ข่าวนี้อ่านแล้วสลดหัวใจ !
ต้องใช้ชีวิตต่อยังไง กับ บาดแผลที่เกิดขึ้นในใจ รักษายังไงก็ไม่หาย
เรื่องราวนี้เกิดขึ้น วันที่ 12 กันยายน 66 ที่ผ่านมาค่ะ
เด็กสาววัยเพียง 16 ปี เธอตัดสินใจวิ่งออกไปที่รางรถไฟ หวังให้รถไฟเอาชีวิตของเธอไป เหตุผลที่ทำให้เธอต้องตัดสินใจทำแบบนี้ เพราะ เธอถูกรุมโทรม
เหตุการณ์ที่เสมือนฝันร้าย เกิดขึ้นตั้งแต่ช่วงปลายเดือนเมษายน 66 เธอถูกชายวัยรุ่น อายุประมาณ 20-25 ปี มอมเหล้า ลวงไปรุมโทรม หลังเกิดเหตุ แม่พาเธอเข้าแจ้งความ ที่ สภ.ห้วยแถลง จ.นครราชสีมา
หลังแจ้งความ ครอบครัวของเธอ ได้รับการข่มขู่จากญาติของ 4 ทรชน ทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัว จนถึงขนาดจะคิดสั้นหลายครั้ง ทำให้หลายฝ่ายยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ
จนกระทั่ง วันที่ 12 กันยายน ที่ผ่านมา เธอพยายามคิดสั้น วิ่งไปที่รางรถไฟ หวังปลิดชีพตัวเอง โชคดีที่มีพลเมืองดีเข้าช่วยทัน เธอมีอาการเครียด พลเมืองดีจึงพาไปที่สถานีตำรวจ เพื่อสงบสติอารมณ์ ก่อนประสานให้รถพยาบาลจากโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมารับตัวไปทำการรักษา
เมื่อสอบถาม ยิ่งทำให้รู้เหตุผลที่เธอหวัง กลุ่มผู้ต้องหาให้การปฏิเสธในชั้นศาล และได้รับการประกันตัวออกมาสู้คดี สิ่งนั้นยิ่งทำใหเกิดความกลัว ความปลอดภัย เธอเองยังเป็นผู้ป่วยซึมเศร้ามาตั้งแต่อายุ 12 ปี และไม่ได้ทานยาอย่างต่อเนื่อง ยังมาเกิดเหตุถูกรุมโทรมจึงกระทบกระเทือนจิตใจอย่างมาก เกิดอาการเครียดกำเริบ
เธอเคยคิดสั้นฆ่าตัวตายหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ จนมาครั้งนี้พยายามจะวิ่งให้รถไฟทับอีก โชคดีมีคนมาเห็น และช่วยเหลือไว้ได้ทันเสียก่อน
ก่อนหน้านี้ เธอได้แชทไปพูดคุยกับพยานคนหนึ่งในคดี เพื่อสอบถามถึงความคืบหน้าของคดี แต่หลังจากแชทพูดคุยกันก็เกิดความเครียด และพูดย้ำๆ ว่า ทำไมต้องเป็นเธอ ทำไมเรื่องนี้ต้องเกิดขึ้นกับเธอ และพูดถึงเรื่องอื่นๆ ก่อนจะขว้างโทรศัพท์มือถือทิ้ง แล้วร้องไห้วิ่งออกมาหวังให้รถไฟทับเพื่อจบชีวิต
และตอนนี้เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมาได้ประสานเจ้าหน้าที่พัฒนาสังคมจังหวัดนครราชสีมา นำตัวเธ่งไปทำการรักษาที่โรงพยาบาลจิตเวชนครราชสีมาราชนครินทร์ เพื่อประเมินอาการ และลดอาการเครียด ซึ่งขณะนี้เยาวชนผู้เสียหายอยู่ภายใต้การดูแลของสำนักงานคุ้มครองพยาน กระทรวงยุติธรรมแล้ว
ขอให้ความยุติธรรมจงเกิดขึ้นกับเธอ