อดีตที่ต้องเลือก ระหว่างความจน กับคุณภาพชีวิตที่อาจดีกว่าด้วยการยกลูกให้คนอื่น เป็นคุณจะเลือกอะไร…?
อีเต้ยอีจัน เปิดโอกาสให้สายจากทางบ้านโทรเข้ามาเล่าความในใจ ถึงความพลัดพรากจากคนที่รักในอดีต หนึ่งในนั้นคือ พี่หมีครับ ทองสุข จันต๊ะวงค์ อายุ 43 ปี เธอบอกอยากตามหาลูกสาวที่พลัดพราก 28 ปี จำได้ว่าลูกสาวชื่อนุ้ย สาวิตรี จันต๊ะวงค์
ย้อนกลับไปในอดีต วันที่เธอตัดสินใจยกลูกสาวให้คนอื่นไป ตอนนั้นเธอตั้งท้องไม่มีพ่อ ลำพังผู้หญิงตัวคนเดียวไม่สามารถเลี้ยงลูก (ให้ดี)ได้ หนึ่งในเหตุผลหลักคือ ความจน จึงจำใจยกลูกสาวตัวน้อยให้คนอื่นไปเลี้ยง…
ผ่านมาหลายปี เธอได้ข่าวจากคนรู้จักว่า พ่อแม่บุญธรรมของลูกสาวเสียชีวิตจึงอยากรู้ความเป็นอยู่ของลูกสาว เลยตัดสินใจเดินทางไปหาที่ จ.พะเยา แต่โชคไม่เข้าข้าง เธอไม่เจอลูกสาวเพราะย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้ว ได้เจอกับแค่ปู่และย่าของลูกสาว (พ่อแม่ ของพ่อแม่บุญธรรม) เธอจึงขอเบอร์ลูกสาวจากท่านทั้ง 2 หวังจะตามไปหาลูกสาว แต่ไม่รู้ว่าเพราะปู่และย่าไม่อยากให้เจอกับลูกหรือเปล่า จึงให้เบอร์มาผิด ทำให้ติดต่อลูกไม่ได้
คนที่รู้จักมาเล่าให้ฟังประจำ ว่าลูกโตเป็นสาวแล้ว ดีใจทุกครั้งที่ได้ยินข่าวแต่ก็ทรมานเพราะคิดถึงทุกครั้ง
28 ปี ไม่เคยลืมลูกสาวคนนี้เลย…
หากวันหนึ่งได้เจอลูกสาว ไม่ว่าเขาจะยอมรับแม่คนนี้หรือไม่ ก็ทำใจและเตรียมใจกับคำตอบที่จะได้ แต่อย่างน้อยขอได้เห็นหน้าเขาสักครั้งก่อนตาย…
อีเต้ยเข้าใจครับ ทุกการกระทำของคนเราย่อมมีเหตุผลเสมอ ซึ่งเหตุผลนั้นบางคนเข้าใจ บางคนไม่เข้าใจเป็นธรรมดา แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันขึ้นอยู่กับว่า เราจะยอมรับกับผลของการกระทำนั้นได้หรือเปล่า…เป็นกำลังใจให้พี่หมีนะครับ