รัก สะสม ศึกษา สู่ธุรกิจแคคตัส

วันหนึ่งทนายเจมส์ ฉายาทนายดาราที่รู้จักกันดี โทรมาบอกว่า

“น้องสาวพี่เลี้ยงแคคตัส สนใจมาดูไหม”
“มันคืออะไรคะพี่เจมส์”
“มันคือต้นตะบองเพชรเล็กๆ ไง น้องลองมาดู”

แม้ในใจจะคิดว่าอะไรนักหนากับตะบองเพชร แต่เราไปตามคำเชิญชวนค่ะ บ้านที่มีบริเวณบ้านเล็กๆ พอเดินไปถึงข้างบ้านเท่านั้น โอ้โห ! ละลานตาสวยงามไปด้วยต้นตะบองเพชร หรือต้นแคคตัส อย่างที่ไม่เคยได้เห็นที่ไหนมาก่อน บทสนทนาเริ่มขึ้น เมื่อเราเปิดใจบอกก่อนเลยว่า ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีแบบนี้ด้วย เพราะก็คิดแค่ว่า “อะไรนักหนาแค่ต้นตะบองเพชร ไม่เคยสนใจ เลี้ยงไว้บนโต๊ะทำงานและคิดว่าเลี้ยงไปก็ไร้ประโยชน์” ทนายเจมส์หยิบแคคตัสต้นโปรดมาให้เราดู พร้อมเล่าถึงที่มาของชื่อ “มณีนาคา”

“ต้นนี้ถือว่าเเปลกที่สุดที่พี่สะสมอยู่ มันจะมีลักษณะของการขด การขมวดกัน ซึ่งปกติเราจะเห็นเป็นต้นเดี่ยว พี่เลยตั้งชื่อไว้แล้วว่า "มณีนาคา" โดยส่วนตัวเป็นคนที่ชอบเรื่องพญานาคอยู่แล้ว พอมาเจอต้นนี้ก็จะชอบเป็นพิเศษ มันสวยงามแถมมีสีแซม ซึ่งตัวสีแซมก็จะเป็นลักษณะเด่นของไม้พันธุ์นี้ว่า มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ซึ่งหลักการทางธรรมชาติก็คือมันกลายพันธุ์ หรือว่าเกิดจากการผสมพันธุ์นี่แหละ”

จากนั้นก็เล่าต่อว่า ที่หันมาสนใจเข้าสู่วงการแคคตัสเพราะว่า น้องสาวชักชวน หลังจากนั้นเขาก็เปิดเวทีให้น้องสาว “พี่โอ้- วรัมพร บัวหลวง” ได้เล่าให้เราฟังอย่างเพลิดเพลินในฐานะผู้เชี่ยวชาญกว่า เพราะเป็นผู้ฟูมฟักเจ้าแคคตัสทุกต้น พี่โอ้เล่าว่าตอนนี้ไม่ได้ทำอาชีพใด นอกจากเป็นแม่นมแคคตัสและทำธุรกิจเกี่ยวกับแคคตัส ซึ่งก่อนหน้านี้ทำธุรกิจขายเสื้อผ้า แต่สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงก็ต้องกลับมาอยู่บ้าน เลยคุยกับพี่เจมส์ว่า โอ้อยากเลี้ยงต้นไม้เราเลี้ยงต้นไม้กัน เลี้ยงแคคตัสนี่แหละ เพราะสีสันเขาสวยด้วยตัวของเขาเอง แล้วก็เลี้ยงงง่าย แค่ให้แดด ให้น้ำที่พอเหมาะ

พอลงมือเลี้ยงหลังจากนั้นก็เริ่มมีเพื่อนๆ ในโซเชียลที่รู้จักกัน เข้ามาแลกเปลี่ยนว่าเขาก็เลี้ยงเหมือนกัน เขาเลี้ยงแบบนี้ พันธุ์นี้นะ แล้วก็ได้รู้จักกับพี่ที่เป็นเจ้าของสวนและเขามีความเชี่ยวชาญ เขาก็บอกว่าให้ลองเลี้ยงดูนะ เเล้วจะชอบ ก็เลยเริ่มเลี้ยงจากการซื้อแม่พันธุ์เขามาก่อน แล้วก็มาผสมดอก พอเขาเป็นเมล็ดเราก็เลยเริ่มเพาะ หลังจากนั้นก็มีคนเข้ามาคุยเข้ามาถาม ก็เลยเปิดเป็นเพจแล้วให้พี่ๆ น้องๆ เข้ามาช่วยตอบ ช่วยคุยกับลูกค้าหรือเพื่อนๆ ที่เขาอยากขอแบ่งจากเราจริงๆ ก็เริ่มจากจุดเล็กๆ จนมาถึงวันที่เริ่มแบ่งขายได้บ้าง ในส่วนที่เยอะจริงๆ เพราะบางต้นที่เรารักจริงๆ หรือว่าหวงจริงๆ ก็ยังไม่ได้แบ่งขายให้ใครเลย

พี่โอ้เล่าว่าสาเหตุที่หวงและยังไม่ยอมขายนั้นเป็นเพราะ บางต้นเขาเกิดขึ้นได้ยาก ด้วยสีของเขามันเป็นเอกลักษณ์มากๆ ด้วยการหวงสายพันธุ์ ด้วยการเปลี่ยนสภาพจากพูน้อยๆ เราก็อยากเก็บเขาไว้ดูตอนโตก่อน โตขึ้นเขาจะเป็นอย่างไร ก็เก็บไว้เป็นแม่พันธุ์ของเรามันก็จะได้ความหลากหลายเข้าไปอีก

เสน่ห์ ความสุข และความสนุกของการเลี้ยงแคคตัสคือ ถ้าเราเพาะมะม่วงเขียวเสวยออกมาอย่างไรลูกก็เป็นเขียวเสวย แต่ถ้าเป็นแคคตัสสายพันธุ์ยิมโน สมมุติเราได้เดย์ดรีมมา เราได้พีดีเอ็มมา เราผสมเขาออกมาได้เมล็ด นั่นคือลูกในสายพันธุ์ของเรา มันก็คือไม่มีนิยาม ไม่มีสิ้นสุด ความสมมาตรของเเต่ละพู ความสวยงามของแต่ละต้น มันไม่มีนิยามตายตัวว่าต้นนี้จะออกมาสวย และมีค่ามากแค่ไหนมันอยู่ที่ฝีมือของเราในการผสมหมดเลย มันไปได้อีกไกลมากๆ ขึ้นอยู่กับความรักของเรา ความอยากจะให้เขาเป็น ว่าอยากจะได้สีชมพูจากต้นนี้ อยากได้ลายจากต้นนี้ เราก็มาผสมกันโดยที่เราเองก็คาดเดาไม่ได้ว่าเขาจะออกมาเป็นแบบไหน นี่คือสิ่งที่ทำให้เราได้ลุ้น ได้มีความสุขกับเขาได้ทุกวัน เขามาในรูปแบบที่หลากหลายได้ทุกวัน มันเกิดขึ้นจากความสวยงามของตัวเขาอยู่แล้ว แล้วก็เกิดจากความรักของเราที่ผสมเขาขึ้นมาอีก

พี่โอ้พูดถึงเจ้าแคคตัสอย่างมีความสุขต่ออีกว่า เขาเลี้ยงง่าย ใช้พื้นที่น้อย แค่เราต้องควบคุมแสงแดดและความชื้นให้เขา น้ำเขาก็ต้องการน้อยในกรณีที่เขาอยู่ด้วยตัวของเขาได้เองแล้ว แต่ในช่วงที่เพาะเราอาจจะให้น้ำเขาเยอะหน่อย แค่เราเข้าใจเขา เลี้ยงมา 6-7 ปีแล้ว แต่ยังถือว่าตัวเองเป็นแค่ส่วนเล็กๆ ของวงการนี้ เรียกง่ายๆ ว่าเราเพิ่งเริ่มเล่น ยังมีอีกหลายๆ ท่านที่เชี่ยวชาญ 30-40 ปี ที่อยู่ในวงการนี้มานานๆ ก็มี อย่างกลุ่มชมรมแคคตัส ที่รวมกลุ่มได้มีประมาณแสนกว่าคน คนที่อยู่ในกลุ่มไม่ใช่ว่าเขามาเพื่อธุรกิจ แต่เป็นเพราะความรัก จนสู่การพัฒนาเป็นอาชีพ โดยส่วนตัวไม่มีอาชีพเลย แต่ ณ วันนี้เราสามารถให้เขากลับมาเลี้ยงเราได้เลย ใครที่สนใจอยากพูดคุยเรื่องแคคตัสก็เข้ามาคุยกันได้ อาจจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ แต่ถ้ารักแล้วก้าวไปพร้อมกันได้ ก็ยินดีมากๆ เป็นครอบครัว เป็นเพื่อน ปรึกษาและโตไปพร้อมกันค่ะ ถ้าเราเป็นแรงบันดาลใจให้ใครได้ก็ยินดีมากๆ เลย คุยกันได้ที่เฟสบุ๊ก “เอฟเอฟ แคคตัส”

ทนายเจมส์เล่าถึงความสำเร็จของน้องสาวในการทำธุรกิจแคคตัสว่า “การเลี้ยงต้นไม้ไม่อยากให้มองว่าเป็นเรื่องของธุรกิจนำหน้า อยากให้นำทางด้วยความรัก รักแล้วก็ศึกษามัน ศึกษาแล้วค่อยสะสมแล้วค่อยทำเป็นธุรกิจ เพราะอะไรก็แล้วเเต่ที่เราเอาเรื่องผลประโยชน์นำหน้า ถ้ามันไม่ได้ผลประโยชน์มันก็จะพัง เเต่ถ้าเริ่มจากความรักต่อให้มันไม่ได้ผลประโยชน์ ต่อให้มันพังเราก็ยังรักมันอยู่นั่นเเหละ เพราะฉะนั้นอยากให้เริ่มต้นจากความรักก่อน เพราะอะไรก็ตามที่เรารัก เราศึกษา มันจะทำให้เรามีภูมิ มันจะทำให้เราไม่เหน็ดเหนื่อย แล้วก็จะไม่ท้อ”