เรื่องราวการพลัดพรากแม่ 43 ปี พี่เอสไม่เคยโกรธแม่เลย พร้อมเข้าใจเหตุผลของการเดินจากไป
อีเต้ยอีจัน คุยเปิดใจพี่เอส ผู้พลัดพรากแม่ 43 ปีหลังเปิดใจคุยกับอีเต้ยอีจันถึงเรื่องราวการพลัดพราก พี่เอสก็ได้รู้เหตุผลของแม่ที่ทิ้งไปจากปากป้าหรือพี่สาวพ่อว่า แม่ทะเลาะกับพ่อจึงได้เลิกรากันไป พี่เอสและน้องสาวจึงถูกเลี้ยงดูจากฝั่งครอบครัวพ่อ
แต่ดูเหมือนว่าแม่จะกลับมาหาตอนพี่เอสอยู่อนุบาล ขณะที่กำลังนั่งรถกลับบ้านจากโรงเรียน คุณครูก็เรียกให้ไปหาผู้หญิงแปลกหน้าคนหนึ่ง เธอพาพี่เอสไปกินขนมและน้ำเขียว เขาจำเหตุการณ์นี้ได้ดี
คำถามคือพี่เอสไม่กลัวคนแปลกหน้าเลยเหรอ รู้ได้ยังไงว่าเป็นแม่..?
“รู้สึกไว้ใจ ไม่มีข้อแม้ในใจเลยตอนนั้น”
คงเป็นสัญชาตญาณหรือความรู้สึกผูกพันกับผู้หญิงคนนี้ว่านี่แหละ “แม่”
ไม่กี่วันต่อมาผู้หญิงคนนี้ก็กลับมาหาอีกครั้งพร้อมถุงมะยม ยื่นให้พี่เอสที่หน้าบ้าน แต่เขาไม่อาจจำได้ว่าคุยอะไรกันไหม เพราะตอนนั้นเด็กมา ยอมรับว่าสนใจแต่ของกิน แม้แต่หน้าแม่ก็จำได้ไม่ชัดเจน มันเลือนรางอยู่ในความทรงจำ
หลังจากนั้นแม่ก็ไม่ได้กลับมาหาอีกเลย…
เพราะแบบนี้แหละทำให้เขาอยากได้พบเจอแม่อีกครั้ง เพื่อมองหน้าแม่อีกสักครั้งในชีวิต
“อยากจับหน้าแม่มามองชัดๆ แล้วเรียกแม่ดังๆ แม่ครับ ผมคิดถึงแม่!”
อีเต้ยหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์ช่วยให้พี่เอสได้ทำแบบนั้นกับแม่จริงๆ สักครั้งนะ
เบาะแสที่มีคือชื่อในใบเกิด “สุนิสา ปทุมานนท์” ไร้เลขบัตรประชาชน ไร้ที่อยู่ แล้วแบบนี้อีเต้ยอีจันจะไปตามหาที่ไหนล่ะ…?
ทิศทางภารกิจนี้จะเป็นยังไงต่อ ปมในใจพี่เอสจะถูกปลดล็อคไหม? เอาใจช่วยพี่เอส รอไปพร้อมๆ กันนะทุกคน ^^