หนังชีวิตของคนหลังกำแพงสูง ที่ไม่มีใครอยากเล่นบาทนี้ เเต่ก็ยังมีคนหลงผิดมากมายนับไม่ถ้วน!
ผู้หญิง 730 ชีวิต ในเรือนจำกลางจังหวัดเชียงราย เธอเคยพลาด หลงผิดเพราะคิดว่าชีวิตจะเจอทางลัด ความสบายที่คาดหวัง เงินทองมหาศาลที่จะได้มา เเต่กลับตาลปัตร ความสุขที่หวัง เจอจุดจบคือคุก เเละกรรมที่พวกเขาต้องชดใช้
ก่อนหน้านี้ พี่จัน เจ้าของเพจอีจัน ได้รับข้อความจากเพื่อนสนิท คือพี่อ้อย บุษบา บุญญลักษม์ เ เเม่บ้านมหาดไทยเเละนายกฯเหล่ากาชาดเชียงราย ส่งข้อความสั้นๆมาหาพี่จัน เเต่ในข้อความนั้น เเฝงไปด้วยความรู้สึกเเละเรื่องราวมากมาย
"น้องจันพี่จะทำโครงการ เข้าเยี่ยมผู้ต้องขังหญิงในเรือนจำซึ่งมีประมาณ 900 คน จันพอจะรู้จักใครที่เป็นเจ้าของโรงงานพวกเสื้อชั้นในกางเกงในไหมคะที่ราคาไม่แพงพี่อยากจะไปขอซื้อเขา เบื้องต้น เรือนจำแจ้งว่าต้องการผ้าอนามัยที่สุด "
พี่จันรับเรื่อง เเละประสานทีมนักข่าว ช่วยกันขึ้นโครงการ เเละตัดสินใจขึ้นโพสต์บอกบุญกับทางลูกเพจอีจันทันที ทั้งชุดชั้นใน ผ้าอนามัย ของใช้จำเป็น
ทันทีที่เราบอกบุญ สังคมอีจันสนับสนุนของให้พวกเรามาทันที ระยะเวลา 1 เดือน ของถูกส่งมาล้นคลังสต็อคของบ้านอีจัน
นอกจากที่เราจะนำไปช่วยผู้ต้องขังหญิงในเรือนจำกลาง จ.เชียงรายเเล้ว ยังมีของส่งไปช่วยผู้ด้อยโอกาสอีกหลายที่
6 ก.ย.2565 เราได้ฤกษ์บินตรงไปที่เชียงราย โดยท่านผู้ว่าจังหวัดเชียงราย คือ นายภาสกร บุญญลักษม์ เป็นประธาน ในกิจกรรมปันน้ำใจสู่ผู้ต้องขังหญิง ร่วมกับสมาคมสภาสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทยฯ พร้อมด้วยแม่บ้านมหาดไทยจังหวัดเชียงราย เหล่ากาชาดจังหวัดเชียงราย สมาคมส่งเสริมวัฒนธรรมหญิงจังหวัดเชียงราย สมาคมแม่ดีเด่นแห่งชาติประจำจังหวัดเชียงราย สมาคมสตรีอาสาสมัครรักษาดินแดนจังหวัดเชียงราย และหน่วยงานภาครัฐ ภาคเอกชน จัดกิจกรรมโครงการน้ำพระทัยพระราชทาน เเละทำให้เราได้ไปมอบของที่ลูกเพจส่งมาด้วยตัวเอง ของที่เรานำไปให้ มีขั้นตอนการตรวจค้น การจัดของอย่างเป็นระบบของทางกรมราชทัณฑ์ เเละของที่เรานำไปให้ ผู้ต้องขังหญิงทุกคนจะได้เท่ากันคือ ชุดชั้นใน 1 ชุด ผ้าอนามัย 6 ห่อ เเมสก์ 10 ชิ้น เเปรงสีฟันยาสีฟัน 1 ชุด ขนมเเละอาหารคนละ 1 ชุด รวม 730 ชุด รวมไปถึง นมสำหรับเด็กอ่อนอีกจำนวน 2 ชุด สำหรับเด็กที่คลอดในเรือนจำ
ของที่เรานำไปให้อาจจะไม่มากมาย เเต่มันทำให้พวกเธอมีกำลังได้อีกหลายวัน พวกเธอจึงจอบเเทนด้วยการเเสดงของสาวเชียงราย งดงามเเต้ๆ เเสดงให้เราเห็นว่าพวกเะอมีความสามารถ เเต่พวกเธอเเค่หลงผิด
หลังจากที่เรามอบของเสร็จ พวกเธอยกมือขอบคุณ เราดีใจที่ได้นำของเเละกำลังใจมาให้พวกเธอ เเต่ระหว่างนั้นมันมีความรู้สึกปนหดหู่อยู่ด้วย
หนังชีวิตของผู้ต้องขังหญิง 730 ชีวิต ในเรือนจำกลางจังหวัดเชียงราย ในบ้านที่มีกำเเพงสูง หลังใหญ่หลังนี้ ควบคุมกำหนดชีวิตของพวกเธอให้ถูกทาง เเก้ไขเยียวยา รักษาอดีตที่ทำพลาดมา
แม้ในบ้านหลังนี้พวกเธอไม่ถูกทรมานร่างกายเจียนตาย เเต่หัวใจมันทุกข์เเทบสลาย จากบ้านมาไกล คนที่รักอยู่ไหน ครอบครัวจะเป็นยังไง หัวใจไม่เคยรับรู้
10 ปี 20 ปี 30 ปี หรือ มากกว่านี้ ที่ต้องอยู่ตรงนี้ เเค่คิดมันก็หมดหวัง จะย้อนกลับไปเเก้ไขคงไม่มีวัน ได้เเค่อยู่กับปัจจุบันที่โคตรจะเจ็บปวดใจ
เราทำได้เท่านี้ ให้กำลังใจเเละรอคอยพวกเขาออกไป ใช้ชีวิตใหม่อีกครั้ง
"พี่จันรอนะ รอทุกคนออกไปเจอในมีชีวิตใหม่ข้างนอก อดทนกับกรรมที่เราต้องชดใช้นะ มันโคตรทรมานเเละนานแทบขาดใจพี่จันรู้ แต่เราหนีมันไม่พ้น"
คำพูดของพี่จันก่อนที่เราจะกลับออกมาจากเรือนจำ
2 ชม.ที่อยู่ในนั้น มันอัดอั้น อุดอู้ ตอนเเรกเราดีใจที่จะเอาบุญลูกเพจไปให้พวกเธอ เเต่ความสุขถูกตีด้วยความเศร้าที่มีมากกว่า
ภาพนี้มันล้านความรู้สึกจริงๆค่ะ เลยอยากให้ลูกเพจได้รู้สึกไปด้วยกัน เรื่องราวหลังกำเเพงสูงยังมีอีกยาว ไว้จันเรียบเรียงได้จะมาเล่าให้ฟังนะคะ
ผิดให้รีบแก้ ก่อนที่มันจะสายเกินไป คุกไม่ได้สบาย ไม่มีใครอยากเข้าไป จงใช้ชีวิตให้มีสติเสมอ
