ภารกิจการตามหาแม่ให้พี่ปลา แม้ว่าจะได้เจอแล้ว ก็คงเป็นการเจอที่เศร้าที่สุดเลยก็ว่าได้!
พี่ปลาพลัดพรากแม่ตลอด 39 ปี ตั้งแต่จำความได้ก็อยู่กับพ่อ และปู่ย่า ไม่เคยได้เห็นหน้าแม่สักครั้ง เบาะแสเท่าที่มีที่ได้จากพ่อคือ แม่เคยเป็นแม่ค้าขายผัก อยู่ตลาด กม.11 ตัวเล็กๆ มีไฝใต้คาง ชื่อ “ประทุมมาศ แสงศรี” แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าเป็นชื่อที่ถูกต้องไหม เพราะไม่มีเอกสารยืนยัน เป็นเพียงคำบอกเล่าจากพ่อ
อีเต้ยอีจันก็พยายามหา “แม่เล็ก” แทบทุกตลาดทั้ง ตลาด กม.11 ตลาดเตาปูน ตลาดวัดสะพานสูง ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะเจอคนที่เราตามหาครับ
สุดท้ายกลับมาที่ ตลาด กม.11 ได้เบาะแสจากแม่ค้าร้านขายของชำว่ามีคนที่เข้าเค้า! แต่เธอเป็นคนสติฟั่นเฟือนครับ เธอจะใช่แม่พี่ปลาจริงเหรอ?
อีเต้ยอีจันได้มีโอกาสคุยกับเจ๊จุก แม่ค้าในตลาด และเพื่อนของแม่เล็ก พวกเธอยืนยันว่า เล็กคนนี้ เคยมีแฟนชื่อยัน และมีลูกชื่อปลา อีกทั้งยังเคยไปทำงานที่ จ.กาญจนาบุรี ซึ่งก็ตรงกับเบาะแสที่เราได้มาหมดเลยครับ ยกเว้นนามสกุล เธอชื่อ “เล็ก ประทุมมาศ แก้วปรือ”
จนเราได้คุยโทรศัพท์กับป้ารินและป้าภา พี่สาวของเล็กคนนี้ เธอบอกว่าจริงๆ แล้วแม่นามสกุลแสงสี ส่วนพ่อนามสกุลแก้วปรือ ชื่อที่สะกดถูกต้องคือ “ปทุมมาตร์ แก้วปรือ”
และป้าทั้ง 2 ยังจำพี่ปลาได้ครับ และอยากเจอหลานสาวมากๆ เพราะป้าภาเคยเลี้ยงดูพี่ปลาตอนเด็กๆ ส่วนป้ารินก็รู้เรื่องราวของแม่เล็กเป็นอย่างดี วันต่อมาเราจึงพาพวกท่านไปหาหลาน เพื่อบอกข่าวดีและข่าวร้าย…
วินาทีที่พี่ปลารู้ว่าแม่เล็กมียังมีชีวิตอยู่ แต่กลายเป็นคนสติฟั่นเฟือนไปแล้ว เธอดูทั้งดีใจและก็เสียใจในเวลาเดียวกัน แต่ถึงแบบนั้นเธอเองก็บอกกับเราว่าอยากดูแลแม่ แต่ป้ารินก็บอกว่ามันยากที่จะเข้าหาแม่เล็ก ไม่รู้เหมือนกันว่า เขาจะยังจำลูกคนนี้ได้อยู่ไหม?
ทีมงานอีเต้ยอีจันพาป้าริน ป้าภา พี่ปลาและลูกของเธอไปหาแม่เล็กที่อยู่ ตลาด กม.11 เราให้พี่ปลานั่งรอ ส่วนป้ารินเดินไปหาแม่เล็กมาหาครับ เพราะพวกเขายังจำกันได้อยู่
วินาทีพบเจอ เป็นไปตามคาดกับ แม่เล็กจำลูกสาวคนนี้ไม่ได้…ในทีแรกพี่ปลาได้แต่นั่งมองแม่อยู่แบบนั้น ก่อนจะทำเป็นซื้อสก็อตช์ไบรท์ที่แม่เล็กขาย เพื่อค่อยๆ เข้าหากัน
ก่อนที่ป้ารินจะให้แม่เล็กช่วยกอดพี่ปลาในฐานะลูกค้าที่มาอุดหนุน ไม่ได้กอดในฐานะ “ลูก” พี่ปลาถึงกับน้ำตาเอ่อไหลออกมาไม่ขาดสาย
บีบหัวใจเหลือเกินครับ ใกล้กันขนาดนี้แล้ว แม่ก็ยังจำพี่ปลาไม่ได้…ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ
แต่เมื่อแม่เล็ก เห็นว่าคนตรงหน้าร้องไห้ แกคงจะเป็นห่วงขึ้นมา หันไปถามป้ารินว่า “ใครไปทำอะไรให้เขาหรือเปล่า ทำไมเขาถึงร้องไห้”
แม้สติแม่เล็กอาจจะฟั่นเฟือน แต่หัวใจแม่เล็กก็ยังอบอุ่น และห่วงใยคนอื่นอยู่บ้างนะครับ
การพบเจอกันในครั้งนี้อาจทำได้เพียงเท่านี้ นี่แค่เพิ่งเริ่มต้นครับพี่ปลา เราเชื่อว่าสักวันมันจะมีปาฏิหาริย์ วันที่แม่เล็กเรียกพี่ปลาได้อย่างเต็มปากว่า “ลูก” เป็นกำลังใจให้นะครับ
พี่ปลาตามหาแม่ พลัดพราก 39 ปี EP.1
พี่ปลาตามหาแม่ พลัดพราก 39 ปี EP.2
พี่ปลาตามหาแม่ พลัดพราก 39 ปี EP.3
พี่ปลาตามหาแม่ พลัดพราก 39 ปี EP.4
พี่ปลาตามหาแม่ พลัดพราก 39 ปี EP.5
พี่ปลาตามหาแม่ พลัดพราก 39 ปี EP.6 (ตอนจบ)