อีเต้ย ปลดล็อกปมในใจพี่ปลา หลังรู้ว่าแม่เธออยู่เบลเยี่ยม!

ภารกิจการตามหาแม่ให้พี่ปลา สำเร็จไปอีก 1 เคส!!

เราเดินทางกันมาถึงเคสที่ 100 แล้วครับ และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งภารกิจที่เราช่วยคลี่ปมในใจของผู้หญิงคนนี้

หลังจากที่ “พี่ปลา” เปิดใจคุยกับอีเต้ยอีจัน ถึงเรื่องราวพลัดพรากแม่มากว่า 33 ปี กับชีวิตที่มีปมซ่อนอยู่ในใจหลายอย่าง และหนึ่งในนั้นก็คือ “ปมขาดแม่”

ทุกวันแม่ ก็ทำได้เพียงไหว้คุณครู

ทุกวันหลังเลิกเรียน ก็ไม่มีแม่มารอรับ เหมือนเพื่อนๆ

แม่ฉันไปไหน…?

ปู่ที่เลี้ยงดูเธอมา ก็บอกว่า “แม่ทิ้งไปเอ็งตั้งนานแล้ว”

แต่แกก็เล่าให้พี่ปลาฟังว่า ครั้งหนึ่งแม่ก็เคยให้ยายมารับพี่ปลา แต่ว่าไม่ทันได้เจอกัน…เพราะพ่อเพิ่งมารับเธอไปเมื่อ 2 วันก่อน

ปมขาดแม่ก็ยังไม่ถูกแก้เสียที…เป็นเวลากว่า 33 ปี พี่ปลา จึงขอฝากความหวังไว้ที่ อีเต้ยอีจัน ช่วยตามหาแม่ให้เธอ

เบาะแสเท่าที่เธอมีในใบสูติบัตร คือชื่อแม่ “สายพิณ อู่สำราญ” เป็นคนภูมิลำเนา จ.นครราชสีมา

รูปถ่ายสักใบก็ไม่มี แต่พ่อบอกพี่ปลาไว้ว่า ถ้าอยากรู้ว่าหน้าตาแม่เป็นแบบไหน ก็ให้ไปส่องกระจก

เราเองก็อยากรู้เหมือนกันครับว่า แม่ลูกจะเหมือนกันแค่ไหน คงต้องวอนให้ปาฏิหาริย์ช่วยให้ภารกิจตามหาแม่สายพิณสำเร็จนะครับ

อีเต้ยอีจัน เช็กเบื้องต้นพบว่า สายพิณ อู่สำราญ  อยู่ หมู่ที่ 1 ต.บึงอ้อ อ.ขามทะเลสอ จ.นครราชสีมา ทีมงานไม่รอช้า รีบมุ่งหน้ามาหาคำตอบกันที่ อบต.บึงอ้อ เล่าข้อมูลเกี่ยวกับแม่ให้พี่ๆ เจ้าหน้าที่ฟัง ก็มีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งต่อสายหาผู้ใหญ่บ้าน หมู่ 1 ให้เราได้คุยครับ

เขาชี้เป้าให้เราไปที่ ซอย 5 ต.บ้านบึงอ้อ ให้ไปถามเบาะแสกับคนชื่อ “ทรง” เขาจะรู้ว่าบ้านของ สายพิณ อยู่ที่ไหน? เอาล่ะ ถ้าพ่อผู้ใหญ่บอกแบบนี้ อีเต้ยอีจัน ก็ต้องรีบไปแล้วล่ะครับ!

พี่แหวว เจ้าหน้าที่ อบต.อาสานำทางเราไปยังจุดหมาย ทันทีที่เลี้ยวเข้ามาในซอย ก็ได้เจอกับ ผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อรู้ว่าเรามาตามหาคนชื่อ สายพิณ เธอก็ตะโกนบอกว่า “ตามหนูมาเลย พี่สาวหนู”

โอ้ นาทีนั้น อีเต้ยไม่รู้จะตกใจหรือดีใจก่อน เพราะบุคคลที่เธอเอ่ยถึงจะใช่คนที่เรามาตามหาจริงๆ หรือเปล่า?

เราขอบคุณพี่แหววที่มาส่ง ก่อนจะตามผู้หญิงคนนี้ไป!

เมื่อเรามาถึงปลายทาง ก็พบกับในครอบครัวของเธอนั่งอยู่ในบ้าน ราวกับว่า รออยู่แล้ว อีเต้ยได้เจอกับตาทรง เราจึงเอ่ยถามถึงคนชื่อ สายพิณ คุณตาก็พูดขึ้นมา “เป็นลูกสาวผมนี่แหละ” แล้วก็เป็นลูกของคุณยายที่นั่งอยู่ด้วยกันตรงนี้ด้วยครับ

โอ้ เหมือนฟ้าลิขิตมา!

แถมยังได้พบกับพี่ชายของคนที่เรามาตามหาด้วยครับ เขาเล่าให้ฟังว่า ตามหาหลานสาว ที่ชื่อ “หน่อมแน้ม” มาตลอด เจอเฟซบุ๊ก แต่ไม่กล้าทักเพราะกลัวจะจำกันไม่ได้ เพราะพลัดพรากกันไปตั้งแต่พี่ปลายังแบเบาะ เลยรอวันที่หลานจะมาตามหาแทนครับ

ในความโชคดีที่ได้เจอครอบครัวแม่สายพิณ แต่เราก็ยังไม่ได้เจอกับแม่แกเลยครับ เพราะมีระยะทางมาคั่นกลาง…ปัจจุบันแม่อยู่ประเทศเบลเยี่ยม

แต่ไม่เป็นไรครับ ใช่ว่า แม่จะไม่คิดถึงลูกนะ ทุกคนในครอบครัวฝั่งแม่คิดถึงพี่ปลากันหมดเลยครับ และเราสัมผัสได้อย่างนั้นจริงๆ

ได้เวลาปลดล็อกปมในใจพี่ปลากันแล้วครับ เรากลับมาแจ้งข่าวดีกับเธอ พร้อมยื่นรูปถ่ายแม่ให้ดู น้ำตาของลูกสาวคนนี้ก็ไหลออกมาไม่ขาดสาย “33 ปีที่ผ่านมา เราเจอกันแล้วนะแม่”

ที่พี่ปลาร้องไห้ออกมา คงจะเป็นน้ำตาแห่งความดีใจและคิดถึง…

ไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบพาพี่ปลาไปหาตากับยายกันดีกว่าครับ เพราะเวลาบ่ายสอง เรานัดวิดีโอคอลกับคุณแม่ไว้ ^^

ปาฏิหาริย์แห่งรัก ณ บึงอ้อ เกิดขึ้นแล้วครับ วินาทีที่พี่ปลา ได้พบกับยาย ทั้งคู่สวมกอดกันด้วยความคิดถึง รัก และห่วงใย ทุกคนในครอบครัวต่างก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

เมื่อถึงเวลานัดหมาย ก็มีสายจากประเทศเบลเยี่ยมรออยู่ครับ

วินาทีที่ พี่ปลา ได้เห็นแม่ผ่านหน้าจอ น้ำตาก็ไหลรินออกมา ความโหยหามันเอ่อล้น…

33 ปีที่ไม่มีแม่ วันนี้ท่านอยู่ตรงหน้า แม้จะเป็นเพียงหน้าจอ แต่ก็สัมผัสได้ทุกความรู้สึก หน้าจอบางๆ ไม่อาจกั้นความคิดถึงของแม่ลูกคู่นี้ได้ครับ

“มันเหมือนตราบาปอยู่ในใจแม่ตลอด แม่ไม่เคยลืมและไม่เคยคิดอยากทิ้งลูกเลย” ดูเหมือนว่าแม่เองก็มีปมที่ฝึงลึกอยู่ในใจไม่ต่างจากลูกเลยครับ แต่ต่อไปนี้ปมนั้นจะถูกคลี่คลายแล้วนะ

จากชีวิตของพี่ปลา ที่ต้องดิ้นรนสู้ทนมาอย่างโดดเดี่ยว วันนี้พี่เธอมีครอบครัวทางฝั่งแม่ ทุกคนพร้อมซัพพอร์ตอย่างเต็มที่ และพร้อมที่รักและให้ความอบอุ่นมาตลอด

 อีเต้ยอีจันดีใจด้วยนะครับ แล้วหวังว่าสักวันแม่จะกลับมาให้พี่ปลากอดเร็วๆ นี้นะ ^^