อีเต้ยอีจันได้คุยเปิดใจกับพ่อวิชัยแล้ว และได้คำตอบว่าอยากพบเจอลูกเหมือนกัน
ไม่รอช้าอีเต้ยก็โทรบอกข่าวดีกับโอมทันที น้ำเสียงจากปลายเสียงดูตื่นเต้นกับคำตอบที่จะได้รับ และเมื่ออีเต้ยบอกโอมว่า พ่อก็อยากเจอเหมือนกัน โอมเกือบจะไม่เชื่อซะแล้วเพราะคิดว่าพ่อจะลืมตนเองไปแล้วซะอีก
อีเต้ยบอก “ทำไมพ่อเขาจะลืมโอมล่ะ เขาจำได้ จำได้ดีเลยแหละ…” โอมเริ่มมีน้ำเสียงดีใจ
พร้อมแล้วลุย! โอมนั่งรถไกลจาก จ.สุรินทร์ มาถึงออฟฟิศอีจัน เพื่อเดินทางไปหาพ่อพร้อมอีเต้ยอีจัน มุ่งหน้าสู่หมู่บ้าน PK แลนด์
ระหว่างทางอีเต้ยยกหูโทรหาพ่อ เปิดลำโพงให้โอมได้ฟังเสียงพ่อครั้งแรก
“ตอนนี้กำลังพาลูกชายไปหาพ่อแล้วนะ” เมื่อปลายสายได้ยินแบบนั้นก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงสดใส พร้อมต้อนรับลูกชายเต็มที่ ส่วนโอมที่นั่งฟังอยู่ข้างๆ มีอาการตื่นเต้นมาก ยิ้มจนตาหยี ><
ไม่นานก็มาถึงหมู่บ้าน PK แลนด์ อีเต้ยขอเดินมาหาพ่อ
ก่อน ให้พ่อได้เตรียมตัวเตรียมใจ! เพราะพ่อก็มีท่าทีตื่นเต้นไม่แพ้กัน
หลังจากนั้นอีเต้ยเดินกลับไปรับโอม ทั้งคู่ค่อยๆ เดินมาหาพ่อวิชัย
ปาฏิหาริย์รอคอยอยู่ปลายทาง…
เมื่อยิ่งเข้าใกล้ โอมเริ่มเร่งฝีเท้า รีบเดินเข้าสวมกอดพ่ออย่างเต็มอก สิ่งที่ขาดค่อยๆ ถูกเติบเต็มเข้ามา
อีเต้ยสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของทั้งคู่ ความคิดถึง ความโหยหามันมีมากเหลือเกินจนพูดไม่ออก
“ผมตามหาพ่อตั้งนาน” ประโยคแรกที่โอมพูดออกมา พ่อตอบกลับโอมทั้งน้ำตาว่า พ่อก็ตามหาเหมือนกัน
แต่มันไปไม่ถึง…
ทั้งคู่เข้ามานั่งในบ้าน พ่อถามไถ่สารทุกข์สุกดิบของลูก 23 ปีที่ผ่านมา โอมก็ใช้ชีวิตทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ชีวิตวัยเด็กของพ่อก็ลำบากเหมือนกัน แต่ก็ต้องอดทนและสู้ต่อไป…กำลังใจจากผู้เป็นพ่อ
อีเต้ยอีจันยินดีด้วยนะครับ ปิดฉากความพลัดพรากได้อย่างสวยงาม ^^
คลิปอีเต้ยแนะนำ
โอมตามหาพ่อ พลัดพราก 23 ปี EP.1