“อีกา” คือชื่อของวงดนตรีผู้ติดเชื้อ HIV ของวัดพระบาทน้ำพุ
วงนี้เกิดจากดำริของ “หลวงพ่ออลงกต” เจ้าอาวาสวัดพระบาทน้ำพุ ที่ต้องการใช้ดนตรีสร้างคุณค่าและความหมายให้กับผู้ติดเชื้อ และคนทั่วไป ที่กำลังรู้สึกกังวล ท้อแท้ สิ้นกำลังใจ ให้ลุกขึ้นมาสู้ด้วยใจที่แช่มชื่น จากเสียงดนตรีที่กล่อมเกลาจิตใจ
หลวงพ่ออลงกต เล่าว่า ย้อนกลับไปในสมัยก่อน ผู้ป่วยเอดส์ที่หลวงพ่อดูแลอยู่เคยขอเครื่องดนตรี หลวงพ่อก็หามาให้และตั้งชื่อวงให้ว่า “HIV Band” ซึ่งถ้าแปลเป็นภาษาชาวบ้านๆ ก็คือ “วงของคนเป็นเอดส์” ช่วงต่อมาก็ต้องเปลี่ยนชื่อ เพราะด้วยโรคร้ายสมาชิกในวงก็ค่อยๆ ล้มหายตายจากกันไป ก็เลยกลายมาเป็นวงดนตรีรุ่นลูกจึงให้ชื่อใหม่ว่า “HIV Band Junior” แต่จนแล้วจนรอดสมาชิกในวงก็ค่อยๆ ล้มหายตายจากโลกนี้ไปอีกจากโรคร้าย จนสุดท้ายวงดนตรีนี้ก็หยุดลง
กระทั่งต่อยุคสมัยต่อมาการรักษาโรคเอดส์พัฒนามากขึ้น คนเป็นเอดส์ก็ลดน้อยลง แต่ก็ยังคงมีเด็กน้อยที่เกิดมาแล้วติดเชื้อจากแม่สู่ลูก ซึ่งหลวงพ่อก็เด็กๆ เหล่านั้นมาอยู่ในความดูแลของท่านเอง แล้วท่านก็เห็นว่าเด็กๆ ควรมีกิจกรรมที่ช่วยให้พวกเขาเหล่านั้นมีความสุขเพิ่มขึ้นได้ “หลวงพ่ออลงกต” จึงปลุกวงดนตรีนี้ขึ้นมาอีกครั้งและตั้งชื่อให้ใหม่เป็น “วงอีกา”
ทำไมถึงชื่อ “วงอีกา”
หลวงพ่ออลงกต เปรียบเปรยว่า อีกามันเป็นสัตว์ที่มีแต่คนรังเกียจ ต่างพากันกลัวมัน ไล่มัน แต่จริงๆ แล้ว พวกมันเป็นสัตว์ที่รักพวกพอง เมื่อมีกินมันก็แบ่งกันกิน ก็เปรียบเหมือนคนที่ติดเชื้อ แม้ว่าทุกวันนี้การรักษาจะพัฒนาขึ้นไปมากแล้วก็ตาม แต่ผู้คนภายนอกเขาก็ยังอดคิดไม่ได้ว่าพวกเขาเหล่านั้นเป็นผู้ติดเชื้อ HIV
