กลายเป็นกระแสดราม่า หลังสาวร้านเสริมสวยโพสต์พ้อ เธอเจอพิษโควิด-19 ไม่มีเงินจ่ายค่าเช้าร้านเสริมสวย แต่ต้องเครียดหนักเมื่อกลับมาเจ้าของหอได้ขนของในร้านออกไปขายจนเกลี้ยง ไม่เหลือแม้แต่เอกสารสำคัญ เธอเครียดหนัก เพราะนั้นคือเงินก้อนสุดท้ายในชีวิต
จันมีโอกาสได้พูดคุยกับคุณก้อยเจ้าของโพสต์ คุณก้อยเล่าให้จันฟังว่า เธอได้เข้ามาเช่าห้องของหอพักแห่งหนึ่งเพื่อเปิดร้านเสริมสวยโดยมี สัญญาเช่า 2 ปี ค่าเช่าเดือนละ 10,000 บาท จะต้องจ่ายค่าเช่าทุกวันที่ 5ของทุกเดือน ค่ามัดจำ 15,000 บาท ค่าจอง 5,000 บาท รวมจ่ายค่าแรกเข้า 20,000 บาท แต่ยังไม่ได้ทำสัญญาทันที ผ่านมา 7-10 วันค่อยเริ่มทำสัญญา
ภาพจากอีจัน
เวลาผ่านไปนานเธอก็ดำเนินกิจการของทางร้านมาตลอด มีรายได้เข้ามาเรื่อยๆ โดยทางร้านปิดเป็นร้านเสริมสวยผู้หญิงครบวงจร มีลูกค้าเข้ามาไม่ขาดสาย คุณก้อยยืนยันเธอจ่ายค่าเช่าทุกเดือน มีบางเดือนที่จ่ายช้าบ้างเพราะเงินหมุนไม่ทัน แต่ก็ถูกปรับตามกฎของทางหอ โดยจะโดนปรับวันละ 200 บาท จนมาถึงวิกฤติโควิด-19 ระบาด ร้านเริ่มไม่มีลูกค้าเข้า คุณก้อยจึงตัดสินใจกลับบ้านที่ต่างจังหวัดเพื่อไปตั้งหลัก
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
20 มี.ค.63 คุณก้อยและสามีเดินทางกลับบ้านและยังพุดคุยกับทางเจ้าของหอให้ฝากดูแลร้าน แต่ยืนยันยังไม่ได้จ่ายค่าหอเดือนนั้น เพราะลืม
ช่วงเวลาที่กลับไปอยู่บ้านคุณก้อยติดต่อกับป้าเจ้าของหอตลอด เรื่องการขอผลัดจ่ายค่าเช่า แต่มีช่วงหนึ่งที่โทรศัพท์เสียเลยขาดการติดต่อไปพักหนึ่ง แต่พอซ่อมมือถือมาก็รีบติดต่อกลับไป
9 เม.ย.63 โทรศัพท์ซ่อมเสร็จค้าหาไลน์ และคุยติดต่อเพื่อเจรจากับป้าเข้าของหอ แต่คำตอบที่ได้สุดเจ็บช้ำ เจ้าของหอตอบกลับมาว่า มันสายไปแล้ว ของในร้านให้ร้านมือสองมาประมูลไปหมดแล้ว” หลังจากนั้นสามีของคุณก้อยเลยเกิดความโมโห และบอกไปว่าหากเจ้าของหอทำจริงๆจะเอาเรื่อง
หลังจากนั้นคุณก้อยและเจ้าของหอก็พยายามไกล่เกลี่ยเพื่อเจรจา แต่ไม่เป็นผล เลยตัดสินใจโพสต์เรื่องราวลงเฟซบุ๊กส่วนตัว เมื่อวันที่ 15 พ.ค. 63
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
โดยคุณก้อยบอกกับจันอีกว่า เจ้าของหอไม่น่าทำแบบนี้ ตนไม่ได้เบี้ยวหรือไม่จ่าย แต่ช่วงวิกฤติเงินมันหมุนไม่ทัน ป้าไม่น่าทำกันแบบนี้ เพราะต่างคนต่างเจอวิกฤติ ของในร้านเป็นเงินก้อนสุดท้ายของชีวิต ที่ตนมีอยู่แม้แต่เอกสารสำคัญที่อยู่ในร้านป้าก็ยังไม่เก็บให้ เพราะป้าบอกว่าทิ้งไปแล้ว
ภาพจากอีจัน
ตอนนี้คุณก้อยเครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไง จะเดินไปทางไหน เพราะข้างของก็ไม่มีทำมาหากินต่อแล้ว และอีกอย่างก็ไม่กล้าเข้าไปที่ร้านแล้วเพราะกลัวหลายๆอย่าง
แต่อย่าเพิ่งด่วนสรุป รอฟังอีกมุมของป้าเจ้าของหอ เหตุผลอะไรป้าถึงต้องทำแบบนี้ หรือเป็นเรื่องการสื่อสารที่เข้าใจผิด หรือเพราะอะไร ทางป้าวอนสังคมฟังความ 2 ข้าง ตอนนี้ตนก็เครียดไม่ต่างกัน
ติดตามได้ในเพจอีจัน