ความรู้สึกที่…หันไปอีกทีก็ไม่มีพ่ออยู่ตรงนี้แล้ว มันคงรู้สึกเคว้งเหมือนกันนะ
อีเต้ยอีจันเปิดเคส 71 แอมตามหาพ่อ หลังพลัดพราก 11 ปี
แอม สาวท้อง 7 เดือน เล่าให้อีเต้ยฟังว่า พ่อกับแม่ที่พบรักกันในกรุงเทพฯ จนมีเธอเกิดมา ตอนนั้นพ่อขับแท็กซี่ หาเลี้ยงครอบครัว ไม่ว่าลูกเมียลำบากแค่ไหนก็พร้อมดูแล ทั้ง 3 คนอยู่ร่วมกันมาจนแอมอายุได้ 12 ปี
อีเต้ยอีจัน คุยเปิดใจแอม ปมพลัดพรากพ่อ 11 ปีปี 2554 เศรษฐกิจไม่ดี น้ำท่วมกรุงเทพฯ รายได้จากอาชีพขับรถแท็กซี่ของพ่ออาจไม่พอกินพอใช้กับลูกเมีย จึงบอกเมียว่าขอกลับไปตั้งตัวที่บ้านเกิด จ.บึงกาฬ ถ้าพร้อมแล้วจะกลับมา
ลูกสาวรอคอยการกลับมาของผู้เป็นพ่อมาตลอด…ผ่านไปหลายเดือน หลายปี ไม่มีวี่แววของพ่อเลย
“ไม่มีพ่อแล้วเหมือนขาดไปเสี้ยวหนึ่งของชีวิต หันไปอีกทีก็ไม่เจอพ่อแล้ว” ชีวิตที่เคยมีพ่อมันดีมาก
อีเต้ยอีจัน คุยเปิดใจแอม ผู้พลัดพรากพ่อ 11 ปีหลังจากเราบินลัดฟ้าเยือน จ.บึงกาฬ ตามเบาะแส คลำทางถามหาบ้านผู้ใหญ่บ้านหนองจันทร์ หมู่ 5 จนเจอชาวบ้านกำลังทานอาหารกันอยู่หน้าบ้านผู้ใหญ่ ได้คุยกับผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านประสงค์แทน
อีเต้ยเล่าเรื่องราวให้ทุกคนตรงหน้าฟัง เมื่อเอ่ยถึงคนชื่อฝาง ยายลุ้มและพ่อพาด ทุกคนรู้จักกันหมดเลย เราจึงรบกวนให้ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านนำทางไปยังบ้านพ่อพาดให้ที…
อีเต้ยบินลัดฟ้า หลังได้เบาะแสสำคัญ หวังปลดล็อคปมพลัดพรากพ่อของแอมเมื่อมาถึงบ้านเป้าหมาย เราก็ยกมือไหว้ขอบคุณผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน แน่นอนเบื้องหน้าของเราได้พบกับย่าลุ้มและป้าของแอม อีเต้ยแนะนำตัวพร้อมบอกที่มาที่ไปของการมาเยือนในครั้งนี้
แต่พอกวาดสายตามองไปรอบๆ บ้าน ปรากฏว่าไม่มีคนที่จะเข้าเค้าว่าเป้นพ่อพาด อยู่ที่บ้านหลังนี้เลย
ญาติฝั่งพ่อรู้จักแอม และรับรู้เรื่องราวนี้ แต่เหมือนว่าพวกเขาจะไม่อยากรื้อฟื้นอดีตที่ผ่านมาแล้ว อีเต้ยเข้าใจดี ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับแม่อาจมีเหตุผลที่ทำให้ต้องแยกทางกัน แต่กับลูกในสายเลือดนั้นคงไม่อาจตัดขาดกันได้ ขอเพียงให้ลูกสาวได้เจอหน้าพ่ออีกสักครั้ง
อีเต้ยอีจันพยายามเปิดใจพ่อ หากพ่อไม่สะดวกจะเจอลูกด้วยเหตุผลที่ค่อนข้างละเอียดอ่อน อีเต้ยเข้าใจและยอมรับ แต่สิ่งหนึ่งที่จะปฏิเสธไม่ได้เลยคือ ปมในใจแอมที่พลัดพรากพ่อ 11 ปีมันก็จะคงอยู่ในใจเธอตลอดไป…
ยังไงสายเลือดมันก็ตัดกันไม่ขาดจริงๆ นั่นแหละ ใจพ่อก็คงอยากจะได้พบเจอลูกเหมือนกัน แค่มีเหตุผลบางอย่างที่อาจเป็นเรื่องใหญ่ตามมาหลังการตัดสินใจ แกจึงเลือกนัดเจอกับลูกสาวที่ออฟฟิศอีจัน
ในที่สุดความฝันของแอมที่ฝันถึงพ่อมาตลอด มันจะไม่เป็นแค่ความฝันที่ต่อไปแล้ว เธอจะได้เจอหน้าพ่ออย่างที่ใจหวัง!
แต่ทว่าการพบเจอนั้นก็มีอุปสรรคมาคั่นกลาง
เมื่อแอมมาถึงออฟฟิศแล้ว อีเต้ยยกหูโทรหาพ่อพาดให้มาเซอร์ไพรส์ลูกที่ออฟฟิศอีจันทันที แต่คำตอบจากปลายสายทำให้อีเต้ยถึงกับถอนหายใจ พ่อพาดติดงานลูกค้าด่วน ทำให้ไม่สามารถมาตามที่นัดไว้ได้ แต่พ่อพาดจะขอนัดเจออีกครั้งหนึ่งในวันถัดไป
ถึงแม้การพบเจอคราวก่อนจะไม่สำเร็จ แต่อย่างน้อยพ่อลูกก็ได้คุยกัน…ถือว่าเป็นสัญญาณการเริ่มต้น (อีกครั้ง) ที่ดี
เป็นการพูดคุยกันที่ไม่มีความเขินอายในรอบ 11 ปี กลับกัน มีแต่ความคิดถึง พ่อพาดก็ยังคงเป็นพ่อที่ห่วงลูกสาวอยู่เสมอ น้ำเสียงอาจดูแข็งๆ แต่เมื่อลูกสาวเอ่ยปากว่า “ไหนพ่อบอกจะไม่ทิ้งหนู” น้ำเสียงแข็งๆ เก็บทรง อยู่ๆ ก็มีท่าทีอ่อนลง เรารู้เลยทันทีว่าพ่อคงอยากเจอลูกเช่นกัน แต่มันมีเหตุผลบางอย่างบังคับให้พ่อต้องตัดใจ…
ลุ้นตัวโก่ง! แอมพลัดพรากพ่อ 11 ปี หวั่นพ่อสัญญาแล้วให้รอเก้อถึงวันนัดพบเจอกัน อีเต้ยพาแอมเดินเข้าห้างตามหาพ่อพาด แกมานั่งรอก่อนแล้ว
ทันทีที่แอมเดินมาเจอ ก็เข้าไปนั่งกอดพ่อพร้อมแนะนำลูกสาวของแอมที่พามาด้วย ทั้งคู่ได้นั่งคุยกันสักพักก่อนพาไปนั่งทานข้าวด้วยกันอย่างที่พ่อหวังไว้
แอมที่เคยฝันถึงพ่อซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในวันนี้มันไม่เป็นแค่ความฝันแล้วนะ พ่อมาอยู่ตรงหน้าแอมแล้ว…
ปมในใจของแอมที่พลัดพรากพ่อมา 11 ปี วันนี้ได้ถูกปลดล็อคสำเร็จ!
อีเต้ยอีจันขอแสดงความยินดีกับแอมด้วยนะคะ หลังจากนี้หวังว่าแอมจะมีความสุขมากขึ้น ยิ้มเยอะๆ นะ ^^
ฝันของแอมเป็นจริง! อีเต้ยอีจันปลดล็อคปมในใจ 11 ปี พบเจอพ่อหลังพลัดพรากภารกิจตามหาพ่อให้น้องแอม สำเร็จอีกเคสครับ! ถึงแม้ว่าการนัดเจอครั้งแรกจะไม่ประสบความสำเร็จ แต่ครั้งนี้แอมได้พบเจอพ่อพาดอย่างที่ใจหวังแล้วนะ 11 ปีที่พลัดพรากพ่อมา คงทุกข์ใจน่าดู วันนี้แอมคงมีความสุขขึ้นแล้วนะ เสี้ยวหนึ่งของชีวิตที่หายไป คือ “พ่อ”วันนี้คนข้างๆ คือคนที่หนูโหยหามาตลอด อะไรที่อยากเปิดใจคุยกับพ่อก็เต็มที่เลย อดีตที่ผ่านมาก็ให้ผ่านไป นั่งกินข้าวเล่าสารทุกข์สุกดิบกันไปด้วยรอยยิ้มอีเต้ยอีจันยินดีกับแอมและคุณพ่อด้วยนะครับ