อีจันอินบ๊อกซ์วันนี้ เป็นเรื่องราวจากทางบ้านค่ะ พี่เอ (นามสมติ) ร้องเรียนผ่านอีจันค่ะว่า บ้านที่อาศัยอยู่ใน ต.บางน้ำจืด อ.หลังสวน จ.ชุมพร ถูกน้ำท่วมเนื่องจาก ร.พ.ช. (กรมการเร่งรัดพัฒนาชนบท เดิม) วางท่อระบายน้ำ ถนนสายบ้านหัวกรัง – บ้านปากน้ำตะโก ผิดตำแหน่ง ทำให้กรมที่ดินเข้าใจว่าทางลงน้ำจากท่อระบายน้ำของ ร.พ.ช. คือห้วยธรรมชาติ
ซึ่งตามความเป็นจริงแล้ว ที่ดินนั้นเป็นที่ดินของตน และต่อมา กรมทางหลวงชนบท ก็ได้มากันเขตส่วนที่เหลือระยะห่างจากถนน 12 เมตร ให้เป็นเขตของถนน โดยไม่ได้แจ้งให้ชาวบ้านทราบ โดยได้กันเขตบริเวณบ้านของตนเกินกว่า 12 เมตร ซ้ำร้ายตนถูก อบต.บางน้ำจืด แจ้งความเรื่องของรุกล้ำที่สาธารณสมบัติของแผ่นดิน และให้ กรมทางหลวงชนบท มาถมดินบริเวณห้วยธรรมชาติ ทำให้ห้วยแคบและไม่มีที่กักเก็บน้ำก่อนลงทะเล ส่งผลกระทบทำให้บ้านของตน และชาวบ้านที่อยู่บริเวณดังกล่าว ต้องประสบปัญหาน้ำท่วมบ้านทุกปี
พี่เอ (นามสมมติ) บอกว่า ที่ดินตรงนั้นของตน ก่อนหน้านั้น เมื่อปี 2531 เป็น น.ส.3 ก. ซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของพ่อตน ทำมาหากินมาตั้งแต่รุ่น ปู่ ย่า ตา ยาย จนมาถึงรุ่นหลาน ซึ่งปัจจุบันได้ทำการออกเป็น โฉนดที่ดินครุฑแดง แล้ว
แต่ก่อนหน้านั้นเมื่อมีการออกโฉนดตาม น.ส.3 ก. เดิมเป็นโฉนด 2 แปลง ซึ่งแปลงที่ 2 ออกมาผิดพลาด คลาดเคลื่อนเนื่องจากการใส่ท่อระบายน้ำที่ผิด ตนจึงได้ทำหนังสือร้องเรียนขอให้กรมทางหลวงชนบทและสำนักงานที่ดินแก้ไขให้ถูกต้อง ซึ่งเป็นที่ดินแปลงที่เกิดเหตุ แต่ระหว่างนั้นในปี พ.ศ.2561 ทางหลวงชนบท ซ่อมทางใหม่และใส่ท่อเพิ่ม จึงทำการไถปรับแลกเปลี่ยนทางน้ำหรือคูน้ำสาธารณะเสียใหม่ ตนต้องไปแจ้งความร้องทุกข์ เมื่อปี 2561-2562 จนเกิดเป็นคดีขึ้นมา
ตนมองว่าที่ตนถูกหน่วยงานแจ้งความกลับเป็นเพราะตนไปแจ้งความร้องทุกข์อีกฝ่ายก่อน รวมถึงตอนที่กรมทางหลวงชนบทร่วมกับ อบต. ถมห้วยธรรมชาติของเดิมปัจจุบันเสีย แล้วเปิดขุดตำแหน่งห้วยใหม่ ซึ่งตนไม่ยอมเพราะไม่ใช่ตำแหน่งห้วยธรรมชาติปัจจุบัน และยังเป็นตำแหน่งที่ผิด เป็นตำแหน่งใกล้บ้านของตน มันทำให้ตนเดือดร้อน บ้านถูกน้ำท่วมหนักกว่าเดิมอีก เพราะตำแหน่งเก่าที่ผิดพลาดรอการแก้ไขอยู่ แต่กลับมาเพิ่มปัญหาอีก ตนจึงไปขอความช่วยเหลือจากอีกหน่วยงาน ซึ่งอีกหน่วยงานที่มีอำนาจมากกว่าได้สั่งถมทันที คาดว่า อบต. อาจจะไม่พอใจที่ไม่สามารถขุดตำแหน่งดังกล่าวได้ จึงไปแจ้งความตน
เราอยู่มาตั้งแต่ ที่ดินเป็น ส.ค.1 เปลี่ยนมาเป็น น.ส.3 ก. และเปลี่ยนมาเป็น โฉนดครุฑแดง ปัจจุบัน 3 เอกสารแล้ว ไม่เคยมีปัญหาเรื่องน้ำท่วมบ้าน พอมีถนนเข้ามา ทั้งที่ที่ดินไม่ได้เป็นถนนมาก่อน เวนคืนก็ไม่มี ถนนเข้ามา มาสร้างปัญหา น้ำท่วมบ้าน เพราะวางท่อระบายผิดตำแหน่งห้วย แล้วยังมาถมห้วยเดิมอีก ถมห้วยเสีย เราก็เดือดร้อน ปัญหาตามมา อยากให้หน่วยงานนึกถึงคนที่อยู่อาศัยตรงนั้นด้วย
ความทุกข์จากปัญหาที่ดินของพี่เอ ยังไม่จบเพียงเท่านี้ พี่เอระบายออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจ ว่า…
หน่วยงานรัฐทำงานเอาเปรียบชาวบ้าน ซ้ำยังแจ้งความจับตนอีก การวางท่อระบายน้ำลอกใต้ถนนตำแหน่งที่ผิด ทำให้ สำนักงานที่ดิน ลงรังวัดมองตำแหน่งที่ผิดคลาดเคลื่อนไปด้วยตามมา
ตอนนี้หน่วยงานเลยพยายามแก้ไขสิ่งที่ทำผิด โดยใช้วิธีกันที่ดินของตนให้เป็นรัศมีของถนน ซึ่งตนมองว่ามันไม่ถูกต้อง ท่อระบายทางน้ำของห้วย จะมาอยู่ในที่ดินของตนได้อย่างไร ซึ่งตาม น.ส.3 ก. มันอยู่บริเวณด้านข้างในส่วนของแปลง ไม่มายุ่งเกี่ยวในเนื้อที่ที่ดินตนเลยสักนิดเดียว แต่ตอนนี้ กลับมาอยู่ในเนื้อที่ที่ดินตนแล้ว
คิดง่ายๆ ที่ดิน น.ส.3 ก. เทียบกับตนมีเค้ก 1 ปอนด์ แต่พอออกโฉนด ท่อระบายน้ำอยู่ในเนื้อเค้กนี้ด้วย เลยต้องตัดเค้ก 1 เสี้ยว ไปให้ท่อระบาย ไม่ใช่เพราะท่อระบายน้ำไม่มีที่ใส่ พื้นที่ถัดจากนั้นยังมีตำแหน่งห้วยของมันอยู่ แต่รุกมาใส่ในเนื้อที่ของตน ทำให้ชาวบ้านที่เคยอยู่สุขสบายไม่เคยมีปัญหาอะไร พอทางน้ำผิดไปจากเดิม โดยการใส่ท่อระบายน้ำผิด ที่ดินของตนขาด ทางลงน้ำกัดเป็นทางน้ำลึกจนเป็นห้วยไปด้วย น้ำท่วมทุกปีไม่จบสิ้น
จากปัญหาที่เกิดขึ้น ทำให้แม่ของตนเครียดมาก จนทรุดและเสียชีวิต ส่วนน้องของตนก็เครียดจนความดันขึ้นต้องเข้า รพ. ส่วนตนก็เครียดจนต้องกินยาแก้เครียด ซ้ำร้ายยังมาถูก อบต. แจ้งความอีก ตนต้องดำเนินเรื่องขอความช่วยเหลือจากหลายหน่วยงาน เพราะตนเดือดร้อนหนักมาก รวมถึงร้องเรียนไปยังหน่วยงานที่มีหน้าที่ตรวจสอบ ให้ตรวจสอบการทำงานของหน่วยงานรัฐด้วย
หน่วยงานพอรู้ว่า ที่ตรงนี้มีปัญหาอยู่ มีช่องว่างอยู่ กรมทางหลวงชนบท กับ อบต. ก็หาโอกาสถมห้วยธรรมชาติปิด แล้วเอาช่องว่างที่ดินของตน มาขุดเอาตำแหน่งห้วยใหม่ แทนตำแหน่งเก่าธรรมชาติ ทั้งที่ชาวบ้านเดือดร้อนเพราะน้ำท่วม พอมาขุดตำแหน่งใหม่ที่อยู่ใกล้บ้านตน ตนไม่ยอม อบต. ก็ไปแจ้งความดำเนินคดี กลั่นแกล้งตนที่เป็นชาวบ้านตาดำๆ หน่วยงานรัฐ หน้าที่คือช่วยเหลือชาวบ้าน แต่กลับรังแก กลั่นแกล้งชาวบ้าน แบบนี้ใช้อำนาจรัฐในทางที่ผิดหรือไม่
นี่คือเสียงสะท้อนจากชาวบ้านตาดำๆ ความช้ำ ความทุกข์ที่เก็บอยู่แน่นเต็มอก แม้จะต้องแบกรับทุกความรู้สึก แต่พี่เอก็ยืนหยัดที่จะสู้กับหน่วยงานรัฐ สู้เพื่อที่ดินที่เป็นของตนเองมาตั้งแต่บรรพบุรุษ แม้ไม่รู้ว่าวันข้างหน้า บทสรุปจะลงเอยอย่างไร แต่ตอนนี้ เธอขอสู้จนถึงที่สุด เท่าที่แรง กำลังของลูกผู้หญิงคนหนึ่งจะสู้ได้…