วันนี้ เราเอาถุงยังชีพ ข้าวสาร อาหารแห้ง อาหารสด ไปให้ชุมชนเฉลิมอนุสรณ์ เป็นชุมชนแออัด ใต้ทางด่วน ขับรถไปถึง … ไม่คิดว่าจะแออัดขนาดนี้
เคสนี้มีหนุ่มวัย 24 ปี ซึ่งก่อนหน้านี้เคยติดโควิด ขอความช่วยเหลือผ่านอินบ๊อกซ์อีจัน ว่า “สวัสดีครับผมเป็นตัวแทนของ ชุมชนเฉลิมอนุสรณ์ ใต้ทางด่วนเพลินจิต ผมเป็นคนในชุมชน คือช่วงสถานการณ์โควิด ชุมชนมีประชาชนที่ติดโควิดเป็นจำนวนมากและต้องการความช่วยเหลือ”
หลังจากได้รับเรื่อง วันนี้ อีจันเลยจัดถุงยังชีพไปให้ 30 ถุงใหญ่ๆ น้ำ 60 แพ็ค อาหารสด 10 กล่อง
น้องที่ออกมาต้อนรับเรา เล่าให้ฟังว่า ชุมชนเฉลิมอนุสรณ์นี้เป็นชุมชนที่แออัดมาก ตั้งแต่เกิดมาก็คือเจอบรรยากาศแบบนี้แล้ว กลิ่นเหม็นเน่าจากคลอง เสียงรถที่ดังจากรถบนทางด่วน เสียงหวูดรถไฟที่มาเป็นระยะๆ เพราะชุมชนติดกับทางรถไฟ
เดินเข้าไปในชุมชนก็จะมีทางเดินเล็กๆ พอให้รถมอเตอร์ไซค์ผ่าน
บ้านไม้ติดกัน 175 ครัวเรือน มีประชากร 345 ชีวิต หมาแมวอีกหลายตัว
โควิดมาระลอกที่ 3 คนในชุมชนไม่มีใครรอดสักราย ติดกันหมด!
“ระลอกแรกไม่เท่าไหร่ ติดแค่ 20 กว่าคน แต่โควิดระลอกนี้ ติดกันหมดทุกบ้าน ออกไปไหนไม่ได้ ขาดรายได้กันหมด” น้อง เล่า
แต่ … ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ทุกคนเข้าสู่โหมดรักษาตัวที่บ้าน หรือ Home Isolation ไม่มีใคร มีอาการรุนแรง ก็ทยอยๆหายกันแล้ว เหลือเพียงไม่กี่บ้านที่ยังคงต้องกักตัว เพราะ ติดโควิดอยู่
ทีมอีจันเดินเข้าไปในชุมชน หอบกล่องอาหารสด ถุงยังชีพ
ไปให้บ้านที่ยังติดโควิด ในบ้านหลังนั้นอยู่กัน 3 คน
ลุงกับป้าเจอเรา หน้าตาบ่งบอกถึงความรู้สึกดีใจมากๆ
ยกมือขอบคุณกันยกใหญ่ พร้อมอวยพรเรา “ขอให้พวกหนูไม่เจ็บไม่ป่วยนะลูก”
คำนี้เพิ่มพลังใจให้เรามากๆเลย พวกหนูก็ขอให้ลุงกับป้าหายป่วยเร็วๆนะคะ
พอเดินออกมา เราสังเกต และ หันมองไปรอบๆชุมชน
กลิ่นน้ำเน่าที่ลอยมาเตะจมูก ทางเดินแคบๆ ต้องต่อแถวกันเดินเพราะเดินได้คนเดียว สภาพแวดล้อมที่แออัด ยุงชุกชุม คนเหล่านี้เขาอยู่กันยังไงนะ ทำไมทนกับสภาพความเป็นอยู่แบบนี้ได้ ?
เกิดคำถามในใจมากมายจนต้องถามออกไป
พี่สาวคนหนึ่ง ออกมารับของ เราถามพี่คนนั้นว่า
“พี่ เราอยู่ไปได้ยังไง ?”
พี่สาวตอบกลับมา ทำเราไปไม่ถูก …
“คนนอกเข้ามา ทุกคนพูดแบบนี้ ทนได้ยังไง แต่พวกเราทุกคนมันชินไปแล้ว จะย้ายออกไปอยู่ที่อื่นก็ลำบาก ก็ต้องอดทนอยู่กันแบบนี้”
อืม … ก็คงต้องอดทนกันต่อไป
ย้อนกลับมาที่คำถามนี้ ภาพเหล่านี้สะท้อนอะไร ?
ทำไมยังต้องมีอีกหลายชีวิตที่ต้องอยู่ในสภาพความเป็นอยู่ที่แออัด
ในขณะที่ติดโควิด ก็ต้องนอนดมกลิ่นน้ำเหม็นๆทุกวัน ทุกคืน
หรือ … เป็นชีวิตที่ไม่มีโอกาสเลือกนะ ?
ยังไงอีจันก็ขอเป็นกำลังใจให้คนในชุมชน ก้าวผ่านสถานการณ์วิกฤตนี้ไปให้ได้นะคะ สู้ๆค่ะ^^
คลิปอีจันแนะนำ
พ่อน้องจีน่าหวัง ลูกยังมีชีวิตอยู่ #1ขวบหายปริศนา