อีจันได้รับการติดต่อจากพี่อาร์ท และเพื่อนๆ สังคมอีจัน ผู้เป็นสะพานบุญให้เรา ได้รู้จักป้าน้อย ผู้ถูกขนานนามว่า
“นางฟ้า ของหมาแมวจร”
อีจันเดินทางไกลถึง 150 กม. เพื่อไปหาป้าน้อย เมื่อไปถึงเราก็พบกับ หญิงชรา ใส่ผ้ารัดพยุงหลัง เปิดประตูมาต้อนรับเรา ด้วยสีหน้าที่เหน็ดเหนื่อย พร้อมกับเสียงเห่าของน้องหมาเกรียวกราว
อีจันเข้าไปสอบถาม และพูดคุย จนรู้มาว่า…
“ป้าน้อย” หรือ นางศิวตา มหาเกตุ หญิงชรา วัย 73 ปี เธออาศัยอยู่กับหมาแมว ประมาณ 130 ชีวิต ซึ่งป้าน้อยเล่าให้อีจันฟังว่า เมื่อก่อนเธออาศัยอยู่กับสามีและลูก ในค่ายสุรสีห์ จ.กาญจนบุรี เดิมป้าน้อยเป็นคนเชียงใหม่ ย้ายมาอยู่ กรุงเทพฯ ก่อนมาปักหลักที่กาญจนบุรี ป้าน้อยตั้งใจอยากจะเปิดร้านอาหารตามสั่งเป็นของตัวเอง เพื่อหารายได้ช่วยครอบครัว
แต่เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง เมื่อสามีและลูกของป้าน้อย จากลาเธอไป ทิ้งให้ใช้ชีวิตเพียงลำพัง ความฝันที่จะเปิดร้านอาหารตามสั่งก็ยุติลง
ป้าน้อยใช้ชีวิตอยุ่ตัวคนเดียวมาหลายปี กระทั่งเธอเริ่มเก็บหมาแมวจรมาเลี้ยง หวังเป็นเพื่อนในแต่ละวัน จาก 10 ชีวิตเมื่อ 14 ปีก่อน ตอนนี้ กลายเป็นครอบครัวใหญ่ ที่มีสมาชิกร่วม 130 ตัว
ป้าน้อยบอกกับอีจันว่า ตอนนี้เธอใช้ชีวิตร่วมกับหมาแมวจร เกินกว่าคำว่ารัก นานวันเข้าสมาชิกก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เธอย้ายมาอยู่ในบ้านเช่า ที่มีพื้นที่กว้างขวางพอสมควร แต่บ้านหลังนี้ ไม่มีบ้านเลขที่ ตั้งอยู่ใน ต.ลาดหญ้า อ.เมือง จ.กาญจนบุรี ป้าน้อยอาศัยอยู่ที่นี่มา 8 ปี พร้อมกับครอบครัวสี่ขาที่ป้าน้อยเลี้ยงดูมามากกว่า 14 ปี
อีจันเดินเข้าไปในบ้าน พบว่าหมาแมวที่ป้าน้อยเลี้ยง มีทั้งหมาแมวที่ร้างกายอ้วนท้วมสมบูรณ์ และหมาแมวที่พิการ ป้าน้อยยังบอกกับอีจันอีกว่า
ถ้าป้าไม่เลี้ยงดูเขา แล้วพวกเขาจะอยู่อย่างไร ป้าสงสาร ป้าทนดูไม่ได้
ป้าน้อย กล่าว
หมาแมวที่พิการ ป้าน้อยเป็นคนรักษาเองกับมือทุกตัว ถึงแม้ว่าจะรักษาไม่หายก็ตาม ป้าจะพยายามรักษา พยายามประคับประคองอาการของหมาแมวเหล่านั้นเพื่อให้เขาได้มีชีวิตที่นานที่สุด แต่มีคำหนึ่งที่สะกิดใจอีจันมากคือ…
ป้าไม่มีกินไม่เป็นไร ป้าอดได้ แต่หมาแมวของป้าห้ามอด
ป้าน้อย กล่าว
ป้าน้อยต้องแบกรับภาระค่าใช้จ่าย เกือบ 60,000 บาทต่อเดือน ในการดูแลน้องหมา แมว ที่อยู่ในนั้น ทั้งหมดนั้น มีทั้งค่าอาหาร ค่าทำความสะอาด ค่าน้ำ ค่าไฟ และจิปาะอื่นๆ ตอนแรกที่อีจันรู้ยอด ก้ตกใจอยู่เหมือนกัน ทำไมคนแก่วัย 73 ต้องแบกรับภาระมากขนาดนี้
อีจันสงสัย จึงถามไปว่า ป้าน้อยหาเงินจากไหนมาดูแลน้องๆ แต่คำตอบที่ได้ยิ่งสะเทือนใจ ป้าน้องขายของได้เล็กน้อยต่อเดือน แต่ก็มีพี่ๆ ใจดี คอยสนับสนุนเงินให้ บริจาคมาหลักสิบบ้าง หลักร้อยบ้าง แต่เดือนไหนไม่พอ ก็ต้องติดค่าอาหารน้องๆ กับทางร้านไว้ มีเมื่อไหร่ก็ทยอยคืนให้ ซึ่งเถ้าแก่เจ้าของร้านก็ใจดี ช่วยเหลือป้าน้อยบ้าง ลดให้บ้าง
มาถึงตรงนี้ หลายคนอาจมองว่า ป้าน้อยคือผู้หญิงแกร่ง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ แต่ไม่ใช่เลย อีจันรู้จากป้าน้อยมาว่า ปัจจุบันป้าน้อย ป่วยเป็นโรคหัวใจ (หัวใจรั่ว) ประกอบกับอายุมากแล้ว
ป้าน้อยมีสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก ก่อนฝากอีจันบอกไปยังผู้ใจบุญว่า ใครที่อยากได้น้องหมาน้องแมวไปเลี้ยง ติดต่อป้าน้อยมากได้ เพราะป้าน้อยกังวลว่าถ้าเธอไม่อยู่แล้ว น้องๆ จะอยู่อย่างไร เพราะเธอนั้นเป็นห่วง กลัวไม่มีที่อยู่ ส่วนหมาแมวที่มีอายุเยอะและพิการ ป้าน้อยจะเลี้ยงต่อเอง สิ่งที่ป้าน้อยเป็นห่วงมากที่สุดมีเพียงเท่านี้ ไม่ห่วงอะไรอีกแล้ว
ยิ่งได้เห็น ได้ฟัง ได้คุยกับหญิงชราคนนี้ ยิ่งทำให้อีจัน รู้สึกได้ว่า เธอคือแม่พระผู้มาโปรดเด็กๆ ทั้ง 130 ชีวิต ไม่รู้ว่าหากไม่มีเธอ เด็กๆเหล่านี้ จะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ เธอคือนางฟ้าตัวจริง ที่เดินอยู่บนดินกับน้องหมาน้องแมว อีกหลายชีวิต
คลิปอีจันแนะนำ
นางฟ้าชรา ของหมาแมวจร