ทรมานเพราะน้ำมือมนุษย์ พังแม่โดะ ช้างหลังหัก เพราะถูกบังคับผสมพันธุ์

เลี้ยงช้างเพื่อขาย ไม่ได้เลี้ยงเพราะรัก! ทรมานเพราะน้ำมือมนุษย์ พังแม่โดะ ช้างหลังหัก เพราะถูกบังคับผสมพันธุ์ มาใช้ชีวิตวาระสุดท้ายที่แม่แตง

เมื่อสัตว์ใหญ่อย่างช้าง ถูกทำร้ายด้วยน้ำมือมนุษย์ เรื่องราวที่จันจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวบีบหัวใจของคนรักสัตว์อย่างจัน เมื่อความทรมานของสัตว์ใหญ่อย่างช้าง ที่เกิดจากสัตว์ประเสริฐที่ขึ้นชื่อว่ามนุษย์

หลายวันก่อนจันมีโอกาสไปทำงานที่เชียงใหม่ และที่แวะไปเยี่ยมแม่เล็ก แสงเดือน ชัยเลิศ ประธานมูลนิธิอนุรักษ์ช้างและสิ่งแวดล้อมหรือกรรมการผู้จัดการ Elephant Nature Park หรือศูนย์บริบาลช้าง อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่

ที่นี่รับเลี้ยงสัตว์และเป็นช้างที่ถูกทารุณกรรมและถูกทอดทิ้ง ศูนย์บริบาลช้างจึงเป็นบ้านที่มีความปลอดภัย สัตว์ทุกตัวที่นี่ มีทีมงานดูแลตลอดเวลาจะไม่มีการขี่ จะไม่มีการโชว์ ไม่มีการใช้ตะขอ ช้างจะอยู่อย่างอิสระแบบธรรมชาติ ได้วิ่งเล่น อาบโคลนและที่สำคัญบั้นปลายของพวกเขา มีคนที่รักเขาที่สุดอย่างมามิ๊เล็ก (แม่เล็ก)

สัตว์ทุกตัวที่นี่ มีที่มาที่สุดบีบหัวใจ บางตัวไถ่ชีวิตมาจากโรงเฉือด บางตัวป่วยทางรอดริบหรี่ ที่นี่ก็รับดูแล และสัตว์ที่มีที่มาทัชใจจันที่สุด เห็นที่จะเป็นพังแม่โดะ ช้างอายุประมาณ 60 ปี ซึ่งพี่ดาด้า ทิพย์สุดา มะสิทธิ์ ผู้ช่วยคนรู้ใจแม่เล็ก พาจันนั่งรถเพื่อเอาอาหารไปให้ช้างในศูนย์ ทุกตัว เล่าว่า “ช้างตัวนี้ชื่อแม่โดะ เป็นภาษาเหนือที่แปลว่าหลังเดาะ แม่โดะป็นช้างแก่ หลังของแม่โดะที่หัก เขาทรมานแบบนี้มา 17 ปีเเล้ว ก่อนจะมาอยู่ที่นี่ เรื่องน่าเศร้านี้เพราะเจ้าของก่อนหน้าที่แม่โดะจะมาอยู่ที่นี่ เขาเลี้ยงช้างเป็นอุตสาหกรรมเหมือนผลิตช้างเพื่อขาย แน่นอนว่าเขาจะบังคับช้างให้ผสมพันธุ์ โดยการเอาช้างตัวผู้มาทับตัวเมีย เเต่ช้างไม่ยอมเเละสู้กัน และผลของการกระทำในวันนั้น ทำให้แม่โดะหลังหัก แม้ตอนนี้กระดูกจะเชื่อมกัน เเต่ ไม่สามารถรักษาให้กลับมาเป็นปกติได้”

พี่ดาด้าเราอีกว่า แม่เล็ก ได้รับแม่โดะเข้ามาดูแลที่ศูนย์บริบาลช้างฯ นำสัตวแพทย์เข้ามาดูอาการและรักษา แต่ด้วยกระดูกช้างไม่สามารถที่จะผ่าตัดรักษาเหมือนกระดูกคน นี่จึงเป็นอุปสรรคใหญ่ในการรักษา แต่ตอนนี้ทุกคนใช้ธรรมชาติและจิตใจบำบัดแม่โดะ จนสามารถเดินได้ และใช้ชีวิตได้แทบปกติ แม้จะมีปัญหาการเดินบ้าง เพราะขาหลังที่เหมือนจะใช้งานไม่ได้ 1 ข้าง บวกกับน้ำหนักตัวของช้างหลายร้อยกิโล การเดินของแม่โดะจึงบีบหัวใจคนที่เห็นไม่น้อย

ที่นี่ไม่ได้มีแค่ช้างที่ทรมานจากน้ำมือมนุษย์แค่แม่โดะเท่านั้น ที่นี่มีช้างนับร้อยเชือก ที่ถูกทิ้งถูกทารุณ แต่ศูนย์บริหารช้างก็ไม่เคยละเลยและทอดทิ้งพวกเขา

ขอนับถือหัวใจ และถ่ายทอดความรู้สึกของคนกับช้างที่จันประทับใจ ให้ลูกเพจได้ฟังและประทับใจแบบจันนะคะ