10 ชีวิต ที่อาศัยใน โรงเรียนร้าง
อีจันลงพื้นที่มาเยี่ยม ครอบครัว สุดน่าสงสาร ที่มีคนนำไปโพสต์ในโซเชียล ว่าเป็น ครอบครัวยากไร้ ไม่มีบ้าน ต้องอาศัยที่ โรงเรียนร้าง ในพื้นที่ บ้านหนองหญ้า อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี โดยมี ยาย ลูกๆ และหลานๆ นอนกันในห้องเรียนเก่าๆ
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
มาถึงก็เกือบบ่ายแล้ว เลยแวะซื้อข้าวกล่องติดมือมาด้วย เอามาฝากครอบครัวนี้ให้ได้กินอิ่มกันอีกมื้อ เราได้เจอกับหญิงวัยกลางคน ที่สภาพร่างกายซูบผอม นั่งยิ้มต้อนรับอยู่บนเก้าอี้ม้าหินผุๆที่หน้า อาคารเรียน หลังเก่า เธอคือ ยายเพียร หรือ นางฟาติมา สุทธิโสม อายุ 53 ปี เป็นยายของหลานๆ 5 คน ที่กำลังวิ่งเล่นหยอกล้อกันอยู่ในพื้นที่ อาคารเรียนหลังเก่า นี้ ที่ซึ่งพวกเขาเรียกมันว่า บ้าน
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
คำถามแรกที่เราถามกับยายเพียรคือ ที่นี่อยู่กันกี่คน ? ยายเพียร เล่าว่า อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวใหญ่ 10 คน มีตัวยายเพียร ลูกสาวยายอีก 3 คน อายุ 28,16,15 ปี หลานๆอีก 5 คน อายุ 6,9,10 และ 12 ปีสองคน ซึ่งหลานทุกคนยังเรียนหนังสือกันอยู่ ที่โรงโรงเรียนวัดเขาคันธมาทน์ ส่วนลูกๆของยายเพียรก็มีหน้าที่ทำงานหาเงินมาดูแลครอบครัว ทั้งอาชีพรับจ้างและก่อสร้าง เดิมยายเพียรก็เคยทำงานได้ เป็นพนักงานทำความสะอาดหาดนางรำ แต่เมื่อ 6 เดือนก่อน ยายเพียรตรวจพบว่าตัวเองเป็นมะเร็งเต้านมและมะเร็งปอด เข้าสู่ระยะที่ 3 ทำให้ต้องหยุดทำงานมารักษาตัว ร่างกายจากที่เคยแข็งแรงก็ทรุดลง ซูบผอม เหนื่อยง่าย ไม่ค่อยมีเรี่ยวมีแรง เมื่อก่อนนี้ยายเพียรยังมีตาหนู สามีที่คอยอยู่ด้วยกัน สู้ชีวิตด้วยกันมา แต่ตาหนูก็เสียชีวิตไปแล้ว ตอนนี้ยายเพียรเลยต้องเป็นที่พึ่งทางใจหลักให้กับลูกๆหลานๆ
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
เราถามต่อไปว่า มาอยู่ที่ โรงเรียนร้าง นี้ได้ยังไง ? ยายเพียร บอกว่า เมื่อก่อนตระเวนเช่าห้องพักไปเรื่อย แต่เพราะ ครอบครัว มีกันถึง 10 คน ห้องเช่าก็ไม่พอ แล้วยังไม่มีเงินจ่ายค่าห้องเช่าอีก พอดีว่ายายเพียรรู้จักกับ ผู้ใหญ่ต้อย ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 6 พลูตาหลวง ซึ่งสมัยนั้นยังเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านอยู่ ก็เลยไปขอกับผู้ใหญ่ต้อยว่าขอพาครอบครัวมาอยู่ที่ โรงเรียนร้าง นี้ได้ไหม ปรากฏว่า ผู้ใหญ่ต้อยก็เห็นใจ ให้ ครอบครัว ยายเพียรมาอาศัยอยู่ที่นี่ จนถึงวันนี้ 7 ปีแล้ว
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
หลังจากที่มีคนมาเจอสภาพความเป็นอยู่ของ ครอบครัวยายเพียร แล้วนำไปโพสต์ลงโซเชียล ก็มีผู้ใจบุญพากันเข้ามาหา เอาของใช้ เสื้อผ้า ข้าวสาร อาหารแห้ง มาบริจาคให้ไม่ขาดสาย แต่ยายเพียรก็บอกว่า ที่ผ่านมามีผู้ใหญ่ต้อยคอยช่วยดูแล และยังมีหน่วยงานต่างๆ เช่น เทศบาลพลูตาหลวง กาชาด และชมรมของนักการเมืองท้องถิ่น ทยอยเข้ามาเยี่ยมเยียน และช่วยดูแลความเป็นอยู่ของครอบครัวเป็นระยะ ไม่ได้อยู่ลำบากอะไรขนาดนั้น แม้ที่อยู่จะดูมอมแม แต่ครอบครัวก็อยู่กันได้ และที่ โรงเรียนร้างนี้ ก็ไม่น่าห่วง มีชาวบ้านเข้ามาใช้สนามฟุตบอลทำกิจกรรมกันทุกวัน ก็จะมีชาวบ้านผู้ใหญ่หลายๆคนเอ็นดูหลานๆ และช่วยดูแลให้ด้วยในเวลาที่ยายเพียรต้องไปหาหมอ และลูกๆก็ต้องไปทำงาน
ภาพจากอีจัน
เราถามยายเพียรว่า ต้องการ ความช่วยเหลือ อะไรอีกไหม และมีความกังวลอะไรบ้าง? ยายเพียร รีบตอบทันทีว่า พอแล้ว ความช่วยเหลือ ไม่ขออะไรอีก เพราะตอนนี้มีแต่คนเข้ามา ช่วยเหลือ มันเยอะจนยายเพียรตกใจและเกรงใจมากๆ ขอบคุณทุกๆคนที่เมตตาและห่วงใยกัน คนไทยไม่เคยทิ้งกันจริงๆ ส่วนความกังวลของยายเพียร ก็มีอยู่เรื่องเดียวคือ เรื่องที่อยู่ อยากมีบ้านที่เป็นบ้านจริงๆ เพราะ โรงเรียนร้างนี้ ก็ไม่รู้จะถูกไล่ที่วันไหน ตัวเองก็แก่ลงทุกวัน แต่ลูกๆหลานๆโตไปข้างหน้า อยากให้หลานๆได้มีที่อยู่อาศัยดีๆ เป็นหลักแหล่ง และได้เรียนหนังสือ ซึ่งยายเพียรจะสอนหลานๆเสมอ ว่าให้เป็นคนดี อย่าลักขโมยของใคร ทุกวันนี้ก็พยายามไปหาหมอตามนัด เพื่อรักษาอาการป่วยของตัวเอง ให้มีชีวิตอยู่ดูแลหลานๆไปนานๆ
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
อีจันได้มาเยี่ยมครอบครัวยายเพียรในวันนี้(24 พ.ย. 63) ได้เจอกับผู้ใจบุญที่ทยอยเอาของมาบริจาคอยู่ตลอดทั้งวัน ก็อดที่จะปลื้มใจแทนยายเพียรไปด้วยไม่ได้ คนไทยมีน้ำใจให้กันเสมอ เป็นกำลังใจให้ยายเพียรและครอบครัวนะคะ เด็กๆทั้ง 5 คนก็น่ารัก เรียบร้อยกันทุกคน โตไปเป็นคนดีของสังคมนะเด็กๆ ^^ 
ภาพจากอีจัน