ขอ รร.ให้ลูกศิษย์พิการ 9 ประเภท

ด.ญ.ออทิสติก กำลังมีพัฒนาการ หากมีห้องเรียนที่ดี เธอจะพัฒนาไปได้ไกล “ครูออม” ขอ รร.พิเศษ ลูกศิษย์พิเศษ

ก่อนจะตัดสินใจเล่าเรื่อง เด็กหญิงเบลล่า วัย 7 ขวบ หนูน้อยออทิสติก เราโทรขออนุญาตคุณแม่ของเธอว่า ขอเปิดเผยใบหน้าให้ สังคมอีจัน ได้เห็นความน่ารักของเธอเหมือนเราได้ไหม คุณแม่รีบอนุญาตทันที การมีลูกเป็นออทิสติกไม่ใช่เรื่องน่าอายที่ต้องปิดบัง เพราะลูกมีคุณค่าสำหรับชีวิต ได้ยินแบบนั้นเราดีใจและขอบคุณมากค่ะ ที่เข้าใจเจตนาของเรา “ครูออม” เอาคลิปตอนที่สอนน้องเบลล่าวาดภาพเอลซ่า ซึ่งเป็นการวาดจากภาพตัวอย่างให้เราดูค่ะ เห็นเลยว่า การจะพัฒนาเด็กออทิสติก ไม่ใช่เรื่องง่าย ครูออมใจเย็นมากๆ ที่จะพูดคุยกับน้องเบลล่า ตลอดการวาดภาพ ระบายอย่าตกขอบนะคะ คิ้วสีอะไรดีคะ ต้องมีขนตาไหมคะ กระโปรงสีอะไรดีคะ ปากเอลซ่าต้องเป็นยังไงคะ เรียกว่าเป็นการประกบ และกำหนดให้เด็กมีสมาธิทุกวินาทีตลอดการวาดภาพ ใช้เวลานานแต่ไม่ต้องใช้ความอดทนที่จะอยู่กับเด็ก น้องเบลล่าสื่อสารโต้ตอบได้ดี แต่สิ่งที่เราเห็นในคลิปแล้วสะท้อนใจคือ

แจ้งก่อนที่จะเล่าต่อไป กลัวลืมค่ะ ใครอยากสมทบทุน

ร่วมกันได้ที่นี่ ธ.กสิกรไทย ลขที่ 101-8-42394-0

ชื่อ โครงการสร้างโรงเรียนเด็กพิการหัวหิน

เล่าต่อ….

ในคลิปนั้น มีน้องเอลซ่าคนเดียว ไม่มีเด็กๆ คนอื่นที่เป็นออทิสติกมาวาดภาพร่วมด้วย จะให้ทำอย่างไรที่ดีกว่านี้ได้เล่า ? ในเมื่อไม่สามารถพาน้องเบลล่า วาดภาพระบายสีได้อย่างมีสมาธิ หากเธอยังต้องอยู่ในห้องแคบๆ ร่วมกับเพื่อนๆ ที่พิการ 9 ประเภท ที่ทั้งหวีดร้อง วิ่ง กระโดดด มีพฤติกรรมการแสดงออกต่างๆ กันไป จึงจำเป็นต้องพาเด็กมาแยกพัฒนาที่ละเรื่อง ทีละคน ไปได้อย่างช้าๆ ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป …. เมื่อ EP.2 เราเล่าไปแล้วว่า เรื่องนี้ต้องถึง “พี่จัน” แค่สร้างโรงเรียนเล็กๆ พี่จันเอาด้วยอยู่แล้ว ในใจคิดอย่างนั้น แต่ทุกอย่างคำว่า ง่ายๆ มันไม่เป็นอย่างที่คิด

หลังเราสำรวจ รับทราบปัญหาแล้ว เรากลับมากรุงเทพฯ แจ้งเรื่องนี้ให้พี่จันทราบ แล้วก็ประเมินเอาแบบไม่มีความรู้อะไร คิดว่าถ้าบ้านหลังเท่านี้ราคาเท่าไหร่ แล้วโรงเรียนสำหรับเด็กเท่านี้ ก็คง 5-6 ล้านบาท น่าจะหาเงินได้ไม่ยาก พพี่จันยังไม่ได้รับปากทันทีในตอนนั้นค่ะ เพราะมีอีกหลายโครงการต่อคิว รอทำ รอความช่วยเหลือ เมื่อสบโอกาสได้ไปหัวหินอีกครั้ง เราก็พาพี่จันไปเยี่ยม “ครูออม” และเด็กๆ ไปโดยไม่บอก ไปโดยไม่แจ้ง ไปชนิดที่แอบไป ภาพที่เห็นก็ไม่ต่างไปจากที่เราเห็นในครั้งแรก ความแออัด เสียงหวีดร้อง กระโดด รุนแรง ของเด็กๆ พิการทั้ง 9 ประเภท ไม่รู้จริงๆ ว่าพี่จันรู้สึกอย่างไรในตอนแรกนั้น แต่เมื่อพี่จันได้คุยกับ “ครูออม” และ “ครูผึ้ง” แล้ว พี่จันบอกว่า เห็นถึงหัวใจของคุณครูตัวเล็กๆ ทั้ง 2 คนที่ต่อสู้มากๆ เพื่อเด็กๆ และผู้ปกครอง

งบที่ว่า 5-6 ล้านบาท ง่ายๆ นั้น

มันง่ายจริงไหม มันบานปลายไปเป็น 10 กว่าล้านได้ยังไง

ง่ายๆ ทำไมอุปสรรคมัน มากมายขนาดนี้

ติดตามได้ในตอนต่อไปนะคะ