๆ แม่ๆบอกว่า เผื่อบางคนไม่ทานเผ็ดไม่ทานหวาน เราก็ให้เขาเติมในจานเองได้ เราเห็นน้ำพริกกระทะเเรก เราดีใจมาก เลอะน้ำพริกก็อร่อยมาก เราเริ่มเห็นความสำเร็จเเล้ว จากที่เราไม่รู้ว่าจะเห็นตอนไหน กระทะเเรกเริ่มผัด เเต่ทีมเตรียมวัตถุดิบยังไม่หยุด เราได้ทีมพี่ๆมูลนิธิเพชรเกษมกรุงเทพฯมาเสริม ขอบคุณจากใจค่ะ ไม่อย่างนั้น ราตรีนี้อีกยาวไกล
ในที่สุดเราก็ปั่นวัตถุดิบเสร็จ เวลา 21.00 น. เราเอาน้ำพริกกระทะใหญ่ลงผัด เราชื่นใจมากๆ ทีมผัดก็ผัดไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป ทีมเตรียมของก็เก็บล้าง ทุกคนสีหน้าเหนื่อยล้า เเต่มีกับความสุขเเละรอยยิ้ม ผ่านไป 50 นาที น้ำพริกของเราเสร็จเเล้ว คือทุกอย่างเพอร์เฟค ดีมากๆ หอมอร่อย อบอวลไปด้วยความสุขเเละความตั้งใจ
ทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์ในเวลา 01.00 น.ของวันที่ 22 ก.พ.64 เราใช้เวลาทำ 18 ชม. เราทำกันข้ามวัน เเละในที่สุดเราก็ได้น้ำพริกที่ตั้งใจ เเพ็กลงกระปุก
เรายิ้ม พร้อมกับนั่งลงเพราะต่างเหนื่อยล้า เเต่ถามว่าจะทำอีกไหม ทุกคนพยักหน้า เหนื่อยมาก เเต่สุขมากเหมือนกัน เราขอลุย
ขอบคุณทีมแม่ๆหัวเรือของเรานะคะ
ขอบคุณทีมอีจันที่มาช่วยกันจนเสร็จ
ขอบคุณเพื่อนๆอีจัน ที่ไม่เคยทิ้งกัน จัดให้ได้หมดไม่มีเกี่ยง
ขอบคุณทีมเพชรเกษมที่ขนกันมาช่วยจนเสร็จ
ขอบคุณลูกเพจที่ส่งกำลังใจมานะคะ
ขอบคุณสังคมอีจันที่ทำให้เกิดน้ำพริกของความสุขนี้ขึ้น
สุดท้ายขอบคุณทุกๆอย่าง ที่บอกเราว่า เราทำถูกเเล้ว เหนื่อยมาก เเต่คุ้มมาก ทานให้อร่อยนะคะ เราตั้งใจที่สุด
