“พี่จ๊อด” เปิดใจกับอีเต้ยอีจันครับว่า พ่อแม่แยกกันไปคนละทิศละทาง หลังคลอดเขาออกมาได้เพียง 3 เดือน ตายายและน้า ต้องเป็นคนคอยเลี้ยงดูมาตลอด
ทำให้ชีวิตในวัยเด็กของพี่จ๊อด โดนล้อว่าไม่มีพ่อแม่อยู่เรื่อยมา แต่ตัวเขาเองไม่เคยโต้ตอบกลับ เพราะคิดว่าเดี๋ยวเพื่อนเหนื่อย ก็เลิกล้อกันไปเอง นั่นเลยอาจทำให้ปมในใจยิ่งฝังลึกไปอีก เพราะต้องเข้มแข็งและอดทนมาตลอด
อยู่ๆ ครั้งหนึ่งพ่อก็ขี่มอเตอร์ไซค์มาหาพี่จ๊อดที่โรงเรียน ตอน ป.3 นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าพ่อ แต่ภาพจำหน้าพ่ออาจเลือนรางไปแล้ว แต่ 3 สิ่งที่จำได้ไม่ลืมคือ มอเตอร์ไซค์ที่พ่อให้ซ้อน ภาพวิวตามทางตอนพ่อพาไป และไอศกรีมรสถั่วดำ 1 แท่ง ที่พ่อซื้อให้กิน หลังจากนั้นพ่อก็กลับมาส่งพี่จ๊อดที่โรงเรียน และเป็นครั้งเดียวที่พ่อกลับมาหา…
พี่จ๊อดยังจำได้อยู่เลยครับ เพราะนั่นเป็นโมเมนต์เดียวที่เคยได้อยู่กับพ่อ ^^
ส่วนแม่ก็กลับมาติดต่อกับพี่จ๊อดอีกครั้งตั้งแต่ ม.4 ถึงปัจจุบัน อย่างน้อยๆ เขาก็ไม่ต้องพลัดพรากแม่ไปอีกคน
แล้วพ่อล่ะ ไปอยู่ที่ไหน?
จริงๆ แล้วพ่อกับแม่อยู่ตำบลเดียวกัน อำเภอเดียวกัน จังหวัดเดียวกัน ต่างกันแค่คนละหมู่บ้าน ใกล้กันแค่นี้ ทำไมพี่จ๊อดไม่ได้เจอพ่อ?
เขาบอกว่า แม้หมู่บ้านจะติดกัน แต่ระยะทางจากหมู่บ้านเขาไปหมู่บ้านพ่อก็ไกลกันมากๆ ตอนนั้นยังเด็กด้วย จำได้ว่าตาเคยชี้ให้ดู แต่โตมาก็ลืมไปแล้วว่าหลังไหน พอมาถึงตอนนี้ตาก็เสียชีวิตไปแล้ว ถามยายที่ยังอยู่ แกก็ไม่รู้เหมือนกัน
พี่จ๊อดเองก็อยากรู้ไม่น้อยเลยครับว่าพ่อไปอยู่ที่ไหน “อยากรู้ว่าตอนนี้พ่อเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม?”
ภารกิจการตามหาพ่อให้พี่จ๊อดจำสำเร็จไหม เอาใจช่วยกันนะครับ