จากเหตุการณ์วันที่ 31 ส.ค.66 ที่ผ่านมา ได้มีการขัดขวางการเดินทางไปค่ายของนักเรียน ม.4/8
วันที่ 05 ก.ย.66 ทางกลุ่มผู้ปกครองจึงส่งจดหมายเปิดผนึก ฉบับดังกล่าวมาให้กับทาง รร. โดยมีข้อความว่า “จากเหตุการณ์เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2566 ที่มีการขัดขวางการเดินทางไปเข้าค่ายของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ห้อง 4/18 นั้น การกระทำดังกล่าวสุ่มเสี่ยงในการละเมิดเสรีภาพของกลุ่มนักเรียนที่จะเดินทางไปค่ายที่อยู่บน รถโดยสารซึ่งเป็นลูกๆ ของเรา ส่งผลให้กระทบสภาพจิตใจ โดยเฉพาะการปรากฏตัวของผู้ที่ปรากฎในสื่อทั่วไปว่า อาจจะอยู่ในระหว่างการมีคดีความในการบุกรุกสถานที่ราชการต่างๆ และสุ่มเสี่ยงจะเกิดอุบัติเหตุ อาจเกิดการบาดเจ็บของน้องหยกที่พยายามมาชัดขวางรถโดยสารเอง เราในฐานะกลุ่มผู้ปกครองนักเรียนมัธยมปีที่ 4
ขอสื่อสารข้อกังวลของเราที่ทำให้เราหนักใจ และเราเชื่อว่าจำเป็นต้องได้รับการดูแลโดยทันที
ขอเรียกร้องจากผู้ปกครอง
เราขอเรียกร้องแก่ทางโรงเรียน
ขอความอนุเคราะห์จากทางโรงเรียน เราขอความชัดเจนในสถานะความเป็นนักเรียนของน้องหยก ทั้งนี้เราเข้าใจความปรารถนาดี ที่โรงเรียนต้องการให้เด็กที่ไม่มีชื่อในระบบได้เริ่มต้นใหม่ ตามกฎกติกาของหน่วยงานการศึกษาภาครัฐ โดยให้โอกาสมาเรียนเพื่อรอกระบวนการจัดหาที่เรียนใหม่ และได้อยู่กับเพื่อนๆ แต่เขาคงไม่สามารถยอมรับการกระทำที่กระทบสิทธิชองนักเรียนคนอื่น กระทบการ จัดการการเรียนการสอน กระทบจิตใจนักเรียนคนอื่นที่ต้องนั่งเรียนแบบหวาดระแวงอีกต่อไป
เราขอเรียกร้องไปยังพ่อและแม่ของน้องหยก
การปรากฏตัวออกมาของพ่อแม่จะขี้ทางสว่างให้ลูกที่หลงผิดได้ ไม่ว่าลูกของท่านจะทำผิดอย่างไร เมื่อดำเนินแก้ไขตามกฎติกาแล้ว ลูกของท่านจะได้รับการให้อภัยจากสังคมเสมอ เราเชื่อว่าความโกรธของพ่อแม่ต่อลูก ยังมีค่ามากกว่าความรักที่ไม่ถูกทางของผู้ที่ไม่หวังดี
เราขอเรียกร้องไปยังกลุ่มที่อยู่เบื้องหลังน้องหยก
เราขอเรียกร้องให้ปล่อยตัวน้องหยก ให้ได้กลับไปอยู่กับพ่อแม่ของน้องหยก เพื่อเปิดโอกาสให้น้องได้เข้าสู่กระบวนการจัดการด้านการเข้าเรียนระดับมัธยมศึกษาอย่างถูกต้อง ได้เรียนรู้ชีวิตในหลากหลายมุมมองและในส่วนของการสนับสนุนให้เรียกร้องสิทธิ เสภาพของน้องหยกนั้น แต่ไปกระทำการที่กระทบต่อสิทธิเสรีภาพของนักเรียนคนอื่น โดยเฉพาะผู้ที่เป็นเพื่อนๆของน้องหยกเอง การกระทำเช่นนั้น จะย้อนกลับไปทำร้ายจิตใจน้องหยกเอง
เราขอเรียกร้องไปยังหน่วยงานภาครัฐที่อาจช่วยเหลือเรื่องนี้ได้
น้องหยกคือเยาวชนหญิงคนหนึ่งมี โอกาสทำผิดพลาดและสมควรได้รับโอกาส เราหวังพึ่งพาหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวช้องเข้ามากำกับ ช่วยเหลือดูแล ให้คำแนะนำในการแก้ไขสิ่งผิด ให้กลับมาถูกต้อง ตาม พรบ. คุ้มครองเด็กและเยาวชน
เราอยากสื่อสารถึงน้องหยก ด้วยความปรารถนาดีอย่างตรงไปตรงมาว่า
เราไม่อยากเห็นลูกกระทำผิดอีก ไม่ว่าแรงผลักดันของลูกนั้นมันจะเกิดจากความอยุติธรมใดๆ ที่มีขึ้นในชีวิตของลูก ไม่ว่าความอยุติธรรมนั้นจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ หรือลูกอาจเช้าใจผิด หรือมีการทำให้เข้าใจผิด” เราจะเอาใจช่วยให้ลูกกลับมาอยู่ในเส้นทางที่ถูกต้อง อีกไม่นานทุกอย่างรอบตัวลูกจะกลับมาดีขึ้น ความรักจากเพื่อนๆ ที่ปรารถนาดีต่อลูก ก็จะกลับมา แต่สิ่งดังกล่าวจะเร็วขึ้น ถ้าลูกกล้าพูดคำว่า “ขอโทษ”
กลุ่มผู้ปกครองนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4